Wicked Writers Series 2: Disclaimer [COMPLETED]

Chapter xxv

Malice's POV.

Hingal na napabalikwas ako galing sa pagkakatulog dahil sa napanaginipan ko. Napahawak ako sa noo ko at takang napa-isip kung bakit punong-puno ako ng pawis ngayon.

Tinampal ko ang noo gamit ang dalawang kamay at yumuko. Napapikit ako at doon ko na naman naalala ang napamaginipan ko.

Dugo...

"Ahh!" sigaw ko nang maalala iyon. Kahit kailan ay hindi ako natatakot kapag may napapaniginipang dugo pero ngayon... parang iba. Ang lala... kapani-panibagong nararamdaman.

Tumayo muna ako at nagbihis ng damit dahil sa pawis ang katawan ko. Naka-aircon naman ako pero 'di ko maintindihan kung bakit ganito ang takot ko at pagpapawis ko.

Uminom ako ng tubig at nahiga muli. Isinatabi ko muna ang pag-iisip kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Oo, ilang beses na rin akong may napanaginipan, lalo na 'yong mga may trahedya, pero kapag ganoon noon ay nasisiyahan ako dahil naaalala ko 'yong buo at nakakagawa ng panibagong istorya. Pero ngayon it felt so unusual.

Ipinikit ko ang mata ipinilit na makatulog muli.

Pero sa huli ay napabangon ulit ako. May isang malabong mukhang akong nakita na bibihira ko lang din na napapanaginipan. Parang kumikislap ang mukha nito, parang kilala ko pero hindi.

Nakatulala lang ako hanggang sa tumunog na ang alarm clock ko.

Inaantok ako pero hindi ako makatulog. Kaya sa huli ay puyat akong pumasok sa paaralan.

"Malice! You'll come on my birthday naman 'di ba?" Meenara asked.

Walang ganang tumango lang ako at nilaktawan sila. I heard them whispered pero hindi ko sila marinig nang klaro dahil sa wala ako sa huwesyo ko ngayon.

Hanggang sa umabot ang araw ng birthday ni Meen. It's her debut so kailangan kong paghandaan. She lend me a dress para raw twinning ang apat ng kaibigan niya. Nagtataka man ay hindi na ako humindi. I have no time to find new dresses dahil hindi naman ako gaano kahilig sa ganoon.

I just wear my white ankle straps heels pairing with the sky blue trumpet dress that Meen lend to me.

Hindi pa man tumutungtong ang oras na nasa invitation ay nauna na akong dumating dito.

I knocked on her suite. "Come in!" she shouted.

Unti-unti ko ng binuksan ito at doon ko na siya nakita na nag-aayos ng sarili niya. Sa tingin ko ay kakatapos lang siyang ayusan at ngayon ay hindi na naman siya kuntento dito.

"OMG! You are so pretty! Come here, let's fix your hair!" anyaya sa akin.

Nakangiting umiling lang ako dito at inilahad sa kaniya ang regalo. "Happy birthday..." bati ko.

"Thank you author! Kahit pinatay mo 'ko sa story mo!" She teased and laughed.

Alam na nilang lahat ng nasa school na ako iyon. Pagkatapos noon ay pinagkaguluhan na ako ng mga mambabasa ko roon. Halos hindi sila makapaniwala, may lalo tuloy akong napag-usapan ng lahat.

"Sorry na, babawi ako sa susunod!" I chuckled.

"It's okay! Alam ko nainis ka sa 'kin that time!" She laughed again and again.

We talked a minutes and suddenly Fajra and Miykal appears. Napatahimik ako nang wala sa oras dahil minsan ay wala ako sa topic nila. Mabuti na lang at tinawag na kami ng mama ni Meen na bumaba na dahil magsisimula na ang seremonya.

"Siguro wala naman si Ladan dito 'no?" I whispered on Meen.

Kumibit balikat lang ito at tumawa.

I rolled my eyes at her. "Wala! Gaga!" pahabol na sigaw nito habang paalis na kaming tatlo nina Miykal at Fajra pababa.

"Ano 'yon?" chismosang bulong ni Fajra.

Umiling lang ako at dire-diretsong naglakad patungo sa main event. Mayamaya ay susunod na rin naman si Meen.

Habang pababa sa hagdan ay isang mga pamilyar na lalaki ang nag-uusap. Unti-unti ang mga ito ang gumanap sa direksyon ko. Sa 'di alam na dahilan ay napayuko ako sa biglang pagkahiyang naramdaman.

I saw Holgan and Kriel took a matured glaze at me. Kaya sa huli ay nagkasalubong ang aming mga tingin. I smiled at them weirdly at tuluyan nang bumaba patungo sa upuan namin kaya hindi ko na nakita ang balik at reaksyon nila.

Doon ako napaisip kung paano pa rinsila naging magkaibigan. Ang alam ko lang ay sa huli nilang pagkikita ay tensyon ang bumubuo.

"Are you okay?" Miykal concerned. Ngumiti at tumango lang ako sa mga ito at napainom sa tubig na nasa harapan namin.

Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan nang makita silang magkasama. They are so unusual and unknown to read.

Nagsimula ang party ay hindi ko maiwasang mawala sa mood. Wala naman ako kailangang pagkaalalahanan sa kanila. They are with their usual lives, and rival could be friends.

Mga ilang minuto rin akong nagtambay nang matapos ang party ni Meenara. They'll be having an after party, and Meen knows that I am not into that. Pinilit man ako nito na sumama ay I choose to refuse, I insisted.

Umuwi akong pagod at may pala-isipan.

Umiling na lang ako at naisipang bumili ng Leche flan sa paborito kong resto. Ilang araw ko rin inisip ang mga 'yon, pero ang selfish kong pakinggan kung pati pagkakaibigan nila ay papakialaman ko.

Dahil nasa leave ngayon ang driver namin ay nag-antay na lang ako ng taxi sa labasan.

Nang makakuha na ay agad kong itinuro ang resto na pagbibilhan ko. Hindi naman ito gaano kalayo sa amin kaya hindi na ako nag-abala na magpa-deliver na lamang. Gusto ko rin namang mag-unwind at magmansid sa mga paligid.

Pagkarating ay bumungad sa akin ang same na babae na pinagbilhan ko noon. This also the where I saw Dad with her new. It may sound traumatic pero walang makakapigil sa pagc-crave ko ng Leche flan nila.

I stayed there for about 30 mins while rating the food I bought and the capuccino shake which is really also my favorite in this place.

Nang makasakay na muli sa taxi ay hinanda ko ang sarili at ang camera ko para isang mga bagay na nais kong gawin, ito ay ang pagp-photography ng mga lugar o paligid. That's why I also love to travel but I am too lazy and busy for it, for now. Maybe I can do it in the future.

Habang umaandar ang taxi pauwi ay hindi mabilang na mga lintrato naman ang kinukuhanan ko.

"Hays." I sighed when I finally arrived at home. I take a comfy rest on my bed while checking my shot earlier.

Masaya akong nas-scroll dito pero sa isang iglap ay umiba ang mga ngiti ko. Napalitan ng pagtataka at puno ng kuwestyon sa utak.

"Who is this girl?" I mumbled while looking on the photo I took in an expensive and commercial restaurant.

A girl and Ladan looks so formal ang expensive in this picture. Nilalahad din ni Ladan ang kamay niya papasok sa loob ang isang babae. So, same from what he have done to me.

"Thi is insane... are rumors is untrue?"