üç gün sonra doğum günüm. yirmi üç nisan. hiç çocuk olamamış birinin çocuk bayramında doğması çok trajik. on altı yaşına giriyorum, büyümekten korkuyorum. hayata atılmaktan, kendi ayaklarım üzerinde durmaktan, yaptığım şeylerin arkasına ben henüz küçüğüm diyerek saklanamayacak olmaktan korkuyorum. yetişkin olmanın bir kaçışı yok ve benim aklım başımda değil. ailemden kurtulmaya yaklaştığım içinse içimde tarifsiz bir rahatlama var. eminim yetişkin olmak, seni hiç tanımayan insanlarla aynı evde yaşamaktan daha kolaydır. seni her daim yargılayan, kusurlarını yüzüne vuran, sürekli aşağılayan insanların senin ailen olması o kadar korkunç ki. hayatını cehenneme çevirenle sana hayat veren kişi aynı. elinden ne gelir, gözyaşlarını saklamaktan başka.
-yirminisan
ilk doğum günüm sanırım <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
birileri ve gürültüleri
Poesíagittikçe daha yabancısın anlayacağın, gittikçe daha az evindesin. instagram-twitter | @nerossable