.
✧✧✧Beril'den✧✧✧
Islık çalarak yerimden kendimce hareketler yaparken ne kadar da yetenekli ve muhteşem bir insan olduğumu düşünüyordum.
Ne kadar harikayım ya şu poğaçaların güzelliğine bak be! TÜTÜTÜTÜ MAHŞALLAH nazar değecek şimdi bu güzelim bedenime...
Elimdekini bırakıp son kıymetlimin içini açıp kaşarları doldurken aklıma yine şeytan girmiş,beni doldurmaya çalışıyordu.Ayıptır söylemesi kendisiyle derin ve ayrılmaz muhteşem bağlarımız varda...
Poğaçalara müsil katıp tüm aileyi cırcır etme fikri hayır hayır olamaz çık aklımdan hemen HEPSİ ŞEYTAN İŞİ AAA LÜTFEN
Elimdeki son şekil verdiğim poğaçayı bir sonraki aşamadan geçmesi için tepsiye koyarken yarı zamanlı hizmetlilerim de kendilerine verilen görevi hiç insancıl bir şekilde olmasa da iyi bir şekilde yapıyorlardı.
Bir kaç saat önce mutfakta yaşadığımız kötü karşılaşmadan sonra ipleri elime almaya karar vermiştim.
Onlardan öğrendiğim kadarıyla tek amaçları sıcak sıcak poğaçalar yapıp aileye ne kadar hayırlı evlatlar olduklarını kanıtlamaktı.Ancak mutfağın halinden amaçlarına ulaşmayı bırakın kıyısında bile geçemediklerini çok iyi anlamıştım.
Tabi çok merhametli bir kız olmam ve azıcık da gerçek ailemi tanıma isteği de bir araya gelince onlara kıyamamış, ne kadar yorgun olsam da kollarımı sıvayarak poğaça yapma girişiminde bulunmuştum.
İlk önce Yağız bebeğimin ve Koray gerzeğinin yaptığı hamur bile denilemeyecek kadar kötü olan karışımı çöpe atmış ve yeni hamur yoğurmuştum.Ardından da mayalanması için iyice sarıp fırına atmışım.
Hamurun mayalanması beklerken ise Yağız Koray belaları yüzünden kısa bir süre uyumak yerine onları dinlemek zorunda kalmıştım.Lakin beklediğimden daha iyi oldukları su götürmez bir gerçekti.
Yağız zaten çok kibar ve tatlış biri olduğu için sabahki kısa muhabbetimizde kolaylıkla gönlümü fetih etmişti ama beni asıl şaşırtan Koray beyinsizinin çok komik bir kişilik olmasıydı.Sabah onu dövdükten sonra hiç bir pişmanlık yaşamasam da son bir saat içinde biraz pişman olmuştum.
Onu dövmemin hiç etik bir davranış olmadığını biliyordum ama ne yapayım kavga etmeden, elimin içini kaşımadan rahat duramıyordum. Buda benim kötü yanımdı işte.
Şimdi siz Koray'ın ismini ne zaman öğrendiğimi soracaksınız diyeceğim ama bence hepiniz bunu ne ara öğrendiğimi anlamışsınızdır.
Üçümüz ortadaki adanın etrafına dizilmiş tam laflamaya başlayacaktık ki yanımıza gelen bir adet velet ile konu çok başka yerlere çekilmiş,sayelerinde bütün aile üyelerini, okudukları bölümleri, yaşlarını,IQ sayılarını öğrenebilmiştim.
Evet YANLIŞ OKUMADINIZ! IQ SAYILARI DEDİM!
Bunu öğrenmenin bana nasıl bir yarar sağlayacağını bilmiyordum ama yinede öğrenmiştim.Dedikleri doğruysa en zekiler daha önce hiç karşılaşmadığım adının Kaan olduğunu öğrendiğim abileri ve Pamir aşkım olduğunu öğrenmiştim. Ardından da Aral ve Yağız geliyormuş ama ben Aral'ın kim olduğunu da bilmiyordum. Tanıtırken beyinsiz olanlardan biri demişlerdi ama bir sorun vardı bence hepsi beyinsizdi...
Peki tahmin edin son iki kimdi? Koray amipi ve Eymen veletiydi.
Kendileri her ne kadar yaşlarını küçük olduğu için daha düşük olduğunu söyleseler de bunun onunla alakası olmadığını bir türlü açıklayamamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
New New New Family
Teen Fiction17 yaşına gelene kadar tek çocuk olup,kafasına göre yaşayan Beril acaba birden bire ortaya çıkan abilerine ve oldukça geniş olan ailesine alışabilecek miydi?