Hoofdstuk 18

635 9 0
                                    

Je begint weer een beetje bij te komen. Je doet je ogen weer open en je raakt gelijk in de paniek. Je weet niet tegen wie je aan bent gebotst en je bent bang dat die man er nog steeds is. Voordat de persoon iets kan zeggen ben jij al aan het praten "Omg het spijt me zo! Gaat het wel? Is die man er nog?" Je probeert te kijken waar je tegen aan bent gebotst en waar die man is. "Gaat het een beetje? De man is weg." Een jongen met een petje knielt voor je neer en steekt zijn hand uit om je te helpen. Je pakt je telefoon van de grond af en je steekt hem weer in je achterzak. Je pakt de hand vast van de jongen en hij trekt je omhoog, maar je zakt gelijk weer door je enkel heen. Hij vangt je nog net op en hij helpt je om rustig op de grond te gaan zitten. Je kijkt hem nu recht in de ogen aan. Je ziet het nu opeens. Deze ogen herken je, dit zijn de ogen van Lando Norris. Het geeft je gelijk een veel veiliger gevoel. "Florine?" Hoor je hem ook gelijk vragen. Wow wtf. Hij herkent je naam gewoon nog. Je knikt heel enthousiast ja en je ziet gelijk een glimlach op zijn gezicht verschijnen. "Sorry dat ik tegen je aan ben gebotst! Heb je ergens pijn?" Je raakt gelijk een beetje in paniek. Straks kan hij niet racen door jou. Je ziet dat hij eerst een beetje verbaasd kijkt en daarna moet lachen. Je kijkt hem nu ook verbaasd aan. "Maak je geen zorgen om mij, ik heb nergens last van. Jij bent de gene die is gevallen en die niet op haar enkel kan staan. Wat is er gebeurd?" Je moet eigenlijk heel even nadenken wat er nou echt is gebeurd. Je was het allemaal een beetje vergeten. Het komt nu weer allemaal terug naar je. "Oh ja. Ehm ik moest naar de wc en een man achtervolgde mij en toen keek ik achter me of de man er nog steeds was en daarna ik botste tegen jou op." Je ziet het heel verbaasd kijken "een man achter volgde je? Gaat het nu wel?" Je kijkt naar je enkel en je ziet dat het veel dikker is geworden maar toch knik je wel ja. Je wilt geen last van hem zijn en je belt zo wel even je broer om te vragen of hij je kan komen helpen.

"Maar moet jij je eigenlijk niet voorbereiden voor de race?" Zeg je daarna ook maar. Je ziet hem heel even snel naar zijn horloge kijken en daarna kijkt die weer naar jou. "Zou ik je kunnen helpen met je enkel? In de garage zijn mensen die daar meer verstand van hebben." Je wilt het wel doen, maar je weet dat het niet goed is voor zijn team. Je schud dan ook nee en je begint met "dat is echt niet handig. Ik wil geen la.." je kan je zien niet afmaken of je wordt al onderbroken. "Dat was geen vraag. Het was een uitnodiging, omdat ik graag wil dat je mee komt naar de garage en daar de race komt kijken en daar zijn ook mensen die je kunnen helpen met je enkel. Kom je mee?" Je kijkt hem een beetje met grote ogen aan. Heeft hij je net nou gewoon uitgenodigd om de race in de garage te kijken? Wow! Dat je dit allemaal mee maakt. "Ja dat zou ik heel erg leuk vinden!" Zeg je dan ook snel. "Oké kom, we moeten gaan, ik moet zo racen en jij heb een enkel waar naar gekeken moet worden." Je wilt op staan maar je kan helemaal niet op je enkel leunen. Voordat je iets kan doen doet Lando al één hand onder je benen en één bij je rug en hij tilt je zo op. Hij is veel sterker dan gedacht en doet het allemaal heel makkelijk. Jullie komen aan bij de garage en iedereen kijkt je aan. Lando neemt het woord en zegt dan ook "hallo allemaal, ik ben er weer. Dit is Florine. Ik heb een dokter nodig." Er komt snel een man naar voren gelopen en hij ziet ook gelijk je enkel. Lando legt je neer op de bank in zijn kamer en de arts gaat bij je enkel zitten. Hij raakt het aan, maar je voelt er eigenlijk niet heel veel van. Alleen op één plekje doet het pijn. De dokter kijkt je weer aan en begint te praten "je bent gewoon door je enkel gegaan en ook heel erg diep, daardoor is het zo dik. Het is goed dat je hier naar toe bent gekomen. Als je er een icepack op houdt dan is de dikte zo weer weg en kan je er over een uur weer normaal op lopen." Je krijgt een grote glimlach op je gezicht en je ziet dat Lando dat ook krijgt. De dokter loopt heel even weg en komt weer met een icepack teruggelopen. Je doet er een theedoek omheen en houdt het tegen je enkel aan. Lando pakt een handdoek en knoopt het eromheen zodat jij het niet vast hoeft te houden. Je kijkt naar hem en je kan niet geloven dat hij nu voor je aan het zorgen is. Shit. Hij moet zich voorbereiden. Wat doet hij hier. Je houdt hem van zijn concentratie af en ook van zijn voorbereidingen. " Lando? Moet jij je niet voor gaan bereiden?" Je ziet dat hij moet lachen en je kijkt naar de tijd. Nu zie je het pas. Hij heeft gewoon nog 2 uur.

He was always the one |Lando Norris & Dutch|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu