Eddie yatağında bir oraya bir buraya dönüyordu. Uykusuzluk ve açlık. Artık o da bıkmıştı. Yaşamak istemiyordu. Nefes alıyordu. İnsanlar onu nefes aldıkça yaşıyor sanıyordu lakin Eddie bir ölüydü.
Oğlan kalkıp lavaboya gitti. Elini yüzünü yıkayıp aynada kendine baktı. Yaşamak istemiyordu. Bedeninin hala ayakta kalmasını istemiyordu.
Gözüne sabunluk çarptı. Oda camdı.
sabunluğu eline alıp yere attı. Cam parçaları her yere dağılmıştı.
Büyük bir cam parçasını alıp duvara yaslandı ve kendini yere bıraktı.
Zaten yaşamıyordu ki. Kendini öldürse ne olurdu. Richie'ye ölüm haberini söylemezlerdi bile. Annesi iki gün ağlar üçüncü gün unuturdu.
Richie onu bulmuyordu. Eddie Richie'yi bulacak kadar güçlü bir insan değildi.
"richie'de vazgeçti benden.. Ona asla kavuşamayacağım."
Ağlayarak cam parçasını bileğine sertce bastırdı.
Bileğinden kan akmaya başladı.
"ama ya Richie beni bulmak için uğraşıyor ama bulamıyorsa."
Eddie bu düşünceyle ayağa kalktı.
"ölmek istemiyorum. Cennete ya da cehenneme gitmek istemiyorum. Benim cennetim ve cehennemim richie
ben ona kavuşmak istiyorum!"
Eddie bunları bağırarak söylüyordu.
Bayan Kaspbrak Eddie'nin bağışlarını duyduğu gibi mutfaktan çıktı. Eddie bağırarak salonun ortasinda geziyordu.
Bileğinden şakır şakır kan akıyordu.
Annesi bu manzarayı görünce şok oldu.
"Eddie oğlum ne yaptın sen!"
Kadın elinde ki bezi alıp doğruca Eddie'nin yanına koştu.
Bezi çocuğun bileğine bastırdı.
Eddie'nin gözü kararmaya başlamıştı. Bedeni ağır geliyordu.
"Anne Richie'yi istiyorum.."
sonrası karanlık.
