Μυθικές Διηγήσεις

Νύμφες & Ύλας

Ο νεαρός Ύλας ήταν συνοδός, φίλος και ιπποκόμος του Ηρακλή στην Αργοναυτική εκστρατεία, γιος του βασιλιά των Δρυόπων της Λάρισας Θεοδάμαντα - ή Θειομένη - και της Νύμφης Μενοδίκης.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στην Κολχίδα, οι Αργοναύτες έκαναν μια στάση για προμήθειες σε έναν κόλπο της θάλασσας του Μαρμαρά, στις ακτές της Μυσίας (σημερινή Προύσα). Ο Ύλας άδραξε την ευκαιρία να ψάξει για νερό, όμως στην κοντινή περιοχή Πηγές εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Βρέθηκε μόνο η στάμνα του, στην όχθη μιας μικρής λίμνης.
Παρά την αναζήτηση από τους δύο στενούς του φίλους, τον Ηρακλή και τον Πολύφημο, ο Ύλας δε βρέθηκε ποτέ. Τον τράβηξαν μέσα στο νερό οι Νύμφες της πηγής, οι αδελφές της Νύμφης Δρυόπης, που τον ερωτεύτηκαν μόλις τον είδαν να καθρεφτίζεται στα νερά τους.
Η λύπη του Ηρακλή και του Πολύφημου ήταν τόσο μεγάλη, ώστε έχασαν τη συνέχεια της εκστρατείας. Ο μεν Πολύφημος εγκαταστάθηκε στην περιοχή, ενώ ο Ηρακλής, αφού πραγματοποίησε και πάλι μια νικηφόρο επίθεση στην Τροία, επέστρεψε στη Λυδία, στην υπηρεσία της βασίλισσας Ομφάλης, για να εξαγνιστεί σύμφωνα με εντολή των θεών. Μετά από αρκετές ώρες αναμονής ο Ιάσονας έδωσε εντολή να συνεχιστεί ο απόπλους, παρά τις διαμαρτυρίες κάποιων Αργοναυτών ότι εγκατέλειπε επίτηδες τον Ηρακλή. Σύμφωνα με την παράδοση ο Ηρακλής απείλησε ότι θα κατέστρεφε ολόκληρη την περιοχή, αν δε βρισκόταν ο φίλος του. Μάλιστα η αναζήτηση του Ύλα από τον Ηρακλή χαράχτηκε τόσο έντονα στη συλλογική μνήμη των κατοίκων της Μυσίας, ώστε οι ιερείς και οι πιστοί θυσίαζαν για αιώνες στον Ύλα και τον αναζητούσαν μια μέρα το χρόνο στο δάσος φωνάζοντας δυνατά το όνομα του.
Λέγεται επίσης ότι οι αργοναύτες παράτησαν επίτηδες τον Ηρακλή, επειδή ήταν υπερβολικά βαρύς για την Αργώ, ενώ άλλοι αναφέρουν ότι ο ήρωας έφτασε τελικά στην Κολχίδα και συμμετείχε στην εκστρατεία μέχρι τέλους. Το επεισόδιο περιγράφεται σε ένα ποίημα του Θεόκριτου (3ο αι. π.Χ.).