Machigai -Akakuro-

1.Bölüm

Teiko Ortaokulu akşam üzeri yalın bir sessizliğe bürünmüş idman yapan kulüpler dışında okulda kimse kalmamıştı. Gece sessizliğini korurken pembe saçlı kızın sesi bütün okul bahçesini inletmeye yetti.

"Aomine-kun ! Diyorlar ki üçüncü spor salonunda akşamları basket oynayan bir hayalet varmış ;bu yüzden üçüncü grup takımı geceleri oraya girmeye korkuyormuş."

Kızın ürkmüş yüz ifadesine karşılık karşısındaki çocuk boş gözlerle onu izlemiş,hiç bir tepki göstermemişti.Nihayet kızın susmasıyla konuşmaya başladı .

"Haaa! Bu kadar geri kafalı olma Satsuki .Şu an tek boş salon orası saçmalamayı bırak da geç kalmadan eve git."

Satsuki Aomine'yi hiç duymamış gibi itiraz etti.Bu koca kafalı ne zaman onu dinleyecekti?

"Heyy! Dai-chan! Aomine-kun!."

Aomine,daha Satsuki konuşmaya başlamadan arkasını dönmüş spor salonuna ilerlemeye başlamıştı bile .Ona göre bunlar her zamanki Satsuki saçmalıklarıydı.Bir hayaletin basket oynadığı görülmüş şey değildi.Aklındaki düşüncelerle sırıtmaya başladı.
"O zaman gelsin ve bire bir oynayalım ." Bunları söylerken yüzündeki geniş gülümsemeyle spor salonuna giriş yapmıştı bile. İçeriden gelen top seslerini duydu ve çalışan kişiyi korkutmamak adına ses çıkartma ihtiyacı duydu.
"Oi"
İçeri girmesiyle hem top seslerinin durmasında hem de selamına karşılık almamasında bir tuhaflık yoktu...öyle değil mi? Yoksa Satsuki'nin dedikleri doğru muydu?

"Siktir! Yoksa doğru mu lan!"

Ürkmemişti, kesinlikle ürkmemişti! Kendi korkusuna karşı verdiği mücadeleyi yakından gelen tıkırtı sesiyle sonlandırmak zorunda kaldı ve yere çöktü."Tanrım beni kurtar ! Şeytanın yoluna girmiş olabilirim .Lanet olası beni çok güzel kandırmış da olabilir,bundan sonra Mai-chan'a bile bakmam -Aomine'nin okuduğu dergilerdeki en sevdiği model-,+18 dergiler okumam,kızların orasını burasını gizliden kesip sapık hayaller kurmam,bu yüzden gücünü göster tüm hayalet ve şeytanları yok et!" Saçma duasına o kadar dalmıştı ki arkasından gelen adım sesiyle bir siktir çekti .Lanet olsun! Kim dua ederken siktir çekerdi ki !Anlaşılan bu gidişle şeytanlar ya da hayaletlerden önce o cehennem yolcusu olacaktı.

"Affedersin?"

Arkadan gelen kısık ses Aomine'nin korkusuna karışınca duyulmamıştı bile .Korkmuş çocuk yere dizleriyle çökmüş ellerini başında birleştirmiş şekilde bir ileri bir geri sallanırken dua etmeye devam etmişti sadece.

"Lütfen bağışla Tanrım ! "

Arka taraftan gelen kısık sesin sahibi ise boş gözlerle Aomineyi izlemiş bir süre sonra müdahale etmeye  karar vermişti.

"Aomine-kun ?"

Aomine adını duyduğunda tekrar küfür etti .Adı hayaletler tarafından bilinecek kadar ne günah işlemişti ki ? Elinde olmadan ani bir refleksle arkasını döndüğünde süt mavisi saçlarıyla kısa boylu bir çocuğun ona baktığını fark etti.

"Sen miydin lan hayalet !"

Sesi bir o kadar rahatlamış ve alaycı çıkmıştı. Sakinleştiğini hissettiğinde çocukla konuşmaya karar vermişti.

"Antrenman mı yapıyordun ? "

"Evet, her akşam birkaç saatliğine burada kalıyorum."

"Bu yüzden mi herkes her akşam burada hayalet var diye dedikodu çıkarttı."
Aomine olayları anlamlandıramamakla birlikte kendi kendine birkaç şey mırıldanmıştı.

Karşısındaki kişinin alçak gelen sesini işiten küçük çocuk ,zayıf bir varlığı olduğunu fakat daha önce hiç hayalet olarak çağrılmadığını düşündü.