Nadzieja

Ból

Sonea się bała. Bała się, że jak zostaną parą, mogą ranić siebie nawzajem. Bała się miłości, bo nadal myślała o wypadku, a gdyby to samo stało się z Jasiem. Na tę myśl ugięły się pod nią nogi, ale Jasiek cały czas ją trzymał dzięki czemu nie spadła.

Nie wiedziała co robić, te słowa były tak bardzo prawdziwe, ale tak bardzi chciała by było to kłamstwo. Jednak nie miała czasu na przemyślenia, byli coraz bliżej pocałunku. Musiała coś zrobić. Chłopak na pewno czuł jak szybko bije jej serce.

-Jasiek, nie!-krzyknęła i wyrwała się z jego uścisku.

Było to ciężkie, bo trzymał ją dość mocno, ale nie spodziewał się takiej reakcji, dlatego się jej udało. Na twarzy chłopaka widniało zmieszanie, ale i strach, że pokłóci się z Soneą.

-Dlaczego? Czemu udajesz, że nic do mnie nie czujesz, ja wiem, że jest inaczej! Jesteś dla mnie ważna, a ja jestem ważny dla Ciebie. Zrozumiesz to w końcu? Czy nadal będziesz tak się zachowywać?

-T...ty-zaniemówiła. Miał rację, zachowywała się jak idiotka, ale miała powód.- Dlaczego?

-O co ci chodzi?

-Myślałam, że będziesz mnie wspierać. Zawsze! Nie wiesz co czuję.- była cała zapłakana.- Moi rodzice zginęli kilka miesięcy temu, jestem sama! Wszyscy których kochałam nie żyją- Mina Jaśka była nie do określenia, wyrażała smutek, zrozumienie, był zdenerwowany na siebie, że zaczął te rozmowe, nie chciał jej stracic.- Boję się w Tobie zakochać, boję się zakochać w kimkolwiek w obawie, że te osobe strace. Nie wiesz jak się czuję, nie wiesz jak bardzo to boli!!- krzyknęła na niego i była zła, na wszystko.

Rzuciła w niego marynarką i odeszła.

-SONEAA!!- krzyczał Jasiu, ale ona go nie słyszała.

Odeszła, a chłopak patrzył ze łzami w oczach jak odchodzi.

"JAKI JA JESTEM GŁUPI, STRACIŁEM JĄ. ONA NIE CHCE MNIE ZNAĆ"-powtarzał w myślach i ruszył wolnym krokiem w stronę domu...

_________________________________
DZIĘKUJĘ ZA WSZYSTKIE KOMENTARZE ITP XD A POZA TYM CIĄG DALSZY NASTĄPI XD TERAZ W NIECO LEPSZYM MOMENCIE NIŻ OSTATNIO, PRAWDA? XD