Μυθικές Διηγήσεις

Ηχώ και Νάρκισσος.

Η Ηχώ είχε αναλάβει να βοηθάει τον Δία κατά τις ερωτοτροπίες του με τις Νύμφες απασχολώντας την Ήρα με την υπερβολική αλλά ευχάριστη φλυαρία της. Όταν όμως η Ήρα αντελήφθη το στρατήγημα της Ηχούς, της αφαίρεσε τη λαλιά αφήνοντας της τόσο λίγη που να μπορεί μόνο να επαναλαμβάνει τις τελευταίες συλλαβές των όσων ακούει.

Σε μια περιπλάνησή της στα δάση, είδε και ερωτεύτηκε το Νάρκισσο. Η  Ηχώ τον ακολούθησε καρτερώντας να του μιλήσει χωρίς όμως να μπορεί να το κάνει πρώτη. Όταν ο Νάρκισσος άκουσε τα βήματα και φώναξε “Ποιος είναι εκεί;” η Ηχώ απάντησε “Ποιος είναι εκεί;”. Σαστισμένος ο Νάρκισσος, κοίταξε γύρω και μη βλέποντας κανέναν φώναξε “Γιατί τρέχεις μακριά μου;” το οποίο και επανέλαβε η Ηχώ. Τέλος ο νεαρός είπε “Ας συναντηθούμε”. Η Ηχώ, πιο ανυπόμονη από ποτέ επαναλαμβάνει την ίδια φράση και για να δώσει έμφαση στα λόγια της βγαίνει από τα δάση για να αγκαλιάσει τον Νάρκισσο. Εκείνος τρέχει μακριά της και λέει “Θα πεθάνω πριν ότι είναι δικό μου είναι και δικό σου” και η νύμφη επανέλαβε μόνο “ότι είναι δικό μου είναι και δικό σου”.

Πληγωμένη από τον Νάρκισσο, η Ηχώ πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της μόνη της, λιώνοντας για την αγάπη που δεν γνώρισε έως ότου η φυσική της υπόσταση εξαφανίστηκε και το μόνο που έμεινε ήταν η φωνή της.