Starlight Academy: The Ophiuchus

SA44:Hunch

Naisipan kong dumaan muna sa village namin bago pumunta sa kong nasaan sina leon at ang iba pang mga diyos dito. Tinulungan na rin ako ni na Clefa sa pag-alis sa Academy. And i have 2 days until our evaluation starts.

Naglakad ako sa Mirlia at nakita ang tingin ng taga rito sa amin. All of them smiled looking at me. "Ate Rana!" Bati ng mga batang nakakasalubong ko.

Aaminin ko nang artista talaga ako dito sa amin. Kaya madami akong sekreto. Nagtungo ako sa likod ng mansyon nina carmilla at doon bumungad sa akin ang isa pang mansyon na hindi makikita ng mga hindi papasok sa bahay nina carmilla.

I saw my sister walking out of the house and stayed at the balcony. Sisigaw na sana ako ng may lumabas na lalaki sa likod nito at yinakap ito. Both of them are smilling.

Ay wow, mukhang hindi ako Welcome ah. Naooffend ako.

"Nahiya naman ako sa kaharutan niyo!" I yelled that made them look at me. Gulat akong tiningnan ng ate ko tsaka agad na bumaba ng hagdan palapit sa akin.

"Rana! Ano't mawari mo dito?" She asked giving me a tight hug. Pinasadahan ko naman ng tingin si Mr. Yuilko sa likod nito at nakita itong ngumiti sa akin. Di talaga ako magaling sa formal Tagalog sorry.

"Bakasyon ng isang gabi." I played with my eyebrows that made her roll her eyes at me before pulling his hands infront of me. "Alam kong alam mo." She smiled.

"How did you recognized each other?" I asked.

"By heart." Kuya deme said. Kaya manok ko toh eh, magaling sa QnA.

Now to answer your questions, why do i know Alot about carmilla and lord Demetrius? It's because my sister is carmilla and lord Demetrius is Mr. Yuilko, same souls on a different life time. The three of us was in the portrait on my bedside, and they are my family. Saksi ako sa pagmamahalan nilang dalawa.

At walang sila kong wala ako noh.

"Pero Rana, bakit ka nga ba naririto?" Muling tanong ni ate na hinawakan ang bag na dala dala ko. "Hindi pwedeng papasukin niyo muna ako?" Pamimilosopo ko dito. Umiling iling ito at naunang naglakad papunta sa mansyon.

"Dissapointed kuya deme? Ayoko muna ng mga pamangkin kaya ako nagpunta rito." I laughed at my own sentence, ganun din si kuya deme at sinabayan ako sa pagpasok ng mansyon. Kuya deme was once the demon king, at meyemen yan.

Kaya't lahat ng mga kayamanan niya noon ay kinuha ng ate at tinago para sa muli nilang pagkikita. Galing talaga ng ate ko noh, proud ako.

"Maaari ka na bang magsabi ng iyong dahilan?" Tung ate kong toh inip na inip.

"I need to go up there, nilason ni Amara ang kaibigan ko." Chill na sabi ko at napalinga-linga sa paligid. I Miss this place.

"Kaibigan? Hindi ba't ang sabi mo'y wala kang balak na makipagkaibigan lalo na't nanganganib tayo Rana."

"I can't teach my heart not to. Look, i tried pero sa huli..wala na, sila talaga eh."

"Rana, hindi ako hadlang sa pakikipagkaibigan mo sa kanila pero sana naman hindi mo malimutan ang responsibilidad mo. Namumuno ka Rana." My responsibilities.

"Speaking of that, nalalapit na ang koronasyon at doon ko na ito gagawin. After i get it back, aalis na ko. I will undo the bond to our blood's, sister." Hindi ko man kayang iwan sila, kailangan. Besides, natulungan ko na sila sa mga bagay bagay sa buhay nila.

"Undo the bond? That's dangerous rana, and as i remember kapag gagawin yun only one can survive."Si kuya deme naman ang nagsalita ngayon at umupo sa tabi ni ate na seryosong nakatingin sa akin.

I know. At alam ko ang gagawin ko sa mga panahon na yun. I could handle this.

"It's better than dying with him." Umirap ako sa ere.

"I'll go prepare dinner, mag-usap muna kayong magkapatid." Pagpapaalam nito sa amin. Hinayaan naman namin siya tsaka kami nagkatinginan ng ate ko. I recognize those stares.

"What?" I asked. Huminga ito ng malalim at tumayo na malayo ang tingin sa labas. It's already dark and the stars are visible on the sky.

"Nararamdaman ko parin ang ina."

So hindi lang ako ang nakakaramdam nito. "I found out that her sword is still there." Pareho kaming nagkatinginan. Both of us are still mourning about our deceased mother, we are always hoping for her to comeback.

"What if she's with him. Besides, no body was found years ago when we left right?" A theory came to my mind. I'm desperate. All of us are.

"Hindi tayo makakasiguro rana. Mahirap umasa." Lumapit ito sa akin tsaka ako yinakap ng mahigpit. She had been tough for me through these years. Both of us endured living onto this miserable life. At hangga't sa huling hininga ko, kapayapaan lang ang gusto ko para sa buhay naming dalawa.

She might not be my biological sister, but we have the same filthy blood in us now. One day..everyone will understand.

Pagkatapos naming kumain ay ako na ang nagligpit ng kinainan namin tsaka lumabas ng mansyon para magpahangin. For a moment, i wanna take a rest. But i'm here to bring enly back, she needs to comeback.

How i remember how she was telling me that she is so excited for her brother's coronation. Pati naman ako eh, nagagalak sa kanilang lahat.

Is my heart opening on this life time? Tuluyan na itong nagsara ng nawala si aries at hindi ko manlang akalaing magbubukas muli ito, at sa tao pang ginayuma ko. I had fallen to my own trap. And It's making me go crazy.

I will undo the spell once i get back.  Ako rin naman ang masasaktan eh. I knew this was such a bad idea lalo na para sa akin, but it was such a great help. Because of it, i could attend the coronation by his side. And i could get back What's mine.

I didn't waste no time and changed my clothes before teleporting at the gate of the heaven's. My real power Isn't really burning everything i see. I am gravity itself.

I opened the gate and went in that caught everyone's attention. God's in a feast.

"R-Rana?" I saw leon trying to get out of amara's grip. Matamlay din ito at mukhang gustong umalis sa lugar na ito to see Enly. All of them looked at me and i could sense the fears in their eyes.