Starlight Academy: The Ophiuchus

SA21: The Ball

SENLYX

I looked at the window of the carriage still upset about what happened last night. Kakausapin ko sana si Rana ngayon kaso wala siya sa room niya kaninang umaga.

Simula nung nagkakilala sila ni kuya they are always fighting but last night was too personal and they are both aggressive. Natatakot ako na baka mamaya hindi nalang sigawan ang aabutin ng dalawang toh. Pano pag mag patayan na sila?

"Sulk it up, you need to step up today Senlyx." My Brother stated looking at his newspaper seriously.

Bigla namang huminto ang karwahe namin kaya't napatingin muli ako sa labas at napangiti ng makita ang nakapagandang lugar na ito.

Binuksan na ng mga ito ang pintuan sa karwahe kaya't agad akong bumaba rito at namangha sa paligid ko. Wow, sana nandito si Rana para makita lahat ng ito. What a pity.

"PRINCE ZYRUS AND PRINCESS SENLYX  LIGHTEON HAS ARRIVED."The announcer announces.

Lumapit naman sa kin ang kuya ko kaya't napahawak ako sa braso nito tsaka pumasok sa loob. The inside is way more beautiful. May malaking chandelier sa gitna at may upuan kami ni kuya sa gitna.

Roll drums and trumpets started playing that made me smile. Napansin ko naman sina Tim na nasa isang table na at mukhang aliw na aliw ito sa lahat ng bagay at may mga kinakausap pang babae.

Umupo kami ni kuya sa gitna at ganun din ang lahat. Then the program officially started.

RANA

I stepped onto the hall dressed like a Princess then looked at everyone dancing. Im kinda late for my Grand entrance but it doesnt matter anymore.

Hindi sana ako pupunta pero hindi ako makasarili para iwan silang lahat at sumabog ng buhay dito noh, ayoko ng mga natustang chimiaa.

Lahat ng tao rito ay naka mask. Sabi Ball lang pero parang masquerade ball lang ang peg.

Suddenly the music started playing at bigla nalang nanghihila ng mga babae tung mga lalaki rito. God i need to go.

"May i have this dance?"

Agad akong natigilan at tiningnan ang lalaking nasa harapan ko. He is wearing a very expensive suit and i cant just reject him.

Pang-una palang naman toh ah.

Hindi ako nagsalita at tumango rito.

Take my hand
Take a breath
Pull me close and take one step
Keep your eyes lock to mine

And let the music be our guide.

Hinawakan nito ang bewang ko at pinatong ang braso ko sa balikat niya. His eyes are quite familliar but i dont know where i have seen them.

Wont you promise me

Both of us swayed through the music looking through each other's eyes.

That you'll never forget
To keep dancing wherever we go next

Bigla ko namang naalala ang rason kong bakit ako nandito at kumalas sa pagkayapos ko rito na bumigla sa kaniya. Kaso kuys mas importante buhay ng kaibigan ko at buhay nating lahat dito noh.