20.bölüm
"Gözyaşları gözünden aktığı zaman, beni hatırla."Duyduğum ses ile arkamı döndüm.
"Baran?!"
"Burdayım abla. Kurtar beni!"
Bu Baran'dı. Adam yalan söylememişti o burdaydı. Fenerle yolumu aydınlatarak Baran'ın sesinin geldiği yere doğru ilerlemeye başladım.
"Baran sakın susma devamlı olarak konuş. Ve bana etrafında ne olduğunu anlat."
"Bilmiyorum, bilmiyorum. Oda çok karanlık tek bildiğim şey. Üşüdüğüm."
"Üşümek mi?!"
"Evet sanki buz dolu bir odada gibiyim. Çok soğuk."
"Hayır, hayır, hayır."
Çok daha hızlı ilerlemeye başladım. Baran'la olan saçma kavgalarımız canlandı aklımda. Ondan nefret ettiğimi düşündüğüm zamanlar. Sanırım ona haksızlık etmişim. Sanırım onu gerçekten seviyormuşum. Öyleki şu an da onu bulmak için uğraşıyorum.
"Baran ne zamandır ordasın?"
"Bilmiyorum sanki hafizami kaybetmiş gibiyim belli bir zamandan sonra olan hiç bir şeyi hatırlamıyorum."
"Kahretsin."
"Abla korkuyorum. Kurtar beni!"
Sanırım Baran'ın bana ilk kez abla deyişiydi bu. Onu ne kadar zorlasamda asla abla demezdi bana. İsmimle hitap ederdi hep. Ama şu an kendi isteğiyle bana abla demişti hemde donarak ölmek üzereyken.
"Özür dilerim. "
Diye bağırdım ağlamama ramak kala.
"Ne için?"
"Sana kötü davrandım. Iyi bir abla olamadım. Evet bencillik yaptım. Özür dilerim Baran."
Diye bağırdım gözümden yaşlar gelemeye başlamışken.
"Ağlıyor musun sen?"
"Evet."
"Bende özür dilerim. Sen iyi bir abla olabilirdin eğer ben iyi bir kardeş olabilseydim."
Fenerin ışığı yavaş yavaş sönmeye başlamıştı. Pili bitiyordu. Hem ağlıyor hem bağırıyor hem koşuyor hemde fenerin pillerini değiştirmeye çalışıyordum.
"Çalışsana işte. "
Fenerle çalışması konusunda kavga ediyordum. Ona ihtiyacım vardı Baran'ı bulmak için yolumu aydınlatmam gerekiyordu. Biraz uğraştıktan sonra nihayet feneri tekrar çalıştırabildim. Feneri önüme tuttuğum an da bir çok kapı gördüm.
"Baran önümde bir sürü kapı var hangisinin ardında olduğunu bulmam için ses vermen lazım. "
"Tamam burdayım abla. Kurtar artık beni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİLİT
Mistério / SuspenseBirbirini tanımayan dört arkadaş. Kilitli kalınan bir AVM . Bir katil ve binlerce ceset. Burdan çıkınca her şey eskisi gibi mi devam edecekti? Kilitli kaldık sandık ama aslında ruhlarimizin kilidini açtık.