Please Stay.

PART 23

"Good morning Princess" Liah and Lennie said.

"Good morning." I yawned. Pagkatingin ko sa left side ko. I saw Paolo sleeping. Still? Sleeping.

"Hey! How is he?" I asked.

"Ayun! Napagod sa kakaisip kung pano ka niyang simulang ligawan... Palibhasa, adik ata sayo e." Liah laughed.

Adik? OK lang ba sila? Sumobra naman sa pagpapaka-adik. Talino nga ng babaeng to! Pag-bigayan na ng payo. Wala na. Mauuwi nalang sa tawanan. -_-

"Tssss. Ge!"

"Oo nga!"

"Menehemek ke ne dyen."

"Kenekeleg ke kese!" Liah and Lennie laughed.

ITONG DALAWANG TO! -_-

"Uy! Pupunta na si Doc dito huh? Get ready... Soon to be my girlfriend!" Paolo smirked. Hoooo. Finally, he came.

"Edi WOW!"

Then we laughed and laughed until Liah burst out of laughing. Tapooooos? Nadura niya yung tubig sa mukha ni Paolo. Grabe! Makikita mo yung mukha ni Pao. Nagpipigil! XD.

"Halaaaaa! Lagooooot!" Me and Lennie teased. Pero wala. Nakangiti lang yung dalawa.

Then maya-maya. Dumating na yung therapist.

"Margaux? Are you ready now?" He asked.

"Yes." I said.

Tumingin ako kanila Paolo. O_O

Ang sama nang tingin ni Paolo dun sa therapist. Nung itatayo palang ako e.

Siya yung biglang tumayo at umalalay sakin para makapaglakad.

"I'm sorry, I think I'm the one who should hold her that way." Paolo said. Habang hawak ako sa beywang.

Nakita ko naman na nag-smirked lang yung guy.

Nung nakaupo na ako sa wheelchair. Ayaw rin ni Paolo na yung therapist yung magtutulak nung wheelchair.

-----------------------------------------

Grabe. Nakakatakot pala talaga si Paolo. Sobra. :/

"Ok. Let's get started." Sabi nung therapist. Then minove na yung paa ko. Forward, Backward, forward, Backward.

Tapos yun. Pagkatapos nun. Dinala nila ko dun sa parang railings na hinahawakan ng mga magthe-therapy.

"Ok. Mr. Go ahead. Alalayan mo." Sabi nung therapist natakot ata kaya pinabayaang si Pao na yung umalalay sakin.

I hold that railings and started to walk.

Kinakabahan parin ako. Sana kahit unang try magtagumpay ako.

One...

Two...

Three...

Sinimulan kong ihakbang yung isa kong paa.

One...

Two...

Three...

I still whisper. Inihakbang ko naman yung kaliwa kong paa. Kaso...

Nadapa ako. Kaliwang paa ko yung may problema. :/

Kagad namang lumapit sakin sila Paolo at Liah. Kagad nila akong itinayo. Pinilit ko namang ituloy, kahit naiiyak na ako.

Inihakbang ko yung kanan kong paa.

Kaya pa...

Nung kaliwa ulit... Wala na.!!

"Ayoko na!" I shout. Ayun na nga... Umiyak na ako. Ang hirap lang kasing tanggapin na... Unang subok mo palang, wala na. Already failed na. Hayyy.

"Shhh. Wag kang sumuko. Bukas ulit. Bukas. Subukan mo." Paolo said. Ayun! Pinapakalma ako.

"Oo nga. Tama na, lagi mong subukan. Nawawalan ka na kagad ng pag-asa e." Liah said.

I just nod at them.

"I-itayo n-niyo k-ko." I said. Ano nga bang pumasok sa isip ko at nagpapatayo ako sakanila...

Sige. Last try...

Humawak ako dun sa railings. Dahan dahan kong inangat yung kaliwang paa ko.

One...

Two...

Three...

Uy! Kaya... Kaya na!

Kanan naman.

One...

Two...

Three...

Ok. Nakakatayo na ako. Konti nalang sa paglakad!

"Margaux! Kaya mo naman pala!" Liah said. Halata sakanya yung ngiti... Yung saya!

Si Paolo? Ayun. Nakangiti. Ewan? Basta nakangiti lang siya.

Ayun e! That feelings tho.

Kaya ko to! Aja! ^_^