00.14
NF/ HOW COULD YOU LEAVE US
Yaralar geçerdi belki ama izleri kalırdı; dikişler barındıran o bileklerde çok fazla intihar yatardı ve örümcek bundan sonra ölümü bile ağına sarmaya çalıştı.
🕷
Gecenin 3'ünde su içmek için yataktan kalktığımda, üstümde de nedenini bilmediğim bir gerginlik vardı. Arkan'dan dolayı mı. Belki.
Suyu alıp yatağa döndüğümde telefonu elim aldım ve en son attığı mesaja baktım. Attığında bu yana beş saat geçmişti. Zihnime bir giren, bir daha canlı çıkamıyor. Ölüm senin zihninde güzel olmalı, belki de bu ölümler orayı ihtilal ettiğim içindir; ölüm ihtimalli bir ihtilal.
Yutkundum ve parmaklarımı klavyede gezdirip bir süre ne yazacağımı düşündüm. Ve ardından bir şeyler geveledim.
Örümcek: Zihninde ölüm güzeldir.
Örümcek: Sonuçta oraya girmeden önce de yaşıyor sayılmazdım.
Örümcek: Bir şey itiraf edeyim mi Arkan?
Örümcek: Sana karşı ne hissediyorum bilmiyorum ama bu duygunun boş bir şey olmadığını iyi biliyorum.
Örümcek: Seni ilk gördüğüm an.
Örümcek: Sanırım kıyamet o an başladı.
Örümcek: Ve eğer bu mesajları ben uyumadan görürsen, sana kendimle ilgili büyük bir ipucu verebilirim.
Çevrimiçi)
(Görüldü )Şansımı... Seveyim.
Arkan: Saat gecenin 3'ü Örümcek. Uykulu halimle beni rahatsız etmeye de mi başladın?
Arkan: Uykuma ağ örmediğin kalmıştı bir.
Üstteki mesajları okuyormuş gibi bir an duraksayıp tekrar geri yazdı.
Arkan: Ve anlaşılan bu iyi bir şeymiş.
Arkan: Kendinle ilgili önemli bir şey...
Arkan: Bu seni bulmam da biraz daha işimi kolaylaştırabilir.
Örümcek: İstesen beni hemen bulursun, biliyorsun değil mi?
Arkan: Evet.
Arkan: Ama hemen bulmak istemiyorum.
Arkan: Oyun oynamayı severim.
Arkan: Kumarda hiç kaybetmem mesela.
Örümcek: Evet, bunu biliyorum.
Örümcek: Her zaman hile yaparsın çünkü.
Yazıyor...
Arkan: Kumarda hileye aldanan kişi kusurlu sayılır.
Arkan: Ve şimdi bana hakkındaki bir gerçeği söyle ki oyun iyice değişik bir hal alsın.
Örümcek: Hakkımdaki bir gerçek.
Örümcek: Peki.
Örümcek: Ama ondan önce bana fotoğrafını atabilir misin? Herhangi bir şey.
Örümcek: Karşılıksız olsun istemiyorum.
Örümcek: Yüzün olur, ellerin, hatta şuan üstünde ne varsa.
Yazıyor...
Arkan: .D
Örümcek: Fesatsın.
Arkan: Kızım mal mısın? Gece gece ne atayım sana?
Arkan: Nude istiyorsan açık açık söyle.
Örümcek: İçin fesat yemin ederim.
Örümcek: Ama biliyor musun? Hiç fark etmez. Ayağındaki çorabı da atsan umrumda değil.
Örümcek: Tercihim bir nude bile olabilirdi ama.
Arkan: Tamam, itiraz etmeyeceğim.
Arkan: Bekle.
Birkaç dakika sonra...
Arkan:
Örümcek: Huh.
Örümcek: Dilim tutuldu bir saniye.
Örümcek: Çok ani oldu.
Örümcek: Error 404 Not Found.
Yazıyor...
Arkan: (:(:(:
Arkan: Tatmin oldun mu?
Örümcek: Fazlasıyla.
Örümcek: Ve baya seksi, kabul etmem gerek.
Arkan: Madem öyle, artık şu hakkındaki bir gerçeği söyle.
Arkan: Uyumak istiyorum.
Örümcek; Ah, tamam.
Örümcek: Hakkımda bir gerçek...
Yutkundum ve bileklerime baktım.
Örümcek: Bileklerimde dikiş izleri var.
(Görüldü)
(Son görülme, 03.21)●Veanomous
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STITCHES
Non-FictionDikiş izlerinin bıraktığı o yaralar. Bir neşter ve bıçakla hatırlanır. Ya da bir bakışla. Belki bir anıyla.