Çapulcular - Kısa 'Olmayan' Hikayeler ✨

-VII-

Kısa Hikaye -7-

- Satırların Doğum Günü Sırrı -

BU 6. BÖLÜMÜN DEVAM BÖLÜMÜDÜR.

"Hadi canım?" Dedi Remus, uzun, soluksuz ve şokla geçen beş kadar dakika sonra Sirius'a ithafen. "Nasıl?"

"Ne?" Soru cümleleri tükenmiyordu.

"Neler oluyor?" Zinciri devam ettiren Sirius'a karşı James cevap verdi.

"Nasıl geldik ne oldu bilmiyorum ama, şunu biliyorum ki, bir doğum gününde olduğumuz kesin." Dedi ve üzerlerini işaret etti çenesiyle.

Peter'ın üzerinde bir tişört ve şort vardı, ama şık duruyordu. Remus ise krem rengi bir gömlekle siyah bir kumaş pantolon giyiyordu. James'in üzerinde kareli bir gömlek ve beyaz tişörtle, mavi bir jean vardı, Sirius ise baloya gelmişti sanki.

Üzerinde bir takım elbiseyle saçları jölelenmiş halde bekliyordu. Birbirlerini incelerken, hepsi olayı anlamış gibiydi.

"Kitapta okuduğumuz şeyin içindeyiz." James her şeyi özetine karıştırırken, diğerleri ağzı açık kalakalmıştı hala.

"Ne yapacağız!" Dedi Sirius korkuyla. Giydiği kravatı çekiştirdi. "Bu beni boğuyor Dostum!"

"Aptal, okulda da her gün onu giyiyorsun!"

"Ben bu kadar sıkmıyorum!" Diye isyan etti Sirius. "Dostum kravat kafana takmak için değil mi?"

"Kesin saçmalamayı." Dedi Peter kendisinden beklenmeyecek bir ciddilikle. "Ne olduğunun farkındayız ve buradan çıkmalıyız."

"Bakın size yüz kez söyledim, Peter konuşabilmesi için beyne ihtiyacı olduğunu bilmeyen biri, bu kadar mantıklı cümle kuramaz. Günlük Remus'un beynini Peter'a takmış olabilir mi?"

"Sirius, Dostum bu kadar da ezemezsin beni!" Dedi Peter artık isyanla. Sirius ise kaşlarını çattı.

"Oğlum seni ezmeyeceğim de kimi ezeceğim lan ben, doğruyu söylemeyeceksem ne söyleyeyim ben!"

"Ya bu kadar konuşabiliyorsunuz da, niye bunu ceza aldığınızda yapmıyorsunuz?"

"Benim aşağı kalır bir yanım yok. Sizin için, yani Remus'un gazabı dolayısıyla susuyorum." Remus ona öldürücü bakışlarından attı.

"James, bir şeyler bulmalıyız." Dedi. James gözlerini devirdi.

"Farkedilmeden bunu yapmayız. Partiye katılmak zorundayız." Dedi.

"Ne!" Sirius delirircesine ayağa dikildi. "Olmaz! Dostum bu kadar süslendiysem kesin sevgilim falan vardır! Kendimi rezil ederim!" Dedi. Sirius ve rezil olma korkusu mu?

Ah kızlar, bu erkeklere neler yaptırıyordu..

"Sirius, tüm Hogwarts'la evlenebileceğini bilse seni listeden çıkarttırır kızlar, ne diyorsun?"

"Peter, insan olmayanlar diye başlık yapmamıza gerek yok çünkü tahmin edersin ki akla ilk sen geliyorsun!" Dedi. Peter sinirden kızarırken Sirius'un yüzünde asil bir duruş vardı. Aradaki fark buydu. Peter ne kadar aksi söylese de korkak biriydi. Ama Sirius söylediği gibiydi. Bir gram eksiği yoktu.

"Hey," diye gelen ses tartışmalarını yarıda keserken, Hufflepuff'lı, kabarık sarı saçları olan uzun bir çocuktu karşılarındaki. Kaşları çatık onlara baktı şöyle bir.

"Siz Eyrose'un doğum gününe gelmediniz mi? Parti içeride!" Dedi hevesle. "Gelsenize." Gözlerinden biri kahve diğeri yeşil renkteydi. Tuhaf bir insana benziyordu ya da onlara öyle geliyordu.