Ucz mnie (GERPOL) [ZAKOŃCZONE]

Rozdział 10

P.O.V Polska

Jako prezent postanowiłem zrobić własnoręcznie poduszkę w kształcie serca. Uczyłem się kiedyś szydełkować, więc idealnie się to teraz nada. Miałem jednak delikatne trudności ze znalezieniem potrzebnych rzeczy, czyli wełny i szydełka. Dopiero po kilku minutach udało mi się je znaleźć. Były one pod łóżkiem w torbie. Na szczęście pamiętałem coś z wcześniej i płynnie wziąłem się za robienie poduszki.

Mimo wszystko czasem szło mi to opornie. Dzięki swojej cierpliwości udało mi się zrobić tą poduszkę. Była 3 w nocy, ale przynajmniej skończyłem to co chciałem. Muszę to tylko dzisiaj dać wychowawcy, ale to prawdopodobnie na korkach. Będą one dzisiaj w klasie, więc nikt zbytnio nas nie zauważy.

Zasnąłem wręcz natychmiast. Wiedziałem, że jutro będę wyglądać jak trup, ale udało mi się zrobić prezent z okazji urodzin. Mam nadzieję, że mu się to spodoba. Serduszko było wystarczająco duże oraz w kolorze czerwonym. Byłem z tej pracy dumny. Musiałem tylko jeszcze dokupić czekoladę lhb bombonierkę i schować do torebki. Musiałem to jakoś niepostrzeżenie dać matematykowi. Wątpię, żeby się to udało, ale wszystko jest możliwe.

Obudziłem się równo z budzikiem. Czułem swoje zmęczenie, ale miałem nadzieję, że nie padnę w szkole. Żałowałem swojego krótkiego snu, ale przynajmniej zrobiłem wszystko co chciałem. Cieszę się, że zasnąłem o 3, a nie l 4 tak jak kiedyś. Tamtego dnia miałem na pierwszej lekcji coś bardzo luźnego. Chyba był to WOS i miałem spoko nauczyciela od tego przedmiotu. Często brał mnie do czytania i za to dostawałem oceny za aktywność. Jednak tamtego dnia byłem tak zmęczony i niewyspany, że położyłem głowę na ławce. Ułożyłem się w wygodnej pozycji do spania i nie wiadomo kiedy zasnąłem. Nauczyciel jednak zauważył już na początku, że niezbyt dobrze się czuję i mam bardzo duże wory pod oczami. Jedna osoba powiedziała jak wyglądała wtedy lekcja i jak nauczyciel się dowiedział, że śpię. Było to wtedy, gdy kazał mi coś przeczytać. Był brak kontaktu ze mną, więc pan machnął tylko na to ręką i kazał przeczytać ten fragment przez kogoś innego. Kiedy były większe hałasy to nauczyciel przywoływał ich do porządku tym, że jest w klasie osoba, która śpi i potrzebuje się wyspać. Po lekcji delikatnie mnie obudził i poprosił o to, żeby ta sytuacja się nigdy nie powtórzyła. Kiedy obiecałem to wszystko wróciło do normy. Nauczyciel wciąż posiadał ze mną ten sam kontakt co przed mają wpadką, a nawet bardziej.

Musiałem się wystarczająco szybko się ogarnąć. Kiedy wszystko już zrobiłem i zjadłem śniadanie to wyszedłem. Na drodze nie było zbytnio nikogo, więc powolnym krokiem szedłem w kierunku szkoły. Dodatkowo słuchawki w uszach tworzyły jeszcze lepszą atmosferę. Szybko dotarłem do szkoły, więc musiałem tylko czekać na ostatnią lekcje w tym dniu. Jako, że mi się nudziło i miałem też kilka minut czasu do rozpoczęcia lekcji to poszedlem do biblioteki. Chciałem wypożyczyć jakiś horror, ale nie pamiętam tytułu. Dla naszej bibliotkarki to nie sprawia jakiegokolwiek problemu z tytułem. Po krótkim opisie lub wątki to pani potrafi w czuć się w nas i określić o co nam chodzi i jaki gatunek najbardziej by nam odpowiadał.

Wszystkie lekcje były na luzie. Dopiero ostatnia była najgorsza. Zestresowany stałem przed drzwiami. Czekałem z Niemcem. Chodziłem w tą i we tę. Miałem nadzieję, że poduszka dopadnie mu do gustu. Kiedy zobaczyłem wychodzącego za zakrętu nauczyciela od matematyki i języka niemieckiego. Codziennie na luzie oraz normalnie ubrany. Przez strój można byłoby się pomylić i pomyśleć, że to jest jakiś uczeń ze starszej klasy. Uśmiechał się do mnie miło, a ja próbowałem odwzajemnić też uśmiech. Niestety wyszło to bardzo tragiczne i wyglądałem jakbym był czymś zniesmaczony. Kiedy dotarł do mnie to otworzył drzwi do klasy i razem z nim wszedłem.

- Dzień dobry. Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin- wręczyłem mu torebkę z prezentem.

- Guten Morgen, Polen. Dziękuję, ale nie trzeba było- w tym momencie wyjął poduszkę.- Wow! Niesamowita. Sam ją zrobiłeś?- Kiwnąłem głową na tak.

Potem wzięliśmy się za lekcje. Czasem Niemcy położył na moim kolanie dłoń, ale szybko potem ją zdejmował. Na szczęście korepetycje zakończyły się dosyć szybko i uradowany wróciłem do domu.