BİR ZAMANLAR ASKER KIZIYDIM

SENDEN NEFRET EDİYORUM

Abim odadan çıktıktan sonra Kumsalla birbirimize bön bön baktık.Fazlasıylan şaşırmıştım böyle tepkiler vermez zannediyorduk olay bence fazlasıyla büyüyecekti.Oh olsun onlara Buğra Soylunun kardeşinin bileğini sıkmak neymiş görecekler canım abim ya çok seviyorum."Vay be kuzen çok şanslısın benim abim olsa direk aksine beni döver bana ne olmuş hiç umrunda bile olmaz seninki aşırı derecede sinirlendi ay birde haftaya onunla birlikte okula gideceğiz havalı bir şekilde giyinmemiz lazım diyerek gülmeye başladı."Aynen kanka ya ama Mert abim de seni düşünüyordur,kıskanıyordur,seviyordur her abi kız ilişkisi farklıdır kimisi de ne hali varsa görsün diye hiç karışmaz diyerek koltuğuma oturdum."Haklısın aslında kuzen kendimi zor tuttum olayları anlatırken Buğra abimin bakışları çok komikti gülmemek için kendimi zor tuttum dedi Kumsal."Vallaha aslında bende kanka ama eğer gülseydik Poyrazgilin yiyeceği dayağı biz yenirdik sinirini bizden çıkarırdı dedim."Aynen kuzen ya fazla gülmeyelim benim gülmekten karnım ağırdı diyerek yatağa uzandı Kumsal."Ben pencere kenarında oturuyorum birşey olursa seslenirsin diyerek pencere kenarına oturdum.Biraz düşünmeye başladım acaba bunlar neden Cafeye gelip bizi kovdular ne yaptıysak artık eminim ki arkadaşlarını benden daha çok seviyordur ona kırılmıştım ben hayatımdan sildim artık öyle bir kuzenim yok ne hali varsa görsün gözümden bir damla yaş akmaya başladı eyvah şimdi hüngür hüngür ağlayacaktım Kumsal görmesin beni yoksa döverdi arkama dönüp camdan dışarıyı ağlayarak izlemeye başladım.Bizim ev yol üstünde olduğu için gelen geçen herkesi görüyordum iyi oluyordu bu.Bir an yol çaprazındaki kalabalık bir ortam gördüm bizim eve doğru yaklaşıyorlardı içimden lütfen onlar olmasın diyordum.Bir baktım ki tabi ki de Poyrazgil en önde Poyraz ve Doğukan vardı diğerleri arkadan konuşarak geliyorlardı.Doğukana baktığımda sinirli bir bakış eli karnında sağa sola bakıyordu neden bakıyorsun mal ya önüne baksana kimi arıyorsa.İç sesim öyle demiyordu Tabiki de seni arıyor salak çocuğa nasıl vurduysan artık bedelini ağır bir şekilde ödeyeceksin bunu bil' dedi.Of sen bir sussana ya ben ondan korkmuyorum hatta hiç kimseden korkmuyorum bana yapılan ne varsa ben ona daha fazlasını yaparım ve onu susturdum yaşasın sustu sonunda.İç sesimle sürekli kavga ederdik konuşmamız farklıydı onla.Birden hızlı bir çapımda Kumsal yanıma geldi."Nereye daldın be kuzen bu aralar çok düşünüyorsun aklında kim varsa acaba,ona sinirli bakışlarımı yolladım."Lan sen niye ağladın hani bizim kitabımızda ağlamak yoktu aksine ağlatmıyor muyduk bunu sen bilirsin Melisacığım."Aynen kanka bunu ben bilirim benden başkası bilemez sadece Poyrazın dedikleri kırdı sadece onu düşünmüştüm duygulandım biraz dedim."Artık o olmayabilir ama bunu sakın unutma ben varım tanıştırayım Kumsal Soylu diyerek bana sarılmaya başladı bende ona karşılık verdim."Tabi lan senden başkası yok kuzenciğim dedim."Tabi ki benden başkası olmayacak o da olursa onun sonu kötü olur dedi.Vay be havalı cümle anlaşıldı kıskanılıyorum.Ona öpücük yolladım o da gülümsedi."Kanka sana bir şey diyeceğim ama fazla soru sorma tamam mı dedim."Tamam Kanka çabuk anlat dedi Kumsal."Hani ben pencereden bakıyordum ya Poyrazgil bizim eve geliyordu tabi kide yanında çetesi vardı dedim.