He was always the one |Lando Norris & Dutch|

Hoofdstuk 32

Jullie blijven voor een tijdje gewoon even alleen tegen elkaar aan staan. Je had die meiden al zolang niet meer gezien maar je had nooit verwacht dat ze zo gemeen zouden worden. Ze hebben niet eens gevraagd hoe het nu met je is of een beetje interesse getoond. Je weet ook wel dat het waarschijnlijk gewoon jaloezie is, maar toch. Ze hadden nog een beetje moeite kunnen doen. Ze waren ooit je vriendinnen. Je beste vriendinnen. "Flo? Wie waren die meiden eigenlijk?" Vraagt Lando toch maar na een tijdje. "Wat ik dacht dat vriendinnen waren van de middelbare school, maar blijkbaar zijn ze toch heel erg veranderd." "Gewoon niks van aantrekken. Je bent prachtig hoe je bent en ik ben toch voor je gevallen, dat is het belangrijkste." Zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Je weet dat hij je probeert op te vrolijken en je kan er niks aan doen maar je krijgt er ook wel een glimlach van op je gezicht. Je geeft hem snel een zoen op zijn lippen en daarna lopen jullie weer terug naar de auto. Het is bizar hoe hij er voor kan zorgen dat je mood zo erg om draait. Door hem wordt je blij en kan je van de kleinste dingetjes genieten. Je wilt eigenlijk alleen maar terug naar het hotel waar jullie echt helemaal alleen kunnen zijn zonder mensen. Als je al in de auto zit voel je je alweer wat meer relaxed. Lando start de auto en begint te rijden. Bij het hotel aangekomen gaan jullie gelijk naar de kamer toe. Lando zegt nog wel gedag tegen een paar mensen van McLaren, maar hij blijft niet om nog even een praatje te maken. Jullie hebben de rest van de avond voor jezelf en jullie hebben eigenlijk gewoon even wat gegeten en daarna een film aangezet om te kijken. De volgende dag is de dag van de interviews en de track walk, dus rond 10:30 gaan jullie al richting de baan. Dit is de eerste keer dat je op een donderdag al bij de baan bent en natuurlijk ook de eerste keer dat je op de baan zelf bent. Het voelt zo bijzonder en speciaal om met alle coureurs en met alle teams samen te zijn. Dit is echt een van je dromen en je kan het nog steeds niet helemaal geloven. Met de track walk mocht je ook meelopen dus dat heb je natuurlijk ook gedaan. Je kon niet veel met mensen praten want iedereen was wel met iets bezig dus je was gewoon meer om je heen aan het kijken naar de baan zelf. Als jullie je rondje hebben gemaakt ben je ongeveer gelijk bekaf. Je heb al een heel lang tijdje niet meer zo'n groot stuk gelopen. Als Lando eenmaal interviews gaat geven, kijk je natuurlijk ook weer mee. Het is super leuk om het achter de schermen te zien hoe dat allemaal gaat. Je heb ook nog heel even gepraat met Pierre, Carlos en Max toen Lando bezig was. Ze kwamen eigenlijk gewoon naar jou toe gelopen en begonnen gelijk allemaal dingen te vragen hoe het nu met jullie gaat en hoe het met de relatie is. Je heb gewoon eerlijk antwoord gegeven en het was heel gezellig om weer even met ze te praten. Ze zijn allemaal zo aardig, Als Lando eenmaal klaar is met alle interviews moet hij nog snel iets doen bij McLaren, dus jij wacht even rustig in zijn kamer. Als alles weer helemaal klaar is, gaan jullie terug naar de hotel kamer en rusten jullie uit voor vrijdag.

Vrijdag zijn natuurlijk de eerste en de tweede vrije training. Jullie moeten al heel vroeg op de baan zijn dus jullie zijn ook vroeg gaan slapen. Als jullie op de baan aankomen is iedereen al druk bezig met alle auto's voorbereiden. Alle teams zijn nog een paar laatste dingetjes aan de auto aan het doen en het is gewoon zo bijzonder hoe gestructureerd dat allemaal gaat en dat ongeveer niemand een fataal foutje maakt. Als Lando zich weer heeft omgekleed zeg je nog even snel gedag en daarna gaat hij in de auto zitten. Het lijkt wel alsof hij gelijk iets van een switch overzet want hij is alleen nog maar bezig met zijn auto. Als iemand nog iets tegen hem zegt luistert die heel goed en heeft een hele serieuze blik. Als Lando wegrijdt besluit je om even een wandeling te maken over het paddock. Maar na een paar seconde dat je weer buiten bent wordt je overladen door mensen die allemaal vragen hebben. Mensen die vragen waarom hij jou zou willen daten omdat je gewoon een normaal meisje bent. Maar ook mensen die persoonlijke dingen vragen. Je staat heel even stil en daarna ren je weer terug naar de McLaren garage. Je rent gelijk door naar de kamer van Lando en heb geen idee dat er nog mensen wat tegen je zeggen. In zijn kamer laat je je even vallen op zijn bed en probeer je weer tot rust te komen. Je kan het niet geloven dat al die mensen van die paparazzi al die persoonlijke vragen ook stellen. En ook dat mensen blijven vragen waarom jullie samen zijn. Doordat je erover blijft denken komen er steeds meer emoties omhoog. Je wist niet eens dat het zo diep zat en dat het zo gevoelig bij je lag. Je begint te huilen en je laat het ook maar gaan. Je bent toch alleen in deze kamer. Niemand die het nu ziet en die iets over je denkt. Wat maakt het sowieso uit wat mensen over je denken. Het gaat erom wat jij ervan vindt. De gedachtes blijven door je hoofd spoken. Je probeert jezelf moed in te praten maar toch zak je telkens weer in. Opeens wordt er op de deur geklopt. Je probeert nog snel je tranen weg te vegen en je te vermannen. Niemand komt binnen. "Hallo?" Roep je naar buiten. "Flo? Ben jij dat?" Hoor je een stem zeggen die je heel goed kent. Wat doet hij hier?