Seventeen Imagines

30: Mirror

Looking up in my ceiling thinking why i became like this.

I felt so dirty. Ang dumi na ng pagkatao ko. Wala akong maintindihan kung bakit nagkakaganito ako.

Natatakot na akong lumabas. Ramdam ko ang panghuhusga at panlalait ng mga tao rito sa tuwing umaapak ako sa daan.

Bawat yapak ay may katumbas ng mga salitang binibitawan nila.

No one's here to save me.

Wala na siya...

It's my fault why he died from the accident. Kung hindi ko lang siya kinulit ay nandito na sana siya para ipagtanggol ako.

Siya lang ang tanging nagbibigay sa akin ng motivation kaya nagagawa ko pa noong magbigay ng confidence sa sarili ko.

Tanging mga matatamis at compliments ang lumalabas sa bibig niya. He even made a song about me before.

Listening to it 24/7. Hindi ako magsasawa.

"Baby look at the mirror, I don't see any error. Closer to get you nearer, here i am to cheer"

I cried as i remember on what you said to me. Hindi ka nagsasawang magbigay ng advices at comfort sa akin tuwing down na down ako sa sarili ko.

"You're beautiful"

"Always look at the mirror and say im beautiful"

"Y /N you're amazing"

Bakit bigla ka nalang nawala sa buhay ko?

I need you. Gusto ko pa marinig ang malambing mong boses at mainit mong yakap.

Your compliments, motivation.

Hindi mawawala sa bibig mo ang salitang Mirror akala ko noon ay nagbibiro ka lang pero seryoso ka pala.

I smiled and cried at the same time. Look how i missed you so much.

For 2 years I never forgotten you. You are the only one in my heart and mind.

"Your life is like a mirror" he smiled, nagtaka naman ako ng saglit sa pinagsasabi niya. "What you put in is what you get out" dagdag niya.

"Pinagsasabi mo" i chuckled.

Out of nowhere ay kung ano ano na naman ang pinagsasabi ng lalaking 'to. Minsan ay sweet naman siya pero kadalasan ay kailangan ko pang mag analyze para maintindihan ko yung sinasabi niya.

Nagulat ako ng bigla niya akong hilahin at hinarap sa isang salamin "Look" napatitig nalang ako sa sarili ko.

"Oh? Gagawin ko? Sasayaw sa harap ng salamin?" pagbibiro ko, narinig ko naman siyang napatawa ng mahina.

"Pwede rin pero tingnan mo muna" sambit niya. "Ang ganda nung nasa salamin diba?" he asked, nambola pa ang isang 'to.

Tinitigan ko lang ang sarili ko ng ilang segundo. Nakakalula lang dahil parang papangit ng papangit ang mukha ko.

"Ang weird naman nito" pagtatampo ko "Nagmukha na akong pangit tapos lalo pang pumangit" i looked down.

"No you're not" he said, he held my chin for me to look at myself in the mirror again. "You're beautiful no matter what" he smiled sweetly.

Ehe enebe negpepekeleg ke nemen mehel ke eh. Seper keleg eke leke mge bente segere.

Takte ang sakit panga! Tama na ang kalandian Y/N!

"Weh? Talaga?" pang aasar ko.

"Bawiin ko ba?" nawala ang ngiti ko sa sagot niya, kotong gusto niya?

"K" sambit ko at tinanggal ang pagkakahawak niya sa balikat ko.

"Anong K?" napangisi ako ng may lines akong naalala mula sa kaibigan ko.

"Kasi kinangina mo" ngumiti ako sa kanya.

"Ah ganon" nakita ko naman siyang ngumisi rin at kinuha dahan dahan ang gitara niya.

"Char lang yon, I love you!" sambit ko at saka lumabas ng kwarto.

Napangiti nalang ako ng maalala ko ang mga panahong 'yon. I really missed you so much Jihoon.

Tumayo ako at saka humarap sa salamin. What you put in is what you get out. I hug myself tight to remember the days when you hug me tightly.

"As you said, I'm beautiful" i wiped my tears and smile in front of the mirror.

When the stars are gone and the rain stops, I'm not going to forget you.

Our sweetest days together. Each melody of your music. The strum of your guitar.

Even how fast or slow of the tempo. I will remember slowly how we met and how you give me a confidence.

'Look at the mirror, so beautiful right?'

[Arigathank you don sa lalaking nasa panaginip ko. Thanks sa inspiration, magpakita kana HAHAHAHAH]