"ကြည်ဖြူ ညည်းသမီးကိုဒီအတိုင်းလွှတ်ထားတော့မှာလား"
"ရှင်းကဘာဖြစ်လို့လဲ မမ"
"ဟဲ့ ညည်းသမီးအရွယ်ရောက်နေတာမှအရွယ်တောင်လွန်တော့မယ် နင်အိမ်ထောင်ချပေးဖို့အစီအစဉ်မရှိဘူးလား ငါလဲအသက်ကြီးလှပြီမသေခင်လေး မြေးချီချင်သေးတာပေါ့"
အစ်မစကားကြောင့် ဒေါ်ကြည်ဖြူ အကျပ်ရိုက်သွားသည်။ကိုယ့်သမီးအကြောင်း ကိုယ်သိတာပေါ့။ဒီသမီးကယောက်ျားမှစိတ်မဝင်စားပဲ ဘယ်လိုလုပ်ယောက်ျားပေးစားပြီးမြေးချီရမလဲ။
ရှင်း ဟိုဘက်အိမ်ကဆရာမလေးကိုချစ်နေသေးတာ ဒေါ်ကြည်ဖြူသိပါတယ်။ရှင်းနဲ့အဲ့ဒီကလေးမကိုခွဲလိုက်ရင် အားလုံးပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားမယ်ထင်ခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ သူမအတွေးမှားကြောင်းသိလိုက်ရပြီ။
ဟုတ်တာပေါ့ ရှင်းကဘယ်လိုကလေးမျိုးမို့လဲ။ကိုယ်ဒီလောက်နှစ်အကြာကြီးဂရုမစိုက်ပဲရက်ရက်စက်စက် ဥပေက္ခာပြုထားခဲ့တာတောင် ကိုယ့်အပေါ်အမေဆိုပြီးတွယ်တာနေခဲ့သေးတာပဲ။သူချစ်တဲ့သူကို ဒီလောက်အချိန်နဲ့ဘယ်မေ့နိုင်ပါ့မလဲ။ရှင်းကအဲ့လိုကလေးမျိုး။ဒီကလေး ဒီအသက်အရွယ်ထိစိတ်ဒဏ်ရာတွေသူမပေးခဲ့ပြီးပြီး အခုထပ်ပြီးတော့မနာကျင်စေချင်တော့ဘူး။
"ကြည်ဖြူ ညည်းဘာတွေတွေးနေတာလဲ ငါပြောတာရောကြားရဲ့လား"
"ကျမကြားပါတယ် ရှင်းနဲ့စကားသွားပြောကြည့်လိုက်ဦးမယ်"
ပြောပြီးတော့ ရှင်းအခန်းကိုထွက်ဘာခဲ့လိုက်သည်။
"ရှင်း အလုပ်လုပ်နေတာလား"
အလုပ်စားပွဲမှာlaptopတစ်လုံးနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ရှင်းကိုအခန်းဝကနေကြည့်ရင်းမေးလိုက်သည်။
"ဟင် မေမေ "
"ရှင်းအားပါတယ် အလုပ်နဲနဲလက်စသတ်နေတာပြီးပြီမေမေ"
ပြောရင်းlaptopကိုပိတ်လိုက်သည်။
ဒေါ်ကြည်ဖြူ ရှင်းရဲ့အခန်းထဲကိုဝင်ခဲ့လိုက်သည်။
"မေမေတို့စကားနည်းနည်းပြောရအောင်"
"ဟုတ် မေမေ"
