FÜTADE | DİLSUHTE

Bölüm 27

Zöhre o arabanın arka koltuğunda Nilüfer Hanımın yanında otururken neden orada olduğunu bilmiyordu. Nilüfer Hanım aniden kendisinin önemli bir görevde yer aldığı hayır kurumunun verdiği davete Zöhre'nin de gelmesini istemişti. Doğu Bey'in de onay vermesiyle Zöhre o hayır kurumunun verdiği davete gidiyordu. O an içini yakan soruyu sormamak için zor tutuyordu kendini. Sonunda cesaretini toplayıp sordu.

''Nilüfer Hanım neden benim de davete gelmemi istediniz?''

''Senin için değişiklik olur diye düşündüm canım. Hem böyle yerlere alışmış olursun.''

Sıradan gibi görünen bu sözler Zöhre'ye oldukça olağan dışı geldi. Neden böyle davetlere alışması gerekiyordu? Zöhre aklına gelen ihtimalleri hep geri plana itmeye çalışıyordu. Kuruntu yapıyorum diye kendini telkin ederek durmadan düşünen zihnini sakinleştirmeye çalıştı. Davetin yapılacağı lüks otele geldiklerinde mecburen Nilüfer Hanım'la birlikte arabadan indi.

''Nilüfer Hanım sizce kıyafetim uygun mu?'' Diye sordu çekinerek. Üstünde iş için giydiği resmi bir elbise vardı. Bu tarz davetlere annesi katılsa da Zöhre onunla gitmediği için ne giyileceğiyle ilgili en ufak bir fikri yoktu.

''Çok güzel görünüyorsun hayatım. Zaten öyle büyük bir şey değil, küçük bir davet bu. Biz bize olacağımız için bunları sorun etmene hiç gerek yok.''

''Tamam o zaman.'' Diyen Zöhre hala rahatlamamıştı. Sonunda davetin verileceği salondan içeri girdiklerinde Zöhre'nin ilk düşüncesi Nilüfer Hanım'ın küçük anlayışıyla kendisininki arasında dağlar kadar fark olduğuydu. Zöhre'nin anlayışına göre salon çok büyüktü ve yine Zöhre'ye göre salon çok kalabalıktı. Acı içinde fark ettiği üzere salondaki herkeste çok şıktı. Zöhre kıyafetinin çok sönük kaldığının farkındaydı ama başa gelen çekilir diye düşünerek Nilüfer Hanım'ı takip etti.

''Nilüfer, hayatım hoş geldin.'' Diye bağıran bir kadın onların önünü kesti.

''Hoş bulduk Nermin'cim.'' Dedi Nilüfer Hanım.

Adının Nermin olduğunu öğrendiği kadın Zöhre'ye döndü. ''Tamam hayatım gerisiyle ben ilgilenirim sen işine bakabilirsin.'' Dedi kadın.

''Zöhre buranın çalışanı değil Nermin.'' Dedi Nilüfer Hanım sert bir sesle. Zöhre onu ilk defa bu kadar gergin bir tavırla görüyordu. ''O benim misafirim.''

''Aaa, öyle mi?'' Dedi kadın şaşkınlıkla. Alttan almaya çalıştığı, Nilüfer Hanım'dan çekindiği belliydi. ''Ben öyle görünce bir an çalışan sandım.'' Nilüfer Hanım'ın kadına bakan gözlerindeki bakışlar öldürücüydü. ''Neyse canım hadi gelin bizimkiler şu masada.'' Diyen kadın hala durumu kurtarmaya çalışıyordu. Yaşadığı bu olayla Zöhre bu tarz yerlerde ne kadar eğreti durduğundan iyice emin oldu.

Hep birlikte masaya doğru yürüdüler. Masaya vardıklarında herkes Nilüfer Hanım'a hoş geldin demek için birbiriyle yarıştı. Kadının çok önemsenen biri olduğu belliydi. Zöhre de Nilüfer Hanım'ın yanındaki sandalyeye oturdu.

''Bu tarz bir davet ayarlamamız iyi oldu.'' Dedi kadınlardan biri. ''Böylece görmediğimiz çoğu vakıf görevlisiyle bir araya gelmiş olduk.''

''Evet insanların birbiriyle kaynaşması için bu davetler iyi oluyor.'' Dedi Nilüfer Hanım.

''Bu arada yanındaki Hanım kim Nilüfer'cim?'' Diye sordu aynı kadın.

''Sizi Zöhre'yle tanıştırayım. Zöhre Doğu'nun şirketinde çalışıyor. Kendisini çok sevdiğim ve aileden gördüğüm için onu da bu gün yanımda istedim.''