↬ Okuyucuyu ele alarak yazdığım amatörce(?) senaryolar.
↬ Gerçekleri sadece ilk bölümlerde az biraz yansıtmakla birlikte tamamıyla özgün hikâyelerdir. (Ç)alınamazlar.
↬ İlk bölümler acemi işidir, sondan başlamanız tavsiye edilir.
↬ Wattpad'deki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Parlak gözleri, yatağının üstünde duran açık pembe zarfa iliştiğinde yüzünde belli belirsiz bir gülümseme belirdi. Zarfı parmak uçlarında tutarak inceledi; mükemmel bir el yazısı ve hafif, çilek kokulu bir parfüm zarfı daha da etkikeyici kılıyor, içinde yazanlar hakkında merak uyandırıyordu.
(Y/N) yaklaşık iki haftadır yastığının üzerinde açık pembe zarflar buluyordu. Mektupta kendisine hitaben yazılmış şiirsel cümleler, nokta atışı iltifatlar bulunurken zarfın içerisinde ise kendisine duyulan bir aşkı sembolize eden kurutulmuş, beyaz güller geliyordu. (Y/N) halinden memnundu; birisi ondan hoşlanıyor ve bunu -ona göre- en güzel şekilde itiraf ediyordu.
Yatağının üzerine oturup zarfı açtı. Parfüm kokulu kağıdı çekerken kucağına kuru, beyaz güller döküldü; (Y/N) tebessüm edip mektubu okumaya koyuldu. Yine ne kadar da güzel ve özenli yazılmıştı! (Y/N) elini kalbine koyduğunun farkında bile değildi.
Mektubu okuması bittiğinde bir süre boş boş duvara baktı, belli belirsiz sırıttı. Mektubu yazan her kimse (Y/N)'yi yakından tanıyor olmalıydı.
(Y/N) doğrulup ayağa kalktı. Zarfı ve gülleri başucundaki çekmecenin içine, kıyafetlerinin altına koydu. Ardından penceresinin yanına gidip dışarıyı izlemeye başladı. Bir yandan da mektubu -daha doğrusu mektupları kimin yollayabileceğini düşünüyordu.
Eski sevgilisi aklına gelince başını salladı; hem çok saçma bir olasılıktı hem de eski sevgilisi odunun tekiydi, uğraşmazdı bile.
Omuzlarına çarpan rüzgâr ile tebessüm edip dikkatini bu sefer dışarıya, bahar esintisinin içinde dolaştığı caddeye çevirdi.
Güneş batarken sokağı turuncuya boyamış; unutmabeni çiçekleri hafif rüzgârla savrulurken küçük kızlar hayranlıkla onları izlemeye başlamıştı. Birkaç çocuk top oynuyor, bazı genç kızlar ellerindeki alışveriş torbalarını yere bırakmış çene çalıyordu.
(Y/N) doğruldu ve odasından çıktı. Bunalmıştı ve soğuk bir şeyler atıştırmanın bir zararı olmayacağını düşünüyordu.
Mutfağa girdi. Elinde bir bezle masanın üzerini silen annesi, (Y/N) buzdolabını açtığında müşkülpesent bir tavırla onu süzdü. "Odanı topladın, değil mi?"
