einde

893 59 5
                                    

Ik gooi wat water in Irisa's gezicht, ze gilt en spettert mij ook nat. "Hoe durf je me nat te maken!" Schreeuwt Micheal die aan get zonnen in op de boeg. Ik knipoog naar Irisa en ze begrijpt me meteen. We pakken een emmer, vullen hem en sluipen naar de niets vermoedende Micheal. We houden ons klaar om weg te rennen als... "Micheal!" Luke komt het dek opgelopen. Micheal opent zijn ogen, het is nu of nooit! We lege de emmer en rennen weg. Vluchtend voor het krijsende monster. De andere jongens lachen en volgens ons overal op de boot om Micheal te helpen. Uiteindelijk moeten we het water inspringen voor veiligheid. De jongens springen er niet in maar blijven dreigend staan. Dan gaat nijn mobiel af. "Onee, dat is Jessie! Jongens please laat me opnemen!" Smeek ik. Micheal schud grijnzend zijn hoofd en Ian haalt mijn mobiel. Hij zit me gewoon te pesten door op te nemen voor me neus, "Hey Jessie... Ja ze kan niet opnemen, ze heeft Micheal nat gemaakt... Okay... Ja zal ik zeggen... Okay.... Bye." En hij hangt op. "Je moet me meteen terugbellen als je vrij bent, dat zal je leren om mijn vriendje nat te spatten!" Aapt hij Jessie's toontje na. Ik grijns duivels. Al waren Jessie en Micheal nog geen officieel stel, zo gedroegen ze zich wel. Ik zat net met Jessie te bellen toen Micheal binnenkwam in de belzaal. Ze waren niet meer weg te krijgen daar. En zoals belooft belde ik haar meteen terug toen ik een halfuur later weer vrij was. "Hij heeft je daar echt lang vastgehouden in het water." Zegt ze vol medelijden. En ik knik triest. We omhelzen elkaar en beginnen te vertellen over wat er was gebeurt. "volgende keer móét je mee. En anders ontvoert Micheal je!" Waarschuw ik haar en ze knikt. "Ik zou nu al mee zijn gegaan als je me had opgehaald." Ik kijk schuldbewust, "Sorry." En we knuffelen weer. We nemen uitgebreid afscheid en dan loop ik naar buiten. De rest ligt op het dek, Daniel is zelfs Irisa aan het tekenen. Ik ga voor Ian zitten en leun tegen hem aan. Hij slaat zijn armen om me heen en we zeggen niets. We voelen elkaars liefde en ik weet dat ik dat altijd zal blijven voelen en uitstralen.

Lost LunaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu