↬ Okuyucuyu ele alarak yazdığım amatörce(?) senaryolar.
↬ Gerçekleri sadece ilk bölümlerde az biraz yansıtmakla birlikte tamamıyla özgün hikâyelerdir. (Ç)alınamazlar.
↬ İlk bölümler acemi işidir, sondan başlamanız tavsiye edilir.
↬ Wattpad'deki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nat, seni çok özledim ve eğer seni kıracak bir şey yaptıysam çok özür dilerim. Seni çok seviyorum, biliyorsun, Tahin'den, Bal'dan ve Karamel'den de fazla! Sen benim için her şeydin, her şeysin ve lütfen geri dön çünkü seni çok özledim.
*
Her gece beni kontrol etmeye geldiğini biliyorum. Odamda ne kadar süre vakit geçiriyorsun bilmiyorum ama ucuz lâkin severek kullandığın parfümünün kokusunu hemencecik tanıyorum. Doğrusu, onu da çok özledim! Giysilerime sinmesini ve bana seni hatırlatmasını çok seviyorum fakat uzun zamandır bu hissi yaşayamıyorum. Yokluğun, bunun tek sebebidir.
*
Mektup yazma kurallarına uymak istemiyorum çünkü tüm samimiyetimi alıp götürüyor ama biliyorum ki sen, bu nacizane kağıt parçasından ne kadar samimi olduğumu çıkarabilecek kadar iyi tanıyorsun beni.
Seni çok seviyorum ve lütfen bana geri dön, bana yine sarıl.
Kar Tanen."
Natalie inci gibi yazısından tanıdığı (Y/N)'in mektubunu özenle katladı ve ön cebine koydu. Yavaşça yatağına doğru ilerledi, başucuna oturdu. Elini eski sevgilisinin yumuşacık saçlarında gezdirdi. Uyuyan (Y/N)'in yüzünde küçük bir çocuğun annesine verdiği o sevimli gülümsemeden belirdi.
Nat'in bu hareketi az ötedeki üç kedinin -isimleri renkleriyle uyumlu olan Tahin, Bal ve Karamel'in- mırlamasına sebep olduysa da saldırmaya cesaretleri yoktu. Köşelerine pısıp sessizce bu vahşi görünümlü kadının, sahiplerinin saçlarını okşamasını pür dikkat izlediler.
Aralarında pek yaş farkı yoktu fakat (Y/N) hep çocuk ve Natalie ise hep olgundu. (Y/N) kavga ettiklerinde ağlamaktan çekinmezdi; Natalie hiçbir zaman onun karşısında ağlayacak kadar çocuk olmadı.
Gerçi hüzünlenmek, kırılganlık bile çocuklara özgüydü Natalie için.
Ayrılalı üç ay olmuştu. (Y/N) her ne kadar olayı dramatize etse de her şey sandığı kadar basit değildi.
Bir kere, söz konusu (Y/N)'in hayatıydı. Natalie'yi ne kadar çok severse sevsin, vahşi sevgilisinin hayatı onun gibi zarif ve kırılgan biri için çok tehlikeliydi. Başlarda Nat için bu kısım o kadar mühim değildi ancak çevresindeki kaba insanlar biriciğine zarar vermek isteyince onu korumak zorunda kaldı. İlk olarak onu, bulunduğu mülkten biraz daha uzak ve güvenli bir mahalleye, hatta bir orman ya da bir gölün kıyısına taşınmaya ikna etti. Doğrusu (Y/N) bundan memnun kaldı çünkü kim orman ile göl arasında kalan sakin ve tatlı bir evde kalmak istemezdi ki? Orada temiz hava sürekli ciğerlerini doldururken ve o sessiz sakin yaşarken bundan oldukça mutluydu.
Elbette her şey bununla kalmadı. (Y/N) hâlâ farkında olmadan hayatını tehlikeye atıyor ve Natalie'yi zor durumda bırakıyordu. Geceleri ormanın diğer ucundaki şehrin sokaklarında yürüyüş yapmak ya da gölün bir ucundan diğerine kadar yüzmek onun için çok eğlenceli birer "faydalı zaman aktivitesi" idi. Natalie için ise bir kabus. Bir sevgilisi olduğu öğrenildikten sonra birçok düşmanı peşlerine düşmüştü ve sevgilisini onun elinden almak için (Y/N) ile yalnız kaldığı zamanları kolluyorlardı.
Sırf bu yüzden Natalie çoğu zaman (Y/N)'i reddetmiş ve bunları kendi başına yapmasına da izin vermemişti. Kız/Oğlan sinirle onun yüzüne bakarken ve yanaklarından aşağı gözyaşları süzülürken hâlâ Natalie'ye bağırmaya uğraşıyordu. Elbette bu, Natalie nefesini verip (Y/N)'in çenesini öpene ve "Onu bunu boş ver, hadi gel sana sarılayım ve birlikte uyuyalım" diyene kadar sürüyordu. Az önceki olanlar sanki hiç yaşanmamış gibi, kız/oğlan hemen Natalie'ye sokuluyordu.
Ama zaman geçtikçe işler zorlaşıyor, kavgaları artmakla birlikte şiddetleniyordu da. Ayrılma raddesine geldiklerinde ise Natalie direnmedi. Yorulmuştu ve olayların arka yüzünü bilmeyen sevgilisinin artık kalbinin kırılmasını istemiyordu. (Y/N) onun bu kadar kolay vazgeçmesine gücenmişti fakat şu ana kadarki sevgisinden hiçbir zaman şüphe etmedi.
Genç kadın elini onun saçlarından çekti. Ayağa kalktı ve aralık pencereden geri çıktı. Onu dikkatle izleyen üç kedi, Nat pencereyi ardından kapattıktan sonra sahiplerinin ayak ucuna çıktılar ve o dehşet verici kadının gitmesinin verdiği rahatlık ile oldukları yere kıvrıldılar.
Yeniden birlikte olmaları imkânsızdı. Böyle bir şey söz konusu bile değildi ve bir daha da asla bahsi geçmeyecekti.
Natalie, (Y/N)'i çok seviyordu; (Y/N)'in de Natalie'yi sevdiği gibi. Sadece Nat, bu sevgiyi onun hayatından çıkarak, bu şekilde de tüm tehlikeleri onun çemberinden uzaklaştırarak gösteriyordu. Çünkü biriciğini korumak hem zordu hem de Natalie, ona göstermek istediği sevgiyi bu şekilde gösteremediğini düşünüyordu.
Yine de, mektubunu sakladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm sonu.
Bölümde kullandığım dil o kadar kötü ki aynı kalitesiz çeviri kitaplarından alınmış gibi görünüyor.
Doğrusu Clockwork hakkında aklıma fazla kurgu gelmedi ve gelen kurguyu da iyi bir üslupla yazamadım ama beğenmeseniz bile umarım tatmin edici olmuştur?
