Çapulcular - Kısa 'Olmayan' Hikayeler ✨

-X-

Kısa Hikaye -10-

- Yıllanmış Ölüm Tohumu -

"Peter, o elini saçımdan çekmezsen, seni tanınamayacak hale getirene kadar uğursuzluk büyüsü yapmaktan çekinmeyeceğim!" James Potter'ın serzenişi tüm büyük salonu doldururken, boş olmasının da etkisiyle adeta megafonla yapılan bir tehdit mesajını andırıyordu.

Aradan geçen dört gün sonrası Çapulcular her zamanki hallerine dönmüştüler bile. Lily biraz yorgun gibi gözükse de iyi olduğu belliydi. Ama hepsinden çok sorunu olan hala James'ti.

Sirius, Remus ve Peter'a detaylarıyla yaşadığı her şeyi anlattığında hepsi efendi olmasıyla ilgilenmişti. Şimdi ise dört gündür James'te olabilecek bir değişimin peşindeydiler. James ise bu koşullarda Sirius'un üzerine atlamasını engellemek için asasını elinden bırakmadan geziyordu.

"James, hala sende en ufak bir değişim yok." Dedi Remus bilgin bir tavırla. Gözlerini sertçe devirirken öfkeyle bir nefes verdi.

"Zaten yok. Ne olmasını beklediğinizi cidden anlayamıyorum, dev gibi bir boyuta ulaşıp uçmamı falan mı?"

"Eee?" diyen Sirius'un gözlerinden o beklentiden de fazlası okununca James laf anlatmayı bırakmayı seçti.

"Ama bence haklılar." Diyen Lily ise tüm konuşmanın kesilip bakışların ona çevrilmesine neden oldu. "Yani, efendi olduysan muhakkak bir değişim olması gerekti. Ufak bile olsa. Ama sen cidden aynısın."

"Nereden biliyorsunuz?" dedi James dikine dikine, o sırada çatalındaki zeytin Peter'ın burnuna değiyordu. "Belki ben garip hissediyorum?"

"Dostum," dedi Remus bezmiş bir tavırla. "Geldiğin gibi 'canım süpürgem' deyip onu on kez cilaladın ve Quidditch sahasını üç kez süpürgeyle üç kez de yürüyerek gezdin." James duraksarken şöyle bir düşündü.

Ama süpürge önemli bir faktördü.

Omuzları düşerken zeytini çiğnemeye ve boş bir bakış atmaya başladı. "Haklısın."

"Remus," dedi Sirius ilgiyle. Remus ona döndü.

"Dostum, haklı olmadığın bir günü görebilecek miyim?" Remus gülerken Lily'e baktı.

"Siz bu adar aptal olduğunu sürece hayır."

"Çünkü babalar yanılmaz." Dedi James. Remus gerçekten onların babası gibiydi.

"Sanki kendi işlerim bitiyor gibi bir de sizinle uğraşıyorum."

"Dostum, senin işin bizden başka ne olabilir?"

"Mesela ödev yapmak, ders çalışmak, yalnız kalıp kitap okumak, rahatça uyuyabilmek, hastane kanadına varmadan bir gün geçirmek?"

Sirius gözlerini devirdi. "Hah, mükemmelliğimi saysan mı kadar uzun sürmez?"

"Zaten olmayan bir şeyi sayamazsın?"

"Pete! Seni seviyorum dostum!" derken James Peter'ın sarı saçlarını karıştırdı.

"Bu kesinlikle iyiydi." Diye ona destek verince Remus, Sirius onlara ihanete uğramışçasına baktı.

"Hepiniz aptalsınız da, Peter'a seni seviyorum diyecek kadar olacağını beklemezdim."

"Niye, seni sevdiğimizi söyleyince daha aptal oluyoruz?"

"Mesela bana söyleseydiniz akıllı olurdunuz?"

"Bana söyleseniz mükemmel?"

"Ya cidden bunu tartışıyor musunuz?"

"Biz birbirimizi dövmeyi bile oylarız."