Wicked Writers Series 2: Disclaimer [COMPLETED]

Chapter xxi

    Malice' POV

Summer went very fast. I and Paulhan has been more okay after that incident. We talked and we promised to each that starting that day we will tell each other's matter-- honestly.

That summer became my time to learn, write, learn and write. Those days gave me a time to have a rest. Even thought I am still stress about mom and dad's, life at least I have that time, hindi katulad noong pasukan ay wala akong nagawa kun'di iyakan ang mga nangyayari. I can't escape that much dahil sa limitado ang mga oras ko.

"OMG!" I shouted when I saw my names all over the social media. They are talking about me and my novels. "I-I can't believe this..." hindi makapaniwalang saad ko sa sarili.

All over the social media, my account and novels are promoted with a lot of pages. Takang-taka ako kung paano nangyari ito. Nangyari naman na ito dati pero hindi 'yong gan'to karami. My followers got mass followed, and now it's almost 200 thousand followers.

"Hi po! I really love your stories. God bless you more!" I read one of the message in my wall. And suddenly, my heart beats perfectly happy.

"I don't know what is happening. But I really do love you all Penly!" I posted that message on my social media. And in surprise, A lot of people reacted and commented. It's so much more than before.

I tried to reply them all but it's too many.

"Kuya?" I shouted when I saw someone called me 'kuya'. I understand them tho, my profile is dark and it really looks guyish.

I looked at my alarm and it's now time to go to class. I slept on my room here in school and now it's out of the blue moon for me to sleep here. Mas binabantayan na ako nina mama.

"Hey! PainListed is trending right now. How about you, Kayesha? You said to us na lalamangan mo siya." I heard Joice' voice on the corner near me. She is with Kayesha and her NEW friends.

I heard Kayesha's sighed in annoyance. "She is so... Argh! How!" she said in frustration.

I playfully smirked and shook may head.

"Are you okay, Mal?" Tawag sa 'kin ni Meen.

Tumaas ang ang kilay kong tumingin sa kaniya. "Uh... yeah. I just remembered something." I lied.

"Okay, wanna hang out later?" Meen suddenly asked. Before answering I looked at Miykal and Fajra, her 2 new friends who looking at me in a lowkey pout.

I sighed. "Okay..."

After answering they suddenly cheer in happiness. "Miracle Malice!" Napatingin ako sa paligid nang matantong napalakas nang kaunti ang boses Meenara sa pagkakasabi noon. "Bitter," dagdag pa nito nang makita naming umirap si Joice.

"Hoy, kilala n'yo 'yong trending na writer? Nabasa ko story niya may kapangalan ako doon!" masayang saad ni Meenara.

I rolled my eyes, 'di rin pala nila alam na ako nagsususulat no'n.

"Oo nga, kinaiinggitan 'yon ni Kayesha e. Walang-wala naman sya ro'n, mali-mali pa rin magsulat," sulpot ni Fajra.

Napatawa ako sa narinig kaya bumaling ang mga ito sa akin. "Mahabagin..." Miykal uttered.

Mas lalo akong napabungisngis sa reaksyon nito. Dahil doon ay mas lalo naming binash sina Joice at Kayesha. Dahil sa reaksyon ko na 'yon ay naging komportable silang magpahayag ng mga komento nila kasama ako.

"Oy Malice! Si Ladan oh! May bago pala siyang movie." Turo ni Meen sa isang poster habang palabas kami ng mall.

Tahimik lang akong tumingin dito kahit parang sasabog na ako sa kilig habang tumitingin sa hot niyang poster.

Pota, ang pogi.

"Crush mo 'yan? Hmm, sabagay sabi-sabi ng iba wala na raw siyang nililigawan."

Noong gabi na 'yon ay bumalik ang mga alaala ng dati. 'Yong panliligaw ni Kriel sa 'kin at kung gaano ko ka grabeng sinuportahan si Ladan dati. Parang naging preska lahat. Sana hindi na ulit kami magkatagpo dahil kung meron man ay hindi ko alam ang gagawin ko.

Natapos ang araw na iyon at nasundan pa ay ganoon pa rin ang makikitungo sa 'kin ng mga tao. Halos patungkol sa akin ang laman ng mga social media ko.

Marami-rami na rin ang mga publishing na nag-aalok sa akin para masagawa itong libro kaso nasa isip ko ay nagdadalawang isip pa ako at parang hindi pa ako handa.

Ngunit isang araw... An unexpected gmail sent me a message.

From: Kole Ladan Adamson

Good Evening Ms. PainListed. This is KL Publishing. I, Mr. Kole, the owner itself want to invite you to publish your own book for free. I hope you could read this message and agree with our invitation. We will be happy to welcome you being a part of our company. Have a great day ahead, thank you!

Napatili ako sa halo-halong emosyon naramdaman. May gulat, saya, pagtataka at kung ano pa. I didn't expect this. At siya pa mismo nag-send!

I need an advice from Paulhan before accepting this. Alam niya pinagdaanan ko at pinangako na rin namin sa isa't-isa na dapat alam namin sa isa't-isa ang lahat.

Aaminin kong mas tumimbang ang saya ko nang makita ko 'yong mesahe niya. That was one of a kind opportunity.

"Pwede mo naman tanggapin. Alam mo namang bihira mag-anyaya 'yang si Ladan."

"Para na rin magkaisang trabaho na tayo."

"Kalimutan mo na lang ang mga nangyari noon at simulan mo namang buoin at tuparin ang mga pangarap mo... para sa sarili mo..."

'Yon ang mga sinabi ni Paulhan sa akin nang tinanong ko siya. He is starving to see me achieve my dreams.

Isa pa ay ang laki na ng kompanya ni Ladan. Lalo't naka-graduate na ito ng college kaya naging mas madali na ito para sa kaniya na gumalaw para sa kompanya. Siya na rin ang buong may-ari nito.

I sighed. "For opportunity, opportunity, opportunity..." giit ko sa sarili. Ayokong mahulog na naman sa kaniya o makisalo sa sariling buhay niya. Pinapanalangin ko na lang na sana ay wala na kaming gaanong intercation ni Kriel. It will really be the reason of backing up.

"For my dreams... and not for him, not for someone... but for me."