Ertesi gün okul çıkışı hevesle ilk takımın spor salonuna adımladı Kuroko.Bugün burada ilk antrenmanı olacaktı.İçeri girdiğinde vücudunun karıncalanmasına engel olamadı karşıya baktığında takım kaptanı Nijimura ve Akashi'nin konuştuğunu gördü.Akashi elleriyle sahadakileri işaret ediyor Nijimuraya bir şeyler anlatıyordu.Yüzündeki terlerden antrenmanı yarıda kestiği açıkça belliydi.Açıkçası bu haliyle... mmm fazla çekiciydi düşündükleriyle gözlerini yumup kafasını iki yana salladı , yine saçma sapan şeyler düşünüyordu bu çocuk yüzünden.Kendini sakinleştirmesi bittikten sonra gözlerini açtı ve açmasıyla yerinde sıçraması bir oldu.Biraz önce on metre uzağındaki takım kaptanı şimdi hemen önünde ne yaptığını sorgularcasına ona bakıyordu .Yanindaki Akashiyse her zamanki sert ifadesiyle tepkisini ölçüyordu büyük ihtimalle .
Kuroko üzerindeki bakışların baskısındayken omuzunda hissettiği elle başını çevirdi .
"Hey Tetsu! "
"Aomine-kun!"
Aomine kolunu Kuroko'nun omzuna attı ve gittiği yere onu da yanında çekiştirdi.Geçen günkü çocukların yanına gelmişlerdi şimdi.
"Oii millet! Tetsuyu biliyorsunuz zaten bundan sonra bizim tayfadan olur kendisi."
Yeşil saçlı çocuk üçlüğünü attıktan sonra Aomineye döndü,sargılı parmaklarıyla gözlüklerini düzelttikten sonra konuşmaya başladı.
"Demek başarmışsın ." Duygusuz yüz ifadesinden ne düşündüğü anlasılmıyordu bile.
"Haa Aka-chin bu senin konuştuğun küçük çocuk değil mi ?" Murasakibara olaya hemen atılmıştı bile.
"O benim tanıdığım salak ! Nasıl oluyor da aklına Akashi geliyor!" Aomine sinirle soludu.
"Bu kadar yeter Aomine tanıştırdıysan oyalanmayı bırak da antrenmana başla ."
Nijimura kaptanlığından ödün vermiyordu tabiki de.Tanışma faslı bittikten sonra antrenmana başlamışlardı bile ve şimdiden Kuroko takımlar arasındaki farkı anlamaya başlamıştı.Antrenman çok zordu daha üçüncü takımınkine alışamamışken bu da neyin nesiydi böyle.Koşmaktan nefes nefese kalmıştı ve midesi çalkalanıyordu sanki .Uzun bir dayanma sürecinin ardından antrenman bitmişti ama kendisi de tükenmişti olduğu yerde ellerini dizlerine koyarak soluklanmaya çalıştı.
"Oi Tetsu ! İyi misin sen?"
Cevap vermeye vakit bulamadan yere kusmuştu bile.
"Oi oi oi ! Fazla mı geldi yoksa git yüzünü falan yıka."
Aomine'nin tavsiyesi üzerine lavaboya adımladı.Soğuk suyu yüzünde hissettiğinde bir nebze rahatlamıştı.Ellerini mermere dayadı ve aynadaki aksine baktı yüzü solmuştu ve sırılsıklam ter içindeydi.Kendini biraz rahatlattıktan sonra geldiği yolu geri adımladı.Üzerinde tuhaf bir baskı hissediyordu .Gözlerini çevresinde gezdirdiğinde bunun neden olduğunu anlaması kısa sürmüştü .Yine aynı gözler yine aynı baskın bakış. İşte bu,Kurokoyu nedensiz bir gerilime sürüklüyordu .Akashi'nin gözleri sanki başarısız olduğunun kanıtıymışcasına bir küçümsemeyle izliyordu onu.Ya o suratındaki kendini bilmez ifadeye ne demeli üstelik bunları yaparken antrenmanını kesmemiş sadece topu potaya gönderirken yüzünün yarsını çevirerek bakmıştı ona.Sanki her attığı adımdan haberi varmış gibi ,kafasını direk çevirdiğinde onun orada olacağını biliyormuş gibi gelmişti.Ya Kuroko bu çocuğa karşı gereksiz bir evham içerisindeydi ya da düşündüğü gibi bu çocukta doğru olmayan bir şeyler vardı.Düşüncelerinden sıyrılmasını sağlayan ise Aomine'nin sesi olmuştu.
"Oi şimdi daha iyi misin ?"
"Evet .Kusura bakma Aomine-kun endişelendirdim."Bunu söylerken gereksiz bir tedirginlik içinde yan gözle Akashiye bakmıştı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Machigai -Akakuro-
FanfictionHayatımın o gün bu denli değişeceğinin farkında bile değildim. Ben basketten vazgeçmek isterken, o, tehlikeli gözlerini üzerime dikmiş ve bana bir yol açmıştı . O zamanlar saftım nereden bilebilirdim ki her şeyin onun gözlerinde yatan bir yalandan...
