Bölüm 34✡️

350 29 28
                                    




Bölüm 34🔗



Siren sesleri.

Çığlık sesleri.

Gözyaşları..

Yalvarışlar..

Pişmanlık hissi.

Her şey ama her şey birbirine girmişti. Başım zonkluyordu. Gizem ve İlayda bir köşede ağlarken Emre ve Buğra onları sakinleştirmeye çalışıyor, annemler Barış'ın annesini üzerime atlamaması için zapt ediyordu.

Ben ise bir köşeye sinmiş, dizlerimi kendime doğru çekmiş öylece duruyordum.

"Yağız cevap verdi mi?" diye sordum dakikalar sonra sessizliğimi bozarak.

"Hayır." Esma'nın cevabıyla birlikte gelen ağlama hissim artmıştı. Kendimi yapayalnız ve suçlu hissediyordum.

"İyi olacak," dedi Esma içtenlikle yanıma yanaşarak. "Senin bir suçun yok güzelim, üzme kendini."

"Hayati tehlikesi var Esma," dedim burnumu çekerek. "Daha içeriden çıkmadı, ne olacağı belli değil.." hüzün dolu bakışlarımı, Barış'ın annesine çevirdim. "Baksana kadına, ne hâle geldi. Keşke zamanı geri alabilsem,"

"Ne değişirdi?" diye sordu önüme gelen saçlarımı tek omzumda toplarken. "Sen söylenmesi gerekenleri söyledin. Onu hiçbir zaman umutlandırmadın. Kaderin önüne geçemezsin."

Sessiz kaldığımda, devam etti. "Bak etrafına," dedi sessizce. Söylediği şeyle birlikte tek tek hepsinin yüzüne baktım. Perişan hâldelerdi. "Herkes çok üzgün, ben de çok üzgünüm ama olan oldu."

"Yağız benden nefret edecek," dedim burnumu çekerek. "Hepsi benim yüzümden oldu. Herkesi mahvettim."

"Çarpacağım ama bir tane," dedi kaşlarını çatarak. "Sen dinlemiyor musun beni? Senin suçun değildi!"

"Esma," dedim kollarımı ona doğru uzatarak. İyice bana yanaşıp ona sarılmama izin verdi. "Bir şey olmayacak, değil mi?"

"Olmayacak," saçlarıma bir öpücük kondurup kollarını sıkı sıkı sardı. "Söz veriyorum, hiçbir şey olmayacak."





<>





"Yağız?" Yağız'a doğru adımlarken, adını söylememle birlikte bana döndü. Yüz ifadesi öyle çok duyguyu barındırıyordu ki, içimin parçalandığını hissettim. "Neden buraya çağırdın beni, neden gelmiyorsun içeri?"

"Nasıl oldu durumu?" dedi cevap vermeyip sorumun üzerine soru sorarak.

"Hâlâ aynı.." bunu söylerken sesim titremişti. "Hayati tehlikesi varmış, göz altında tutacaklarmış.."

ŞAH MAT [tamamlandı.]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin