Veliaht | Hyunın ✓

#3' Peki Kralım...

  ° J E O N G I N °

"Lütfen bırakır mısınız veliaht prens"

Bileğimi saran ince parmaklara bakarak konuştuğumda veliaht prensde ayağa kalkıp hala bileğimi tutarak ailesine döndü.

"Ben Jeongin'i misafir odasına götüreyim"

Eğilip doğrulduktan sonra bileğimi bırakmadan beni peşinden sürükleyerek dışarı çıkardı. Koruması diye tahmin ettiğim kısa boylu adam gelip bileğime baktığında veliaht prens sonunda bırakmıştı bileğimi.

Sabahtan beri iyi yer edindi eli bileğimde...

"Çok kızdılar mı?"

"Hayır, daha çok ben kızdım"

"Odaya gidelim anlat olur mu?"

Veliaht Prens bana bakıp tekrar korumasına döndü. "Ben Jeongin'i misafir odasına bırakıp geliyorum sen git"

Bana sordun mu? Hayır ben gitmek istemiyorum.

Niye soracak değil mi? Koskaca veliaht prens hazretleri bana ne istediğimi mi soracak. Hayır neden yine bileğimi tutup peşinden sürüklüyorsun? Adam gibi söylesen gelirim. Belki de gelmem. Neyse, konu bu değil şuan.

Bir odanın kilidini açıp içeri girdi.

"Bu gece düşünelim yarın bakarız ne olacağına tamam mı? Gitme bir yere burada kal."

Artık sizli bizli konuşmayı da bıraktı.

"Pardon? Anlayamadım neyi düşüneceğiz? Ben bu evliliği istemediğimi söyledim ama siz benimle evlenecek misiniz? Sırf ana kraliçenin isteği üzerine?"

"Bak Jeongin bende tam olarak ne olduğunu anlayamadım ama şuanda yapabileceğim bir şey yok. Ana kraliçeye karşı gelemem. Bende bu sabah tanıdığım biriyle evlenmeyi düşünmüyorum tabi ki. Yarın ana kraliçe ile konuşmayı bu istediğinden vazgeçirmeye çalışacağım."

İyi bari oda istemiyorsa sorun yok...

Kafamı yavaşça salladığımda 'iyi geceler' diyerek çıkmıştı. Nasıl iyi olabilir ki gecem...

Fazla düşünmemeye çalışarak uyumak istedim. Ama hayır. Uyku benden tamamen uzaklaşmıştı.

Ne olacaktı şimdi? Dağdan kaçıp saraya mi hapsedilecektim! Offf.

Ya ana kraliçe bu işten vazgeçmezse? Ya Veliaht Prens kabul ederse? Ya ben karşı çıktığım için beni öldürürlerse?

Yok canım. Oda abartı saçmalama Jeongin. Gerçi öldürselerde bir şey fark etmez. Hiç yaşamama izin vermemişlerdi ki..

--

Tüm gece uyuyamamış sabaha karşı uyumuştum. Şimdi de ana kraliçe yanıma gelmiş saçlarımı severek beni uyandırıyordu. Hemen ayağa kalkıp önünde eğildim. Saygı saygı saygı...

"Günaydın Ana kraliçe"

"Günaydın Jeongin. Üzerini değiş aşağı gel ailen geldi."

Onu kafamla onayladığımda odadan çıkmıştı. Bende hızlıca benim için bıraktıkları pahalı giysileri giyip tekrardan o salona gittim. Annem beni görünce gülümsediğinde onun yanına oturdum.

Hyunjin ile göz göze geldiğimizde bana başıyla selam vermişti. Bende ona aynı şekilde karşılık verdiğimde kral konuşmayı başlattı.

"Evet gençler, siz de bu işe garip bakmış olabilirsiniz. Ama bu Ana kraliçenin isteği olduğundan ona karşı çıkamadım. Sizden yıllarınızı çaldığımız için hepimizin adına özür diliyorum..."