Şok içinde bana bakıyordu."Lan cevap versene şaşırmış gibisin dedim."Bunlar yengeme gelip olayları anlatmaz mı anlatırlarsa bizde yanmayız mı diyerek göz devirdi bana.Haklıydı inşallah annem öğrenmezdi."Hadi kanka onlardan önce aşağıya inelim kapıyı açmayalım dedim.Kafa sallayıp odadan hızlı adımlarla çıktık.Birde aşağıya inelim ne görelim tabi ki de onları gördük.Yan yana dizilmişler annemle birlikte konuşuyorlardı.Biz gelince sustular."Nasılsın Melisa diyerek pis pis sırıtıyordu."Sanane çıkın gidin evimden anne şu odun yeğenine bir şey söyle elimde kalacak sonra dedim."Senden korkum yok bir şey yapamazsın bana ya da yaparsın nolacak Melisa ben sen değilim dedi.Aynen o ben değildi."Ben de sen değilim ayrıca hiç kimse diyerek ağlayarak odama çıktım bu resmen benle dalga geçiyordu ayrıca arkadaşlarının yanında hayatımdan silmekle doğru yapmışım.Odama geldiğimde kapıyı hızlıca örttüm ve kilitledim açmayacaktım annem hariç çünkü onda yedek anahtar vardı.Of göz kapaklarım ağlamaktan dolayı çok ağrıyordu onlar gitsin ilk işim uyacaktım.Birden kapı hızlıca vurulmaya başladı.Kapı deliğinden bakıp Doğukanın olduğunu gördüm tabi ki de açmayacaktım."Melisa aç şu kapıyı açmazsan eğer kırarım bu senin için için hiç iyi olmayacak diye bağırıyordu.Ona inat açmayacaktım."Doğukan git başımdan kimseye kapıyı açmayacağım kırarsan da kır umrumda değil dedim."Sevgilin olsaydı açardın demi Melisa dedi bunu sinirle bir şekilde diyordu.Benim sevgilim mi vardı benim niye haberim yoktu ay kafam karıştı."Ne sevgilisi be olsa bile size söylemezdim mal mısınız acaba dedim."Aç şu kapıyı dedi.Hızlıca kapıyı açtım gözlerim gözleriyle buluştu Sinirli bir şekilde bakıyordu."Açtım kapıyı napacaksın Doğukan kolumu kırmaya geldin heralde ama bana yaparsan eğere bende sana aynısını yaparım bunu bilirsin dedim.Sinirle kolumu tuttu ve kapıyı kapattı."Bana doğru söyle Burak ile mi sevgilisin herkes okulda bunu konuşuyor adınız çıktı dedi ve ben şok.Burak bundan iki yıl önce bana üç kere çıkma teklifi etmişti ama ben kabul etmemiştim her defasında zorluyordu benlen sevgili olmaya.Hatta Poyrazgille kavga etmişti benim yüzümden o iyi olmuştu."Sen ne saçmalıyorsun ya cidden senden nefret ediyorum bunu eğer kim söylediyse onu bulup görecek gününü zaten Burak ile sevgili olsaydım ilk çıkma teklifini kabul ederdim dedim.Doğukan kolumu bırakıp sinirli bir şekilde odamdan çıktı neden bu kadar beni önemsiyordu Burak ile sevgili olsam o niye karışıyor ben ona karışmıyorum banane ki.Ama aklıma biri geliyor eminim bunu söyleyen o eğer o çıkarsa onu okulda çok büyük bir şekilde rezil edecektim bana bunu yapmayacaktı.