He was always the one |Lando Norris & Dutch|

Hoofdstuk 44

"Alsjeblieft meneer laat me naar binnen! Lando heeft me nodig." Zeg je nog in de hoop dat er een wonder gaat gebeuren. "Zo dus je heb al van Lando en George gehoord. Dat gaat wel snel met social media enzo tegenwoordig. Maar nogmaals ik vraag u nog een keer vriendelijk om te vertrekken, anders moet ik u verwijderen en krijgt u ook een flinke boete." Je bent eigenlijk een beetje verbaasd dat het überhaupt nu al overal verspreid is. Je weet niet meer wat je moet en geeft eigenlijk een beetje alle hoop op. Je wilt je al omdraaien en weglopen omdat dit toch geen zin heeft, als je opeens achter je Charles je naam hoort roepen. Je draait je om en je ziet hem aan komen sprinten. "Flo je bent er. Ik heb je pasje gevonden, die je denk verloren was." Zegt hij helemaal uitgeput. Je heb zo'n diepe zucht van opluchting. Charles geeft je pasje aan en gelukkig doet die het. Je loopt naar binnen en draait je nog even om naar de beveiliger. "Sorry!" Roep je nog snel voordat je samen met Charles verder het paddock in rent. Hij begeleid je naar de plek waar ze blijkbaar bezig zijn.

Als je daar aankomt ligt Lando al op de grond, hij ligt daar al helemaal in pijn en George staat er half boven. Je verstijft heel even van verbazing en kan eigenlijk helemaal niks meer doen. Je ziet dat George ook al een blauw oog heeft, maar dat Lando er nog veel slechter aantoe is. Je kijkt om je heen en je ziet wel veel mensen staan en je snapt er niks van. "Waarom doet niemand iets?" Schreeuw je dan ook naar alle mensen. Je rent nu door naar George aangezien die Lando weer is gaan slaan en probeert hem van Lando af te krijgen. George duwt je weg, maar terwijl die dat doet raakt zijn elleboog heel hard je buik. Je valt heel even neer op de grond van de enorme pijn die plots in je buik ontstaat. Charles komt gelijk naar je rennen en helpt je om weer overeind te gaan zitten. "Gaat het Flo?" Je knikt en staat weer op. Je probeert er niet meer aan te denken want je heb het gevoel dat jij dit moet oplossen. Je rent weer naar George toe, maar het lukt je niet goed om hem er van af te krijgen en telkens duwt hij je weer opzij of op de grond. "Waarom probeer je haar zo graag van mij af te pakken?" Schreeuwt George in een keer naar Lando. "Ik kan er niks aan doen dat ze mij leuk vindt en dat ze liever met mij wil zijn." Schreeuwt Lando terug. Je ziet dat George een glimlach op zijn gezicht krijgt en die staat je helemaal niet aan. "Je zou willen dat ze liever met jou zou willen zijn. Heeft ze ooit wel eens gezegd dat ze met jou zou willen zijn? Dat ze van je hield? Nee hé. En dan nog wij zijn verloofd, jij was gewoon even een tussenpersoon waar ze even los op kon gaan." Je ziet de schrik op Lando zijn gezicht en je snapt zelf ook niet waarom George dat nu opeens zegt. "Dat gaat dan wel een goed huwelijk worden hoor, jullie samen." Zegt Lando dan opeens. Je heb Lando eigenlijk nog nooit zo gezien, maar George ook niet. Ze zijn allebei zo boos en doen eigenlijk zo raar. "Beter dan dat ze met jou ooit zou kunnen krijgen." Gooit George er nog even uit. Je bent nog steeds bezig om George er vanaf te krijgen, maar hij duwt je telkens weg.

Opeens deelt George een enorme klap uit aan Lando. Je schrikt er zelf ook enorm van. Lando valt knock out en beweegt helemaal niet meer. Je moet er nu echt naar toe. Je moet hem helpen. Het lukt je eindelijk om George er vanaf te krijgen. "Please iemand, bel een ambulance!" Roep je naar de mensen die er allemaal omheen staan. "George please call down. Ik weet dat dit pijn doet en ik wil je echt niet meer pijn doen, maar dit helpt helemaal niet. Ik moet nu echt Lando helpen." Roep je daarna nog naar George die nog steeds heel boos is. Je wilt wil naar Lando toe om hem te helpen maar opeens grijpt George je bij je arm. Je schrikt er enorm van en kijkt hem dan ook heel erg verbaasd aan. Jullie kijken elkaar recht in elkaars ogen. "Flo, vertel me alsjeblieft één keer de waarheid. Hou je van hem?" Je wilt hier helemaal geen antwoord op geven op dit moment. Je wilt daar helemaal niet over na denken. Je moet naar hem toe en hem helpen. "Please, laat me hem alsjeblieft helpen, laat alsjeblieft me arm los George." Zeg je terwijl je eigenlijk al helemaal in paniek raakt. Lando beweegt nog steeds helemaal niet en je moet hem helpen. "Geeft antwoord Florine." Waarom doet hij dit. "Ja oké! Ja ik hou van hem! Alsjeblieft laat me hem nou please helpen!" Roep je keihard. George laat je nog steeds niet los. Je krijgt tranen in je ogen. Lando ligt daar op de grond zonder te bewegen en George wil je maar niet loslaten. "Waarom? Waarom zou je van hem houden en alles weggooien wat wij hadden! Ik heb je alles gegeven!" Schreeuwt George nog snel voordat hij je weer heel hard op de grond duwt. De pijn in je buik wordt nu overweldigend, maar je probeert alsnog naar Lando toe te kruipen. Hij wordt nog steeds niet wakker. De ambulance is inmiddels aangekomen en is bezig met Lando. Je probeert nog op te staan, maar alles doet pijn. Je komt gelukkig wel met moeite overeind. "George kunnen we alsjeblieft zometeen nog privé praten?" Vraag je nog snel. "Hou je nog van mij? Wil je nog steeds verloofd zijn met mij?" Vraagt hij opeens. Je schud heel rustig je hoofd. "Dan zijn we denk wel klaar met praten!" zegt hij nog voordat hij boos wegloopt.