SON MEKTUP -TAEJIN-

Sevgiler, Army__Bangtan_.

Nereden başlayacağını bilmeyen biriyim şu anda. Ne desem bilmiyorum, sadece sizlere ne kadar minnettar olduğumu söylemek istiyorum. Burada olduğum süre boyunca benimle beraber olan ve destekleyen herkese çokça minnettarım. Kitaplarımı okuyan, hisseden ve paragraf aralarına yorum yaparak kendinden bir parça bırakan herkese teşekkür ederim öncelikle. Beni heyecanlandıran ve yazma isteğimi alevlendiren sizlerdiniz. Tekrar tekrar teşekkür ederim.

Neden bıraktığımı biliyorsunuz, defalarca kez bahsettim fakat sizlere bir şeyler daha söylemek istiyorum gitmeden önce. Anneannemi kaybettikten sonra kendime üzülme imkanı vermediğim için ruhumun yaralarla dolu olduğunu anladım zamanla. Anneannemi kaybettiğimde yazdığım iki kitap vardı. Challenge ve Kül Olmuş Hayatlar'ı yazamadığım için kendimi kötü hissetmiş, bir süre sonra yb yazmaya başlamıştım. Fakat yazarken anladım psikolojimin kötüye gittiğini zira karakterlerimin mutlu hallerini yazamaz olmuştum. Onları karanlığa boğan parmaklarım umutsuzluktan başka bir şey yazamaz olmuştu zira ben de öyleydim. Kendimi dinlemedim, kendimi önemsemedim ve en çok zararı kendime verdim. Bir senemi harcayıp hazırlandığım sınavım iyi geçmedi, sonucum iyi gelmedi ve ben kendimi önemsemedikçe daha da battım dibe. Düşünüyorum da, yeni bölümlerin gecikmiş olmasından endişelendiğim kadar kendim için endişelenmedim. Karakterlerimin hayatını ve kurguların gidişatını düşünmekten kendi acılarımı önemsemedim ve sonunda bu hale geldim.

Gerçekten kötü hissetmesem burada veda cümleleri yazıyor olmazdım. Gerçekten biraz gücüm kalmış olsa zihnimde biriken kurguları yayınlardım. Giderken sizlere koca bir özür bırakıyorum. Üç yılıma on dört fic sığdırmış biri olarak, ne kadar üzüldüğümü ve bırakmanın beni ne kadar ağlattığını bilmenizi istiyorum.

***

İmkansız'ı ilk yazdığım günler hala gözlerimin önünde, tuhaf hissediyorum şimdi. Teşekkür ettiğim bölümde kitabımın 4K olmak üzere olduğunu ve büyük bir mutlulukla teşekkür ettiğimi yazdığım kısım hala gözlerimi dolduruyor. Ardından yazdığım Power, Dark, Who Is Murder, The Alien, Kiss Now 1, My First Place, Stone, Koma, Kiss Now 2, Creatura, Challenge, Kül Olmuş Hayatlar ve Son Mektup isimli kitaplarım benden parçalar barındıran kitaplarım.

Her kitabımda benden parçalar bulabilirsiniz zira her karakteri kendimden ilham alarak yazarım. Her karakterin bana benzeyen bir huyu vardır ve bu, yazdığım kitapların bendeki yerini göstermem için yeterli. Hepsi benim, hepsi ruhumun yansıması ve hepsi yazıldığı zamandaki hislerim.

***

Son Mektup ile ilgili sizlere söyleyeceğim çok şey var fakat sizler biliyorsunuz bir son olduğunu. Gitmeden önce Son Mektup'taki Jin ve Taehyung hakkında konuşmak istiyorum zira ikisinin de ben olduğumu bilin istedim. Jin, buradaki kişiliğim iken Taehyung, yalnız kaldığımdaki hislerim. Jin gibi sizlerle sohbet edip gülüp eğlenen kişiyim Wattpad'de, Instagram'da fakat aslında Taehyung'tan bir farkım yok. İki karakter de benim, iki karakter de hislerim.

Hadi son kez bir kitabın dedikodusunu yapalım, olmaz mı?

- Mektubumu sevme/sevmeme nedeniniz?