Enticing the Demon's Arousal [BL]

Chapter 6

know

ELORDE'S POV

"They want updates. They want you back as soon as possible, Sol!" Gripping the phone, I tasted my lips. Biting it hard to conceal the growing pain I'm feeling.

"Oh, baka naman masiyado ka ng nagpapakawara d'yan? You even let the man carry you? Ha! Kapag 'yon nalaman nila, they would scream at you. Let me remind you of how cruel they can be, Sol. They will eat me alive after knowing that you are throwing yourself to the target more than it should be!"

They don't want me touched but they made me suffer! I'm sure of it. Those cold-blooded people are hypocrites for sending me here!

I did not answer her calls. I ended it.

-

Wala sa sariling hinawakan ko ang sariling labi. Ang malambot na labi ko ay makasalanan. Dahil kahit ilang araw na ang nagdaan ay naalala ko pa rin ang halikan namin ni Acades.

Pero sino ba ang niloloko ko, sa katunayan ay 'di mawala-wala sa sistema ko ang imahe ng nakaluhod kong sarili habang binibigyan ng kasiyahan ang napakalaking pagkakalalaki ni Acades. Diyos ko, patawarin mo sana ako!

Natampal ko na lang ang sarili at muling itinuon ang atensiyon sa dalawahang pintuan ng mansion ni Acades. Naalala ko ang pagkulong niya sa'kin dito. Para saan pa? Eh, may buhay rin naman ako. Ang 'di ko nagustuhan ay ang pagbabaliwala niya sa mga rason ko.

"Baby boy," Mula sa hinihiwang pagkain ay naiwan sa ere ang kutsilyo ng maramdaman ko ang malaking bulas ni Acades sa likuran ko.

Matalas ang pandinig at ang atensiyon ko sa mga bagay-bagay sa paligid pero pagdating kay Acades ay 'di ko maramdaman, na kahit nasa likuran ko na siya ay 'di ko mawari na nandodoon na pala siya. Ni-katiting na tunog nga kaniyang paglalakad ay 'di ko pansin.

"Eda, ewan mo muna kami." At ang boses niya. Kapag may kausap siya, 'di man lang siya gumagalang dito. Pero pagdating sa akin ay kabaliktaran naman.

Masiyadong mabait at mapag-alaga si Acades pagdating sa akin.

Nakita ko ang pagtango ni Nanay Eda kay Acades at kumaripas ito ng lakad palabas sa kusina.

"Bakit nasa kusina ka? Maayos na ba ang pakiramdam mo?" Sunod-sunod ang mga katanungan niya pero 'di ako makapag-pokus sa mga ginagawa ko dahil sa senswal niyang halik sa kanang tenga ko.

Inilayo ko ang kutsilyo na hawak-hawak at baka masugatan kaming dalawa. Natutunan ko ang maging maingat sa mga bagay-bagay lalo pa't di ko kontrolado ang mga pwedeng mangyari.

Sinubukan kong kumawala pero ginamit niya ang lakas laban sa akin!

"Acades..." Napirme ako sa kinatatayuan ko. Bumaba pa ang halik niya sa leegan ko at malamyos na inamoy-amoy ang bahaging 'yun. Nilantakan niya rin ito ng halik at 'di tinigilan ng nasisiguradong namumula na naman ito!

Hindi pa nga nawawala ang mga mapupulang marka na iniiwan niya bago pumunta sa trabaho eh!

"Yes, baby? Come on, tell me about your day. Mine was boring." Iniwan niya ang leegan ko at ginapang ang mga kamay sa beywang ko. Pakiramdam ko ay inaakit na naman ako ng tukso!

"O-Okay, maayos na ang pakiramdam k-ko. Tapos tumulong din ako sa mga gawaing bahay. Magluluto na sana kami ni Nay Eda ng pagkain mo." Inayos ko ang pagkatayo lalo pa't lumalakbay na ang mga kamay niya sa ilalim ng tee-shirt ko.

"Hmm, did you forgot something while I'm gone?" Ramdam ko ang init ng kaniyang hininga sa likod ng kaliwang tenga ko.

Ngayon ay alam kong natutukso na talaga ako ng umawang ang aking mga labi.