Owwwwwwww. Ayun. After 20 years dumating na rin si Pao. Ayun. Nag-dinner na daw siya. Hayyyyy.
Habang nagbabasa ako nung books. May narinig akong katok.
"Bukas yan!" Sigaw ko. Pero hindi parin natingin kung sino man yung kumatok.
Naamoy ko bigla yung kape. MOCHA COFFEE. Hahah!
Nung pagkatingin ko. Nakita kong nakangiting nakatingin sakin yung mokong. Kilala niyo naman na kung sino.
"Thanks." Sabi ko. Tapos sabay bawi nung tingin sakanya.
Maya-maya may narinig akong natugtog ng gitara. He started singing Thinking Out Loud. Its my favorite song tho. Tapos. Maririnig mo yung pagkanta niya. Nakakapanindig balahibo. Ang ganda pala talaga ng boses niya...
"Cause honey you smile whenever in my mind and memory... And Im bout how. People fall inlove in mysterious ways. Maybe just a touch of a hand. Oh me I fall inlove with you every single day. And I just wanna tell you I am... So honey nowwww! Kiss me into your loving arms. Kiss me under the light of a thousand stars. Place your to my beating heart." Bigla siyang tumigil sa pagkanta. Ewan ko kung napansin niya na naiyak na ko. At hindi ko rin naramdaman na naiyak na pala ako.
"Margaux, why?" Tanong ni Paolo. Binitawan niya yung gitara at tumabi sakin.
"Oh. I-its n-nothing." Sabi ko. Ngumiti nalang ako sabay punas sa luha na nasa pisngi ko.
Si Paolo... Niyakap ako.
Tumigil yung pagikot ng mundo ko habang nakayakap siya sakin.
Yung yakap na yun. Yung yakap. Iba. Iba sa pakiramdam. Di ko alam kung? Masaya o ano. O gusto ko lang ba talaga siya o kaya mahal ko na siya. Kasi iba siya sa lahat ng lalaking nakilala ko.
BINABASA MO ANG
Please Stay.
RomanceWe begged people to stay. Pilit nating hinahabol ang mga taong kusa na tayong iniwan. Pilit tayong naghahabol sa mga taong hindi naman deserve habulin. Why do we keep on loving someone, that doesn't even feel the same for us? Bakit ang daming nagigi...
