Μυθικές Διηγήσεις

Οι Μοίρες στο Βουνό στη Μέση της Γης

Στη Λάστα του δήμου Μυλαόντας της Γορτυνίας, οι άνθρωποι ακόμη διηγούνται μια παλιά δοξασία.
Στη μέση, καταμεσής της Γης, λένε, βρίσκεται ένα βουνό πολύ ψηλό, ώστε η κορφή του φτάνει στον ουρανό. Εκεί κάθονται οι μοίρες, που ορισμένοι τις αποκαλούν και τύχες.
Κάθε άνθρωπος άμα γεννηθεί, γεννιέται και η τύχη του. Ώστε κάθε άνθρωπος να έχει και τη δική του τύχη ή μοίρα ξεχωριστά εκεί ψηλά, πάνω στο βουνό, όπως εδώ στη γη έχει κοντά του το φύλακα άγγελο του.
Ένας μονάχα ένας από εμάς τους ανθρώπους, κατόρθωσε να πάει σε εκείνο το βουνό. Αλλά τι να δει; Οι φτωχοί εδώ στον κόσμο έχουν τις πλουσιότερες εκεί τύχες, και οι πλούσιοι τις φτωχότερες μοίρες. Όσο λοιπόν πλουσιότερος ο άνθρωπος, τόσο φτωχότερη η τύχη του. Και πάλι, όσο φτωχότερος, τόσο πλουσιότερη. Όταν ο φτωχός αρχίζει να πλουταίνει, η τύχη του αρχίζει να φτωχαίνει. Και όταν ο πλούσιος αρχίζει να φτωχαίνει, η μοίρα του αρχίζει να πλουταίνει...

-Απόσπασμα από τις Παραδόσεις (1904), του Νικόλαου Γ. Πολίτη.