Ne garip biri

315 34 9
                                        


Annem hep derdi ; "Karanlık her zaman kötülük demek değildir.
Tıpkı , ışığın da her zaman iyilik getirmemesi gibi ...

Yerde dizlerimin üzerinde otururken bana elini uzattı .

"Selam şey ben kapı sıkıştı sanmıştım ! "

"Hoşgeldin . "

"Şey sen bu evin ..."

"Evet burası benim evim . Yani daha doğrusu babamın evi . "

"Ben ... Dur bir dakika seni daha önce gördüğüme yemin edebilirim . "

"Olabilir " diyip samimi bir gülümseme ile bana gülümsedi. Bu çocuğu daha önce cidden görmüştüm. Yani galiba ..

"Ya ben evde kimse olmadığını sandığım için gelmiştim. Bu eve daha önce sadece bi kaç kere geldim. Yani yine gelmek istedim , nedenini bende bilmiyorum. " dedim kekelememeye özen gostererek .

"Sadece bir kere geldiğini görmüştüm. " Birden yüzü ciddileşmişti.

"Evet . " havada birden yağmur bastırdığında hâlâ kapının biraz önünde durduğumu farkettim. Yağmur damlaları nazikçe alnımdan çeneme süzülüyordu. Karşımda ki çocuk -adını henüz daha öğrenememiştim- bunu fark etmiş olmalı ki " İçeri geçmek istermisin , yağmur başladı . " diyip gülümsedi. Bu havada eve gidemiceğim için "Tamam " dedim . Aslında cool olmak için sesimi soğuk tutmak istemiştim ama her zamanki gibi samimi çıkmıştı. Herkese karşı neden böyle olmak zorundayım ?

Ayakkabılarımı çıkartıp evin daha once gördüğüm salonuna doğru yürüdüm. Son geldiğim de ki gibiydi , pek bir değişiklik yoktu.

"Oturabilir miyim ? " diyip ona döndüm.

"Keyfine bak ."

"Seni daha önce nerde gördüm ben ? "

"Bilmiyorum. " soğuk bir sesle bunu söylemesi saçma bir şekilde gücüme gitmişti. Cevap vermeyip etrafıma bakınmaya devam ettim . Sessizlik fazla uzun sürmeden sessizliği bozan ben olmuştum.

"Hey ! Adını henüz ögrenmedim . "

"Sormamıştın ." Dalgın görünüyordu. Gözlerini bana çevirdi .

"Ah . Evet "

"Adım Enis . "

"Bende Mercan . Memnun oldum . " Cevap vermemisti yine .

"Neden dalgınsın ." Diye saçma bir soru sordum.

"Bilmiyorum." Derken gözlerini rahatsız edici bir şekilde vücudum da gezdirdi. Ben rahatsızca yerimde kıpırdanırken neyseki gözlerini tekrar gözlerime getirdi.

"Evin çok güzel. "

"Biliyorum. Babamla yaptığım herşey gibi. "

"Gerçekten çok güzel olmuş. " dedim . Gözlerini ellerine sabitledi ve parmaklarını birbirine sert hareketlerle sürtmeye başladı. Ben bu hareketi genelde sınavlardan önce yapardım. Yani stresli olduğumda.
Sessizlik yine devam ederken telefonumun garip sesi çalmaya başladı. Kısa çaldığı icin mesaj olduğunu anlayıp telefonun mesaj bölümüne girdim.

Kimden : SARIŞINIM ;)
*Çirkin bugün buluşalım mı? Sana anlatıcaklarım var . Ayyh çok önemli .... *

"Ben kalksam iyi olucak . " diyince hemen ayağa kalktı.

"Gidicekmisin."

"Arkadaşımla buluşmalıyım. "

"Kim ?" Ses tonu ciddi anlamda korkutmuştu.

"Adını söylesem tanicakmısın sanki ."

"Peki . Ben götürürüm . Yağmur çok şiddetli ."

