CAN BORCU (DÜZENLENECEK)

34

Gözümü yavaş yavaş açtığımda gördüğüm manzarayla dona kaldım. Bacaklarımın bağları birbirinden kopmuş gibi ayakta duramadım, tüm gücümü kaybettiğimi zannettim ve yere yığıldım.

"Aliin"

Kapıdan gelen tanıdık sesi işitsemde kim olduğunu çıkaramayacak kadar sarhoş gibiydim

Arkamdan seslenen sesin sahipi omuzlarımdan tutup beni kaldırdığında o kişiye dayanarak önümde duran pis manzaraya baktım.

O günkü kız...
Platonik kız.

Kaya öylece neye uğradığını şaşırarak bakarken o kız kurnazca, zafer kazanmış gibi bakıyordu.

Kaya yataktan sağ sol sallanarak kalktığında yanıma gelip kollarımdan tuttu

"Bırak beni iğrenç adam bıraak dokunma bana bıraakk"

Göz yaşlarım, odanın içinde yankılanan bağırışlarımla beraber kendini bırakmıştı

"Alinn"

Kollarımdan tutan ellerinden çırpındığımda arkamdaki kişi Kayaya bir yumruk sermesiyle Kayadan kurtulmuştum. Kayanın yüzüne tiksinerek bakıp, tükürdüm. Ve son kez gitmeden bir tokat attım.

Arkamı dönüp gideceğimde bana destek olan kişinin Çağrı olduğunu gördüm.

Ona teşekkür eden bakışlar attığımda bana buruk bir gülümseme bahşetti

Çağrının yanından çekip giderken Kayanın arkamdan bağırdığını duydum. Merdivenlerden aşağı indiğimde kolumdan tutulup hızla arkama döndürüldüğümde sinirle yüzüne bağırdım

"Sen ne aşağılık bir adamsınn"

"Alin düşündüğün gibi değil"

Tiksinerek üstünü süzdüm. Kısa kollu bebek mavisi gömleğinin ful önü açıktı.

"Nee düşündüğüm gibi değill nee?"

"Gördüklerin... Lütfen dinle beni lütfen"

"Kaya bırak kızı istemiyor seni"

"Sen karışma şerefsiz"

"Kaya bırak benii"

Bileğimden tutan elini omuzlarıma çıkartıp kendine çekiti. O bana sıkıca sarılırken bense kucağında çırpınıyordum

"Kaya bırakk"
"Sana yakın olduğum her an acı çekiyorum"
"Senden miğdem bulanıyor"
"Senden nefret ediyorum"

"Biliyorum güzelim bende kendimden nefret ediyorum ama hiçbir şey göründüğü gibi değil"

"Kayaa bırak dinlemek istemiyorum seni"

"Kayacım bırak kızı biz devam edelim"

Merdivenlerden gelen sese baktığımda o kızın olduğunu gördüm. Şuan ben ne haldeydim ya?

"Kaya bıırraaakkk"

Tüm gücümle bağırdığımda Kaya beni bırakmıştı hemen ondan uzaklaşıp Çağrının yanına gittim. Beni kendine çekip omuzlarımdan tutup götürürken durup arkamı döndüm.

Parmağımdaki yüzüğü çıkartıp Kayaya fırlattım

"Bitti"
"Her şey bitti"

Bara ilk geldiğimde, kafası hoş, eğlenen, mutlu olan insanlarla doluyken şimdi arkamda meraklı bakışlar ve uğultular bırakmıştım.

Çağrı beni kendi arabasına bindirdiğinde hiçbir şey demedim, izin verdim. Zor anımda yanımdaydı ve benim araba kullanacak mecalim yoktu.