He was always the one |Lando Norris & Dutch|

Hoofdstuk 39

Je kan het niet geloven. Is dit nou echt normaal om te doen. Je duwt ook hem weer van je af en slaat hem daarna in zijn gezicht. Je rent weer weg en je wilt nu echt naar Lando toe. Hij is de enigste persoon hier die je echt nog kan vertrouwen. Je zoekt overal, maar dan opeens zie je hem staan. Je rent ongeveer naar hem toe en je vliegt gelijk zijn armen. Hij heeft eerst nog niet goed door dat je het bent, maar nadat hij het wel door heeft houdt hij je gelijk stevig vast. Doordat je nu bij hem bent, breek je ook gelijk en je begint nu echt te huilen. Hij kijkt je een beetje verbaasd aan maar nadat hij door heeft je echt overstuur en helemaal niet jezelf bent, neemt hij je even mee naar buiten. Je heb nog steeds veel moeite met lopen en hij ondersteunt je dan ook heel erg fijn en heel erg goed. Buiten is er nog een hele mooie en ook grote tuin waar jullie heel even gaan zitten. Jullie zijn daar gelukkig even helemaal alleen.

Als jullie eenmaal zitten, laat je al helemaal alles gaan. Je kon het er absoluut niet meer binnen houden. Eerst is Lando je eigenlijk alleen maar aan het troosten en houden jullie elkaar vast, maar je besluit toch maar dat je het hem gelijk moet vertellen. In ieder geval voordat hij het van iemand anders hoort. Hij gaat het anders sowieso horen en dan kan hij het beter van jou nog horen. Je verteld hem dus echt alles wat vanavond is gebeurd. Over dat je George tegen was gekomen en je verteld hem ook dat het je ex was en dat hij best wel agressief tijdens de relatie. Dan natuurlijk ook over dat jullie gewoon aan het praten waren en het nog wel gezellig hadden. Dat je steeds meer gedronken had en dat je na een tijdje echt klaar met de drank was en dat hij je opeens zoent. Daarna vertel je dat je opzoek wilde gaan naar Lando, maar dat je hem nergens kon vinden en dat je tegen Pierre aanbotste. En dan natuurlijk daar ook weer dat hij je eerst nog troosten maar dat hij je ook opeens zoende en dat je daarna naar Lando bent gerend en je hem toen eindelijk had gevonden. Je kijkt naar Lando als je klaar ben met alles vertellen omdat je eigenlijk heel bang bent hoe hij gaat reageren, maar wonderbaarlijk reageert hij heel relaxed. Hij snapt het, en ook dat je natuurlijk ook dronken was en nog een heel klein beetje bent, en hij vergeeft je ook gewoon gelijk. Je bent zo verrast. Je had verwacht dat hij helemaal boos zou worden en zou gaan schreeuwen zoals George ook deed. Maar hij vond het juist ook heel fijn dat je het gewoon gelijk verteld en eerlijk bent. Hij snapt ook wel dat als hun dat bij jou doen dat jij daar niet zo veel kan doen en dat hun gewoon gebruik maken van jou. Je bent daardoor ook zo blij dat hij niet boos wordt. Je weet gewoon dat hij veel beter en veel liever voor je is.

Jullie willen weer naar binnengaan, maar je merkt dat je enkel nog heel erg veel pijn doet en dat je je echt niet meer goed voelt, dus jullie besluiten maar om terug naar het hotel te gaan en te gaan slapen. Lando pakt even snel jullie spullen en jassen binnen en zegt nog even gedag en daarna helpt hij je naar de taxi toe. Jullie gaan beide zitten en als jullie weer aankomen bij het hotel gaan jullie samen naar de kamer toe en jullie gaan eigenlijk ook allebei gelijk slapen. Jullie zijn allebei helemaal op en hebben ook allebei hartstikke veel op vanavond. Het voelt echt fijn om weer even in bed te liggen en rustig te kunnen slapen. Je hoopt natuurlijk dat je je morgen wel beter voelt en nergens meer last van heb en dat Lando nergens last van heeft met de mediadag.

Als je de volgende ochtend wakker wordt, merk je dat het al redelijk laat is. Je ziet dat Lando niet meer naast je ligt in bed en dat hij ook nergens anders in de kamer is te vinden. Als je op je nachtkastje naast je kijkt zie je een briefje staan. "Goeiemorgen, ik hoop dat alles goed gaat en dat je lekker heb geslapen. Ik ben alvast naar het ontbijt. Je kan ook nog zo komen. Love you xx Lando" staat erop. Het is zo lief. Je besluit om maar uit je bed te gaan en ook beneden te ontbijten. Als je uit je bed stap zak je eerst nog gelijk door je enkel heen omdat die blijkbaar nog heel zwak is. Je trekt jezelf weer omhoog aan het bed en gaat daarna heel rustig naar de kast toe om je om te kleden. Als je klaar bent met omkleden doe je nog even de laatste dingen en ga je daarna maar naar beneden toe om ook te eten. Je hoopt natuurlijk dat Lando er nog steeds is en dat hij nog niet klaar is. Dan kan je hem nog heel even zien aangezien hij al eerder naar de baan moet dan jij. Je doet nog even snel een makkelijk paar schoenen aan en ook nog een dun jasje. Als je de kamer uit loopt, doe je nog snel even de deur op slot. Je loopt de gang uit en als je de hoek om wil gaan komt George in een keer langs lopen. Als hij je ziet stop hij gelijk. Je kijkt hem heel verbaasd aan aangezien hij een hele agressieve blik op zijn gezicht heeft.