"MARGAUUUUUUUUUX!!!" Sigaw ni Liah mula sa labas. Nasa loob ako ng kwarto ni Tita Marilyn ngayon. Nagtatago. "Natatakot ako. Sinadya nila. Hindi nakakatuwa!" Sigaw ko.
"E ngayon ko lang nalaman e! Uyyyy. Papasukin mo na ko.!!" Sigaw ni Liah habang pilit na binubuksan yung pinto.
Tumulo na yung luha ko. Natatakot ako. As'ing di ko na alam gagawin ko. Ayokooooo.! Natatakot ako!
Patuloy parin ako sa pagsigaw at pagiyak.
Dito nagsimula ang lahat. Liah and Lennie are playing Scare Your Friends. Yung parang app na may ibat ibang mukha ng mga moomoo. Then one time. Biglang nag-pop yung mukha ni Annabelle sa screen. Yung doll? Yun. The point is. Meron ako PEDIOPHOBIA. (Even the writer) PEDIOPHOBIA is fear of dolls. Well? Hindi ako ganung katakot sa dolls. As'ing hindi na nahahawakan yung isang manika? No Im not like that. Natatakot lang talaga ako sa eyes and hair ng bawat dolls. Also some of my experiences push me to have this kind of phobia.
When I was 13. Habang inaayos ko yung toys ng niece ko. I saw her doll. WAIT. NEAR THE TABLE. I just smiled and remember my childhood days.
Habang hawak hawak ko yung isang part nung doll. Nagsimula na akong magulat. Nakita ko nalang na biglang lumapit yung doll. I knew it. Its my cousin. But for the second time. The doll actually looked at me. The doll turned its head... TURNED! I dont know if its true. But I saw it. Using my two naked eyes. So its true.
I didnt looked at the face of that doll. Natakot na talaga ako. And for the third and last one. The arms of the doll actually lifts.
Owwwww. I know? medyo weird kase im a girl who played barbies at my childhood days. Kaso... natakot na talaga ako sa dolls simula nung araw na yun. I cant watch horror movies with dolls. Even talk about it. I cant.
Andun lang ako sa loob ng kwarto. Di parin nalabas. Maya-maya. May narinig akong kumatok.
"Margaux. Open the door please?" Sabi nang isang pamilyar na boses.
"No! No! Noooooo!" Sigaw ko. At tapos nun? Ito naman akong si iyak ulit. 😭
Alam ko namang si Paolo yun e. Kaso ayoko parin. Natatakot parin ako.
Kaso? Nabigo ako. Nabuksan ni Pao yung pinto. Nakita niya kong naiyak. Nakita ko naman siyang may dala ng tubig. Nilagay niya yung tubig dun sa may maliit na table. Sabay lapit sakin.
Nung nakatabi na siya. Di ko na napigilan yung sarili ko. Niyakap ko na siya. Niyakap niya rin naman ako.
Tama nga. Hes my KNIGHT IN SHINING ARMOR.
BINABASA MO ANG
Please Stay.
RomanceWe begged people to stay. Pilit nating hinahabol ang mga taong kusa na tayong iniwan. Pilit tayong naghahabol sa mga taong hindi naman deserve habulin. Why do we keep on loving someone, that doesn't even feel the same for us? Bakit ang daming nagigi...
