~Gerçekleri yansıtmamaktadır. Ciddiye almayınız.
~İyi okumalar!👒
Rüzgâr saçlarını yüzüne yapıştırıyordu. Bu yüzden önünü düzgün bir şekilde göremiyordun. Ve evet, sana takılan çelmeyi de maalesef görememiştin. Elindeki kitaplar bir tarafa, sen bir tarafa...
-Ay pardon, görmemişim!
Seninle dalga geçildiğini anlamıştın. Ama onlara sadece bakmakla yetindin. Kimsenin sana yardım etmeyeceğini biliyordun. Onlar sadece kenarda kıkırdayıp ezilene bakacaklardı. Zorbalara laf anlatamayacağını biliyordun. Çünkü... Çünkü onlar kalın kafalının tekiydi.
Gözlüğün kırılmıştı. Etrafı bulanık görüyordun. Kitaplarını toplamaya çalışıyordun. Bu haline gülündüğünü biliyordun. Duyuyordun. Ama hiçbir şey yapamıyordun. Yapamazdın, en azından bu halinle.
Bir kaç kitabı bulabilmiştin. Ama sadece biri eksikti. Onu ararken bir tane daha çelmeye takıldın. Arkandan anırdıklarını duyabiliyordun.
Sonra arkadan bir gürültü koptu.
-Hey sen! Ne yapıyorsun?!
O tarafa baktın. Bulanık görüyordun ama ne olduğunu az çok görebiliyordun. Bir tane adam, onları dövüyordu. Onun tehlikeli olduğunu düşündün ve kaçmaya başladın. Kitaplarını düşürmüştün.
Arkandan seslendiğini duysan bile umursamadın. Okulun içinde rastgele bir yerlere gidiyordun. Belki bir öğretmen bulabilirdin.
Bir anda dengeni kaybettin. Ve sonrası karanlık...
***
Uyandığında hiç tanımadığın bir yerde idin. Sıcak soba, üstünde ince bir battaniye... Az sonra yanına o gördüğün adam gelmişti. Gülümsediğini görebiliyordun. Eline sıcak bir bardak verdi. Sıcak çikolata olduğunu anlamıştın.
- Hadi iç.
- Neredeyim ben?
- Merak etme, güvendesin.
- Seni tanımıyorum, onlara ne yaptığını gördüm! Sen, sen cidden kafayı sıyırmışsın.
- Anlaşılan sen iyice uyanmamışsın. Tak bakalım şunu.
Sana bir tane gözlük uzattığında takmış ve onun kim olduğunu anlamıştın.
Korkuyla geri çekildin. Bu, o manyak seri katil Jeff The Killer'ın kardeşi Homicidal Liu'ydu! Seni kolayca öldürebilecek birine neler neler söylemiştin.
Ama bakışları hiç öldürecekmiş gibi değildi. Daha çok şefkatle bakıyordu. Ama belkide kurbanlarını böyle kandırıyordu. Aslında kandırmasına bile gerek yoktu. Onun eline düşmüştün. Seni şuan öldürebilirdi. Kandırmaya bile gerek kalmadan...
- B-ben, çok özür dilerim. Az önce söylediklerim için...
- Sorun değil. Zaten şuan cinayet işleyemeyecek kadar yorgunum. Hadi şunu düzgün bir şekilde iç ve beni cinayet işlemeye zorlama.
Sessizce içmeye başladın. Bittiğinde, yatağın sonundaki masanın üzerinde kitaplarını gördün. Toplu olarak...
- Artık gitmeliyim, ben, sizi daha fazla rahatsız etmeyeyim.
- Ha, bu arada, gözlerini açmadan konuşmuştu. Eğer bundan birine söz edecek olursan, senin ve onun sonu... Hiç iyi olmaz.
Onu onaylarcasına başını salladın.
- Hadi, şimdi defol git.
Kitaplarını almış ve gitmiştin.Hayalindeki Liu böyle değildi.O bir centilmendi ve sana aşık olacaktı.Ergen ergen hayal kurmayı bırakmayı tembihledin kendine. O bir katildi, sana aşık olamazdı ki.
Ama, ya olursa?
_______________
Eveeeet! Bölüm sonu! Umarım beğenmişsinizdir. Şahsen ben pek beğenmedim.
Her neyse, şimdi aşağıdakilerden birini seçin.
Bu, sonraki bölümün Creepypasta karakterini belirleyecek...
A) Bu bölümün devamı
B) Red Angel
C) Masky
D) Jeff The Killer
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐂𝐫𝐞𝐞𝐩𝐲𝐩𝐚𝐬𝐭𝐚 𝐗 𝐑𝐞𝐚𝐝𝐞𝐫
Fanfiction↬ Okuyucuyu ele alarak yazdığım amatörce(?) senaryolar. ↬ Gerçekleri sadece ilk bölümlerde az biraz yansıtmakla birlikte tamamıyla özgün hikâyelerdir. (Ç)alınamazlar. ↬ İlk bölümler acemi işidir, sondan başlamanız tavsiye edilir. ↬ Wattpad'deki...