New New New Family

✧✧✧5✧✧✧

✧✧✧Beril'den✧✧✧

"Siz ne söylediğiniz farkındasınız değil mi? Bunun imkanı yok!"diye sinirle bağırdım karşımda oturmuş elindeki kağıdı bize bakarak okuyan doktora.

Biraz önce çıkardığım büyük çaplı olaydan sonra beni zorla ikna edip kan testi verdirmişlerdi.DNA sonuçları çıkana kadar geçen bir saatlik sürede de kimseyle konuşmak istemediğim için hastanede uyuyabileceğim sessiz sakin bir yer bulup kıvrılmıştım.Bir saat uyuduktan sonrada hiç olay çıkarmamaya karar vererek o anormal ortama geri dönmüş,odadaki hepsi birbirinden geçmiş insanlarla doktoru beklemeye başlamıştım.

Ve o beklenen an gelmiş.Doktor odaya test sonuçlarıyla birlikte teşfik etmişti.Sonrada benim dahada delireceğim sözleri söylemişti.

"Evet beril hanım ne söylediğim farkındayım.DNA testi sonucunda sizin %99,9 Rıza Yazıcının kızı olduğunuz ortaya çıktı."Doktorun ağzından dökülen tek hece benim için hayal kırıklığıyla doluydu.Ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemiyordum.Beynim donmuştu sanki.Hiç bir şey düşünemeyecek duruma gelmiştim.Dedikleri sanki yankı ediyordu kafamda.

Bakışlarım adının Almira olduğunu öğrendiğim kızla kesişince nedense o benden daha fazla dehşete düşmüş gibiydi.Sesini çıkarmıyordu ama yüzündeki ifade kesinlikle bunu beklemediğinin kesin ve net kanıtıydı.Geldiğimden beri anladığım kadarıyla oda benim kadar emindi onu büyüten ailenin gerçek ailesi olmasından.İkimizin birbirimize şaşkın bakışlar atarken gerçek babam olduğunu öğrendiğim adam ayaklandı ve gözlerini benden bir an bile ayırmadan tam karşıma geldi.Onu göz ucuyla incelediğimde adamın geldiğimde oldukça düzgün olan yüzünün bir ansa beti benzinin attığını fark etmiştim.Eliyle uzanıp bir elimi ellerinin arasına aldı.Ben bu süre zarfında çatık kaşlarımla durmuş onun ne yaptığını anlamaya çalışmıştım.

Bir anlık tereddütten sonra adam konuştu: "Bak Beril şuan aklının çok karışık olduğunu biliyorum k-"durdurdum onu.Şuan bu konuşmayı dinleyebileceğimi hiç zannetmiyordum.Önce olayları kaldırmam lazımdı benim.

Bir anlık gelen korku ile adamın avuçlarının içindeki elimi hızla çektim ve kapıya doğru ilerledim.Şuan bunların konuşulacağı doğru zaman değildi.Kapının kolunu tutup sertçe aşağı indirdim, açılan kapı ile bana arkadan bağıran kişileri takmadım ve arkama bakmadan odadan çıktım. Sinirle bir kaç adım atmıştım ki birden bire bir taşa toslamam ile durmak zorunda kalmıştım.Cidden ama buraya neden duvar koyarsınız ki? Sinirle sesli bir nefes verdim burnumdan ve başımı kaldırıp bana çarpan duvara baktım.Bugünde çarpmalara doyamıyordum bir türlü!

Ancak yüzüm göğsüne-belkide kaslarına-geldiği için o kadar acımamıştı.Karşımdakinin kim olduğunu umursamadan "Salak mısın ya 176'lik koca kızı nasıl göremiyorsun anlamıyorum ki!"diye bağırdım suratına karşı.Pamir ağzını açmış tam konuşacakken ona izin vermeden arkamı dönerek hastaneden çıktım.

Bu arada stalk yaparak adını öğrenmiştim.

İçinde bulunduğum duruma rağmen güldüm.Şu halime bak ya? Bir anda annem ve babamın gerçek ailem olmadığını,küçükken nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde karıştırıldığımı,gerçek ailemin Türkiye'nin en zenginlerinden biri olduğunu,sabah kim olduklarını bilmediğim ama içimden geldiği için kurtardığım çocukların öz kardeşlerim olduğunu ve milyonlarca şey daha öğrenmiştim.Bunlar benim için çok ağır gerçeklerdi.Az önce yaşadıklarımı sindirebilmek için duraksadığım da zihnim sorularla kaynamaya başladı.

Meğerse tüm hayatım bir yalandan ibaretmiş.O zaman ben kimdim?

O zengin ailenin bir kızı mı? Kendi -ama artık gerçek olmadığını bildiğim-anne ve babamın kızı mı? Yoksa instagram da sadece güzel olduğu için tanınan kişi Beril mi? Hangisiydim ben? En önemlisi kimdim?