Wicked Writers Series 2: Disclaimer [COMPLETED]

Chapter xvii

Paulhan's POV.

Palipat-lipat ang tingin ko sa loob ng isang convenient store para maghanap ng kakailangin sa bahay. Tumingin ako sa listahan na pinagbili ni ina at nakita kong isang asukal na lang ang kulang sa listahan ko.

"Hmm, nasaan kaya ang mga asukal dito..." bulong ko sa sarili habang linilibot pa rin ang tingin sa paghahanap. Sa totoo lang ay hindi ako sanay na mag-grocery mag-isa. Dahil sa ngayon ay pinipilit ni Ina na makapagtrabaho para raw meron kaming pamasahe pauwi sa negros at hindi na maging masyadong pabigat doon lalo't ang hirap ng buhay sa probinsya namin doon.

Matagal ng plano ni Ina ito simula ng mawala si daddy. At dahil sa walang na ring mag-aalaga kay lola doon. Ang kapatid naman ni ina na kasulukuyang nagbabantay doon at may kapansanan din.

Napatingin ako sa bintana at nahagilap ko ang mga pamilyang masayang naglilibot sa katabing parke dito. Napangiti ako nang mapakla nang maisip na naman ang mga panahong kumpleto pa kaming magpamilya, at kung gaano na kami ngayon kinamumuhian ng mga magulang ni daddy.

Napatawa ako nang mahina nang maramdamang may isang butil ng luha na tumulo galing sa kaliwang mata ko. Yumuko at ipinahid ko ito gamit ang likod ng kamay ko.

Pero biglang tumigil ang mundo ko nang mahagilap ang isang pamilyar na lalaki.

Justin Lei Rabaya... with an unknown woman. HIndi ko alam ba't biglang napakuyom ang kamao ko at biglang naiinis. Dahil ba dito kaya ang bilis niyang magdesisyon na iwan sina Malice?

Mas bumigat ang katawan ko nang makita ko itong hinawakan niya ang kamay ng babae. Napabalik na lang ako sa sarili nang may malaglag dahil sa ginawa ko. Sa pag-panic ay napaupo ako at nauntog na nakagawa ng guni na maaari niyang maalam na nakita ko siya, kaya bago pa man mangyari ay napatago ako bago pa niya salubungin ako tingin ko.

I sighed and stood up. Sana lang ay hindi niya agad ako namukhaan...

Pagkauwi ay biglang bumalot sa 'king isip ang pagkabalisa. Ngayon sana ang plano kong pagsabi sa kaniya ng plano naming pag-alis ni ina at pagbenta ng bahay namin dito.

Iniisip ko rin ang mararamdaman niya. Alam kong ang bigat na rin ng nararamdaman niya sa ngayon lalo't kakahiwalay lang ng mga magulang niya. Dumagdag pa 'yong pinagkakamuhian siya ng sarili niyang kapatid.

Sa anong paraan ay ayokong magsinungaling sa kaniya. At dahil ngayon ay may isang sekreto na namang ako nabunyag tungkol sa pamilya niya ay konsensya ang lumibot sa akin. Ayokong masaktan siya... ayoko rin magsinungaling...

"Malice!" hingal akong bumangon dahil sa biglang pagkapanaginip ko na naman sa nangyari dati. Simula noong sinabi niyang may kinikita ang ama nito ay nagsibalikan lahat ng mga alaala at pagtago ko noon. And conscience is turning all over my soul...

Kasabay noon ay ang pag-ring ng alarm clock ko. Napahilamos ako sa mukha. I can't believe that this happening to me again.

I sighed deeply and decided to prepare for school.

"I'll gonna see some girls drooling on me again..." I whispered on my self.

Ever since they knew that I am a writer, they just automatically had a crush on me. I know I am that type of guy who's friendly and not a snob but I am also that person that don't want to have a lot of friends.

"That's Mistranger again. Kagwapo sa iya. Also alam man. Maayo pa nga ikaw na una first move, Dai. Tama na na nga pagpataas sang pride." The girl bickering with her friend in their language, but she didn't know that I am now also fluent in hiligaynon. (That's Mistranger again. Ang pogi niya. Also matalino pa. Mas maganda ikaw na mag first move, sis. Tama na 'yong pataasan ng pride mo.

Napa-iling na lang ako at nilagpasan sila na parang walang narinig. I am not into girls who mostly do the moves. I prefer someone who'll caught my attention and feels like it is, that I should do the first move. And out of the blue moon lang nangyayari sa 'kin 'yon. Kay Malice pa lang...

Paabanti na sana ako nang biglang humarang ang babaeng kasama kanina ng nagsasalita. Tumaas ang kilay ko dito, alam ko na ang mangyayari.

"Hi Paulhan... U-Uh... mind if I ask where can we still buy your book? I found you on wattpad and I wanted to buy the physical book... Uh... "

"That's was limited. I'll just tell you if they go on reprint. Thank you," I said professionally.

"So... that means c-can I have your number?" she stuttered.

"No, it was too confidential. Mind if I can just have your number instead?"

Takang mukha ang bumalot sa kaniya. "B-baka 'di-di mo 'ko maalala niyan," salita niya sa lenggwahe nila.

I lend her my phone for her to type her number on my contacts. Kinuha naman niya ito kahit nagtataka sa nangyayari.

"D-do y-you want to know my name too?" Umiling lang ako at agad na nag-type ng ipapangalan sa contacts niya.

'Remind this girl for reprint.' that was the name I entered on her contacts.

Plastic akong ngumiti nang makita na niya ang inilagay ko, that's when I saw how her mouth circled.

"Boom!" I heard some people teased. I remember that girl. She has the issue that she cheated on her boyfriend-- and she deserved my ignorance.

Linampasan ko na sila bago pa man may ibang mangyari. She comforted by her friend earlier, and that's funny.

About the book. I suddenly remember how Malice also drool on Ladan before on my book signing.

"Lihan! It's Ladan! OMG OMG!" she shouted in happiness when Mr. Ladan talk to us. After that ay tinalikuran niya muna kami para may ibang aasikasuhin. And that's when Malice started to shout in happiness.

I rolled my eyes at dumaan naman ang tingin ko sa kapatid si Mr. Ladan. He is smiling looking at Malice. That's smile looks familiar.

"Kriel, how's the people that coming?" Mr. Ladan asked on her brother.

"They are getting bigger. Let's just wait a minute to start. It's also getting hot outside so maybe we can't let them wait longer there," Klier answered.

Tumango si Ladan sa kapatid. "How about you Paulhan? Are you ready?" Bumaling ito sa 'kin.

Hindi agad ako nakasagot dahil sa kinikiliti ako Malice sa likod. "U-uhm, well... I think I am. I just didn't expect that a lot of people would come," I uttered.

"How far, you are a great author," Malice suddenly in.

I glared at her, she just pout and look at Ladan again. "It's okay, your girlfriend is cute though." Ladan chuckled.

"Uh-uh... no, we are not," sabay naming sagot ni Malice na nakapagtawa kay Ladan.

"If that's so." He chuckled. I grinned and nod. "I'll just check some thing, I'll be back," paalam nito.

"L-Lihan... did he just said that I am cute." She looks stunned.

"No, she said you look like my future girlfriend." I smirked and shook my head and started to walk around.

"Asa ka!"

That would be sound hurtful but I understand. Hanggang doon na lang ata kami para sa kaniya.