Μυθικές Διηγήσεις

Οι Κάτοικοι 3 Αλλόκοτων Νησιών

Σ' ένα μακρινό τόπο που ονομάζεται Μελκ ζουν κακοί και σκληροί άνθρωποι. Η μόνη τους απόλαυση ή ευχαρίστηση είναι να σφάζουν κόσμο για να πίνουν το αίμα του. Και εκείνος που μπορεί να σκοτώσει τον μεγαλύτερο ανθρώπων θεωρείται ο πιο αξιοσέβαστος και ο πιο ικανός ανάμεσα τους. Κανένα ποτό δεν τους αρέσει τόσο πολύ όσο το ανθρώπινο αίμα, και αυτό αποκαλούν θεό.
Αν προκύψει καβγάς ανάμεσα τους, δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία αν δεν πιει ο ένας το αίμα του άλλου. Και με τον ίδιο τρόπο μπαίνει σφραγίδα στις μεταξύ τους σχέσεις. Συμφωνίες και σχέσεις λοιπόν ισχύουν μόνο αν γίνονται με αυτόν τον τρόπο.
Από εδώ πάει κανείς σ' ένα άλλο νησί που ονομάζεται Τρακότα και όπου οι άνθρωποι στερούνται λογικής όπως τα ζώα. Ζουν σε σπηλιές γιατί δεν έχουν εξυπνάδα να χτίσουν σπίτια. Και όταν βλέπουν κάποιον ξένο να περνά από τον τόπο τους, τρέχουν και κρύβονται στις σπηλιές τους. Τρώνε φίδια και δεν μιλούν, μόνο σφυρίζουν ο ένας στον άλλο σαν οχιές.
Δεν νοιάζονται καθόλου για χρυσάφι, ασήμι ή άλλα αγαθά αυτού του κόσμου. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ένα πολύτιμο πετράδι με εξήντα χρώματα.
Ταξιδεύοντας με καράβι μπορεί να πάει κανείς σε μια άλλη χώρα που ονομάζεται Νατουμεράν. Είναι ένα μεγάλο και ωραίο νησί που η περιφέρεια του είναι χίλια περίπου μίλια. Οι άντρες και οι γυναίκες αυτού του νησιού έχουν κεφάλια σκυλίσια και ονομάζονται Κυνοκέφαλοι. Αυτοί οι άνθρωποι, παρά την εμφάνιση τους, είναι απόλυτα λογικοί και έξυπνοι. Λατρεύουν σαν θεό τους ένα βόδι. Ο καθένας τους έχει στο μέτωπο του ένα χρυσό ή ασημένιο βόδι, σύμβολο της μεγάλης του αγάπης στον θεό. Κυκλοφορούν όλοι γυμνοί φορώντας μόνο ένα μικρό κομμάτι ύφασμα γύρω από τα κρυφά τους μέλη.

-Απόσπασμα από τα ταξίδια του σερ Τζον Μάντεβιλ, 14ος αιώνας.