New New New Family

✧✧✧8✧✧✧

✧✧✧Beril'den✧✧✧

Tüm gece boyunca uyumamış,bu oldukça yumuşak olan yatakta düşüncelerim yüzünden dönüp durmuştum.En sonunda ise uyuyamayacağımı anlayınca oturur pozisyona geçmiş,biraz doğan güneşi seyretmiş sonrada odayı incelemiştim.

Boş olan büyük giyinme odasını,oldukça modern olan banyoyu,büyük boy televizyonu,kitaplıktaki kitapları derken zaman bir şekilde akıp geçmişti.Yorulunca ise rastgele bir kitap almış okumaya çalışmıştım lakin onda da başarılı olamamıştım aklımdaki düşünceler sağ olsun parazit gibi beynimi yiyip bitiriyordu.Sayelerinde iki gram olan aklımda toz bulutu olup yok olmuştu.

Beni daldığım düşüncelerden ayıran iki kere tıklanan kapıyla.Kapıyı çalan içeriden komut bekliyor olacak ki daha girmemişti.Yamulmuş bedenimi düzeltip daha düzgün bir pozisyona sokarken boğuk olan sesimle "Gelebilirsiniz"demiştim.

Komutumdan sonra odanın kapısı yavaşça aralanmış,aralanan yerden odaya neredeyse kırklarının sonunda olan,tontiş bir teyze girmişti."Günaydın Beril hanım."dedi tontiş teyzem bir elinde bez diğer elinde lüks bir markanın poşetini tutarken.Ona beceriksizce gülümseyip görmediğim dağınık saçlarımı elimle düzelterek düzene sokmaya çalışıyordum.Lakin kesinlikle düzeldiğine emin değildim.

"Günaydın günaydın da ne hanımı ablacım ya. Sen bana Beril de.Nerede görülmüş benim hanım olduğum.Normal,sıradan bir kızım bende.Hem az kalacağım zaten burada.Resmiyeti bir kenara bırakalım"

"Neden az kalacaksınız ki? "Bunu sorarken aklı karışmış bir hali vardı. "Şartlar öyle gerektiriyor ablacığım"Konuyu irdelemek istemediğim için cevabımın yeterli olmasını umuyordum.Nitekim öylede olmuştu,kadın bir kaç sessiz mırıldanmadan sonra kafasıyla küçük bir onay işareti verdikten sonra odayı terk etmişti.

Yardımcı abla odadan çıkınca saatlerdir yattığım ama asla uyuyamadığım kuş tüyü kadar yumuşak olan yataktan zorla olsa da kalktım ve masanın üstüne koyduğu poşete doğru ilerledim.Poşetin içini hafifçe aralayarak getirdiklerine baktım.Bunlar kıyafetti.Kısa kollu oldukça lüküs bir markaya sahip bir beyaz tişört,yüksek bel geniş paça bir jean vardı.Kıyafetlerin arasına bir takıp iç çamaşırı da koyulmuştu.

Aslında bana kalsa giymeyecektim ama iki gündür üzerimdeki şort,ceket takımıyla kalmıştım ve tahmin edersiniz ki kumaş şort hiçte rahat değildi.Ne akla giydiysem artık...

Verdikleri iç çamaşırlarını giymek istemediğim için poşetin içinden çıkarmamıştım.Sıfır olduğu her halinden belli olsa da yıkanmadığına emindim.O yüzden onları giymek istemiyordum.Sonra mikrop kaparım çocuklarım olmaz felan aman kalsın!

Üzerimdeki güzel takımlarımdan kurtulup odanın içerisine onları rastgele fırlatırken çoktan iç çamaşırlarım ila kalmıştım.Poşetin içindeki kıyafetleri sırasıyla üstüme geçirirken tam bedenime göre olduğunu fark etmiştim.Acaba bunları nereden bulmuşlardı.Muhtemelen satın almışlardır çünkü ne hastanedeki o kızın nede Carla'nın vücut ölçüleriyle pek uyuşmuyordum.

Beyaz tişörtümü açık mavi Jean'in içine sokarken bir yandan da fıldır fıldır olan gözlerimle odayı inceliyordum.Ahh tanrım burası gerçek miydi? Ne biçim tasarlanmıştı burası? Acaba ne kadar mal olmuştu?

Kabul ediyorum bu uzay konseptti benim tavanı akvaryum olan konseptten daha iyiydi.

Üstümü tamamen giydikten sonra yere fırlattığım kıyafetlerimi tek tek topladım ve artık boş olan poşetin içine tıktım.Nede olsa artık kırıştığı kadar kırışmıştı.Yakın zamanda giyecek de değildim.

Kıyafetlerimi koyduğumu poşeti,çantamın yanına yani masanın üzerine koyup,adımlarımı banyo olduğunu bildiğim yere doğru attım.Banyonun ışıklarını yakıp direk olarak aynanın karşısına geçmiştim.