ŞAH MAT [tamamlandı.]

Bölüm 7✡️

6.BÖLÜMÜ OKUMADAN BU BÖLÜMÜ OKUMAYIN, BİRBİRİYLE BAĞLANTILI.

[Böyle bir açıklama yapmamın sebebi, 6.Bölüm'ü gece yarısı yayımlamam ve araya kaynamasını istememem.]

Bölüm 7🔗

Barış :
"Günaydın."
"Dün, gündüz hiç konuşamadık.."
"Yanlış bir şey mi yaptım?"

Gelen mesajla birlikte sıkıntıyla oflayıp kafamı sırama gömdüm.

O gece, Barış'ın söylediği şeyle birlikte apar topar "Uykum geldi." bahanesine sığınarak kaçmıştım. Umarım bahsettiği şey, kendisine benzeyen biriyle olmak istediği ve sadece örnek olarak beni göstermesiydi.

Bana karşı bir şeyler hissetme ihtimalini düşünmek istemiyordum.

Eskiden hiçbir şey yolunda gitmiyor diye üzülüyordum, şimdi ise yol bile yoktu!

Sıkışıp kalmıştım.

Demir'in meydan okumasıyla birlikte, Yağız'ın sorularına maruz kalmıştım ama hiçbir sorusuna cevap vermemeyi başarabilmiştim.

Sınıfın kapısının açılmasıyla, başımı sıradan kaldırdım. Anlaşılan kafamdaki sorunları bir kenara itip ders dinlemenin vakti gelmişti.

✅

Yağız Karayel'in Anlatımıyla :

"Yeter lan, bırakın!" Buğra'nın sesini duymamla birlikte, omzumun üzerinden ona baktım. Beni görmesiyle göz devirdi.

"Tabi ya.." diye mırıldandığında, Semih ve Can kollarını bırakmışlardı başımla verdiğim işaretle.

"Dışarı çıkın." dedim emredercesine. Beni onaylayıp spor salonunda Buğra ve beni yanlız bıraktılar.

"Yağız Karayel.." dedi Buğra ellerini cebine sokarak. "Bayram değil seyran değil, beni neden kaçırttın?"

"Aşkolsun," dedim alıngan bir ifadeyle. "Kaçırılma falan ayıp oluyor. Ben öyle kaba bir insan mıyım? Sadece buraya getirilmeni istedim o kadar."

"Beni mi özledin?" diye sordu. "Hâlbuki tam karşındaki sınıftayım, kapıdan kapıya görüşebilirdik."

"Zevzeklik yapma." duruşumu dikleştirdim ve ciddi bir ifade yerleştirdim yüzüme. "Ben sana Aşkın'dan uzak duracaksın demedim mi?" diye sordum tane tane.

"Dedin." umursamaz bir ifadeyle yanıtladı.

"Güzel.." dedim mırıldanarak. "En azından kafan yerinde."