"Hiç gerek yok . " dedim ani duygu değişimleri olduğu için nasıl davranmam gerektiğini bilemiyordum.

"Yağmur !" Diyip eliyle pencereyi gösterdi. Resmen ortalık sel kıyamete dönüşmek üzereydi.

"Peki ." Dedim masumca .

Ben daha henüz koltukta otururken üzerime doğru gelmeye başladı. Biraz tedirgin olmuştum ama belli etmedim. Gözleri tam gözlerimin içine bakarak hafif üzerime eğildi ve hemen yanımda ki ceketini aldı. Oldukça yavaş hareket etmesi ve benim kalbimin ritminin bozulması garipti.

"Yağmur var . Üşürüm bende insanım ." Diyip çapkınca doğruldu.

"Hadi gidelim o zaman ." 

Arabaya geldiğimizde bana kapımı açmıştı . Tamam şakaydı kapımı kendim açmıstım ve araba buz gibiydi. Uzun zamandır garajda durduğunu sandım. Ama araba kirli değil aksine oldukça temizdi. Hemen telefonumu çıkarttım .

Kime : SARIŞINIM ;)
*Bizim eve gel ben eve geçiyorum. Çok merak ettim ne anlatıcaksın*
Yazdım ve gönderdim. Adının Enis olduğunu öğrendiğim çocuk yan koltukta beni izliyordu. Galiba daha evimin adresini vermemiştim ve bu yüzden sıkılmış bir hali vardı.

"Sen sür ben sana tarif ederim ."

"Kemerini takman için bekliyorum. "

"Hah pardon ." Diyip şaşkınca kemerimi taktım.

Bir yandan yolu tarif ediyordum bir yandan da Instagram da foto beğeniyordum. Enis'in bana yan gözüyle bakması beni rahatsız etmişti. Başka kızlar böyle şeylerde 'ayy beni kesiyo kızım ' diyip ortalığı velveleye verirdi. Ama ben böyle seylerden hiç haz etmediğim için

"Yanağımda birşey mi var ." Diye sorunca küçük bir kahkaha attı.

"İlginç . Baska kızlar olsa 'ayyyyy benii kesiyo kızım , benimle yatmak istiyo, beni beğendi. ' gibi saçma cümleler kurarlardı. Şaşırdım doğrusu."
"Ben senin bildiğin kızlardan değilim. " diyip Türk filmlerinde oynamaya hak kazanacak bir performans sergilemiştim. Bana anlam veremediğim bir bakış attı ama birşey söylemedi neyseki dalga falan geçmemişti.

"Burası. " diyerek arabayı durdurmasını sağladım.

"Telefon numaran bende var ararsam mutlaka aç. "

"Neee ? "

"Bağırmasana !"

"Numaramı nerden buldun. "

"Buldum işte .."

"Neden aradığında açıcak mışım ?"

"Çok fazla konuşuyorsun. "

"Allah Allah.." diyip arabanın kapısını açtım .

"Teşekkürler getirdiğin için. "

"Görüşürüz. "

"Rica etmeyi bilmez misin sen ?"

"Hayır . Bilmem o kelimeyi 4 sene önce bıraktım. "

"Neden diye sorardım ama içeri girmeliyim yoksa zibit olucam. " diyince yine kahkaha attı.

"Zibit ha, iyiymiş "

"Bir ara öğretiyim sana ."

"Neyi ?"

"Daha nazik olmayı ve rica etmeyi. ? Diyip arabadan indim. Tam kapıyı kapatıcaktım ki .

"Olur . Ama çok zor işin söyliyim. " dedi ve ben daha kapıyı iyice çarpmadan gazı kökledi.

'Ahh ne garip biri . ' Diyip içeri girdim.

Heyy selam yeni bölüm gec geldi. Malum sınavlar başladı.

O yüzden yani neyse yorum yapmayı unutmayın . Şimdiden teşekkürler öpüldünüz .... :)

Bu Sefer OlucakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin