Bu Sefer Olucak

Sapık mı ?

Artık her hafta 1 bölüm yayınlamaya karar verdim .

Bölüm şarkısı:  Nükleer başlıklı kız - Pişman Değilim

Gördüklerim karşısında dilim tutulmuştu . Karşımda resmen kocamaaaan bir kütüphane duruyordu. Ve biraz dikkatli bakınca en sevdiğim , almak istediğim kitapların bulunduğu 4'lü rafı gördüm. Kitap raflarından ve kitaplardan gözlerimi ayırıp odayı incelemeye başladım . Heryer raf olmasına rağmen tam karşıda minderlerle döşenmiş , camın kenarında üzerinde renkli yastıklar bulunan alan vardı. Duvarda benim birkaç resmim ve bazi tablolar vardı. Ben dilim tutulmuş bir şekilde odayı incelerken Berkay'ın sarsmasıyla gözlerimi ona çevirdim.

"Iyi misin ? "

"..............." tekrar sarstı gerçekten şok geciriyordum.

"Beenn..."

"Beğendin mi "

"Burası benim mi ?"  Gülümsedi ve  :

" Burayı bir arkadaşımla birlikte yaptık. Umarım beğenmişsindir ?"

Büyük bir kahkaha attım ve kollarımı boynuna doladım.

" Çok beğendim. O kadar çok mutluyum ki şu an çıkıp cadde de çığlık atmamak için kendimi zor tutuyorum . Çooook güzeel "

O da hemen kollarını belime doladı,  sıkıca sarıldıktan sonra

Yanaklarıdaan öptüm ve geri çekildim.

"Hey ! Tamam sakin ol burası artık senin . " dedi gülümsemesinin arasından.

" Kusura bakma ne gerek vardı diyemicem . Cunku gerçekten böyle bir yere ihtiyacım vardı . Coooook Teşekkürler tekrardan . Ama neden böyle birşey yaptın?" Sonuçta bir nedeni olmalıydı...

"bunu şimdilik söyleyemem ama sen mutlu olmana bak  . Şey sakın yanlış anlama bu arada sadece sana hediye etmek istediğim için yaptım..."

"Yine de Teşekkürler" Dedim ve başımı kitaplara çevirdim .

"Neyse ben gideyim artık. Zaten işlerim de var keyfine bak. Rahatsız eden olmaz . "

"Yine teşekkür ederim saol . " dedim ve yanaklarını sıktım.

Gülümseyip o da benimkileri sıktı.

"Telefonun bende var ben sana mesaj atarım sende kaydedersin . "

"Peki peki hemen " dedim ve gülümsedim.

Sonra el sallayıp kulübem den çıktı. Arkasıdan kapıyı kapattım ve hemen ilk gözüme kestirdiğim kitabı alıp okumaya başadım.

Gerçekten de hayal gibiydi ....

*****

Eve geleli 1 saat olmuştu . Yeni evimden ayrılmak istememiştim ama malesef annemin 'eve gel yemeğe gidicez' mesajiyla eve gelmek zorunda kaldım. Hemen üzerime hafif kırmızı puantiyeleri olan siyah bir elbise giyip saçlarımı her zaman yaptığım dağınık topuzdan yaptım.

Annemle restaurant a geldiğimizde her zamanki yerimize oturduk . Sürekli geldiğimiz yer olduğu için garsonlar bizi gülerek karşıladılar.

Annem önündeki pilavı didiklerken ben de etrafı izliyordum.

Bir kaç aile  , sevgili olduğunu düşündüğüm bir çift  , ve tek başına oturan en fazla 20 yaşında olan bir çocuk vardı.  Gerçi ona çocuk dersem çarpılabilirim. O kadar yakışıkliydi ki çoğu modele taş cıkartacak bir vücudu vardı.  Yüz hatları onu oldukça erkeksi gösteriyordu.Benim onu kestiğimi anlamış olacak ki bakışlarını bana çevirdi. Gözlerimi kaçırmadan dikkatle izlemeye devam ettim. Ee napiyim bu kadar çekici olmasaydın .

' ahh ahh ! Allah neler yaratıyor işte valla Allah sevgilisine bağışlasın ' diye kendi kendime bi yandan söylenip bir yandanda çocukla bakışıyordum. Gerçi pek bakışma sayılmazdı. Ben çocuğu yiyecek gibi izliyordum. O ise bana çok yoğun ama bir o kadar da umursamaz bakışlarla bakıyordu. En sonunda pes edip tabağıma yöneldim.

Yemeklerimizi bitirdikten sonra ben sandalyeme iyice yayılmıştım. Annem lavaboya gideli 10 dk olmuştu bende bunu fırsat bilip gözlerimi kapattım. Kafamı masaya koymuştum. Okulda uyumaya alışık olduğum için yabancılik cekmiyodum.

Ben daha gözlerimi kapatır kapatmaz annem gelip hadi gidelim dediği için yerimden kalktım. Merakıma yenik düşüp o taş çocuğun oturduğu masaya baktım. O da gözlerini dikmiş beni izliyordu. Gozlerimiz bulusunca tek kaşımı kaldırdım. Neden bana bakıyodu, sapık falan mı yoksa ...

Yeni bölüm gec geldi kusura bakmayin. Daha erken yazacaktım aslinda ama biraz düşündüm. Acaba hemen olayar baslasami diye sonradan yavas yavas yazmaya karar verdim . Okudugunuz icin tesekkurler. Yorum yaparsaniz cok sevinirim
Vote
Vote :)))