Seriously?I'm in love with my BFF!!

Ep 12 Zawgyi

ေမေမ!
📲"သ်ွားစစ္ေသြး သားအခုဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ေမေမ့ကိုလိမ္မယ္ေတာ့မႀကံနဲ႔ေနာ္"
အေမ့ရဲ့ေလသံအရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွာလဲဆိုတာသိႏွင့္ပီးသားျဖစ္ပံုပင္
"ကြၽန္ေတာ္ ပိုင္တို႔အိမ္မွာ"
"ေမေမသားကိုအခြင့္အေရးတစ္ခုေပးမယ္ အခုခ်က္ခ်င္း အိမ္ျပန္လာခဲ့"
"ကြၽန္ေတာ္မျပန္ဘူး"
"okေလ အဲ့တာဆိုသား ပိုင္ထက္ျမက္နဲ႔အတူတူေက်ာင္းတက္ရဖို႔လည္းမေမ်ွာ္လင့္နဲ႔ေတာ့ သားဘယ္ေလာက္စာႀကိဳးစားႀကိဳးစား မိဘခြင့္ျပဳခ်က္မရိွရင္ ေက်ာင္းေျပာင္းလို႔မရဘူးဆိုတာသားသိပါတယ္ "
"ေမေမ! okကြၽန္ေတာ္ညေနျပန္ခဲ့မယ္"
"အခုခ်က္ခ်င္း"
"ေကာင္းပီ"
"ေမေမ သားစီကားလႊတ္ထားတယ္ ခဏေနရင္ေရာက္လိမ့္မယ္"
"ahak!အန္တီစိမ္းကအစကတည္းကြၽန္ေတာ္မျငင္းႏိုင္ေအာင္အကုန္စီစဥ္ပီးသားပဲ ကြၽန္ေတာ္ဘာေျပာႏိုင္ၪီးမွာလဲ"
"အေမလုပ္တာေတြအကုန္လံုးကသားအတြက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အန္တီစိမ္း📲"
****************************
ဘယ္ေလာက္ပဲေဒါသထြက္ေနေနေျပာရင္ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္တတ္တဲ့အန္တီစိမ္းေၾကာင့္ ပိုင္နဲ႔အတူေက်ာင္းတက္ဖို႔ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားထားခဲ့သမ်ွကိုေတာ့ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္မသြားေစခ်င္
ထို႔ေၾကာင့္ လြယ္အိတ္ကိုေကာက္လြယ္ရင္းေအာက္ထပ္ကိုဆင္းခဲ့လိုက္ေတာ့သည္~
"ပိုင္"
"ပိုင္"
"ပိုင္ မင္းမီးဖိုခန္းထဲမွာလား!"
မီးဖိုခန္းထဲသြားၾကည့္ေတာ့လည္းပိုင့္ကိုမေတြ့....
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာလည္းမရိွ..
ပိုင္ဘယ္မ်ားသြားေနလဲ..
တီ တီ တီ🚙
ပိုင့္ကိုရွာေနတုန္းအိမ္ေရ႔ွကကားဟြန္းတီးသံၾကားလိုက္ရသည္
"Ahak! အန္တီစိမ္းကအခ်ိန္အရမ္းတိက်တာပဲ"
TVေရ႔ွကစားပြဲခံုေပၚမွာတင္ထားတဲ့ စာရြက္တစ္ရြက္ကိုယူလိုက္ရင္း ပိုင့္အတြက္စာခ်န္ခဲ့လိုက္သည္~
*******************
"စစ္ေသြး"
"စစ္ေသြး~"
အန္တီဆန္းတို႔အိမ္ကဒီေန့အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲလုပ္မွာမလို႔လာယူပါဆိုလို႔သြားယူရင္း အန္တီဆန္းတို႔အိမ္ေရာက္ေနတဲ့ငယ္ေလးကကိုႀကီးခြံ႔ေကြၽးမွစားမွာဆိုလို႔ ေကြၽးေနရင္းၾကာသြားတာျဖစ္သည္
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စစ္ေသြးႏိုးေနပီထင္ထားေပမယ့္ အခုထိအရိပ္အေယာင္ေတာင္မျမင္ရတဲ့စစ္ေသြးေၾကာင့္ အေပၚထပ္ကိုတက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္..
"စစ္ေသြး မထေသး.."
အိပ္ယာေပၚမွာစစ္ေသြးရဲ့အရိပ္အေယာင္ဆိုလို႔တစ္စေတာင္မေတြ့ရ
ေရခ်ိူးခန္းထဲ၀င္ၾကည့္ေတာ့လည္းမရိွ
ကုတင္ေပၚမွာတင္ထားတဲ့စစ္ေသြးလာတုန္းကပါလာတဲ့လြယ္အိတ္ေလးလည္းမရိွေတာ့..
စစ္ေသြး ဗိုက္ဆာလို႔မ်ားမီးဖိုခန္းထဲေရာက္ေနတာလား..
ေအာက္ထပ္ကိုအေျပးဆင္းပီးမီးဖိုခန္းထဲသြားၾကည့္ေတာ့လည္းမရိွ..
"စစ္ေသြး ပုန္းမေနနဲ႔ေတာ့"
TVနားကစားပြဲခံုေအာက္မွာပုန္းေနသလားလို႔သြားၾကည့္ေတာ့လည္းမေတြ့
စားပြဲေပၚမွာဖန္ခြက္ေလးနဲ႔ဖိထားတဲ့စာရြက္ေလးတစ္ရြက္သာရိွေနသည္~
"Sry ပိုင္ ေနာက္မွေတြ့ၾကတာေပါ့"
"ဒါပဲလား..."
အေၾကာင္းမၾကားဘာမၾကားနဲ႔ေပ်ာက္သြားပီး ခ်န္ထားခဲ့တာက ဒီေလာက္ပဲလား..
Ti Ti Ti📱
မိတ္ေဆြေခၚဆိုေနေသာPh noမွာစက္ပိတ္ထားပါသျဖင့္..
Ti Ti Ti 📱
မိတ္ေဆြေခၚဆိုေနေသာ..
"စစ္ေသြး..မင္းအရမ္းရက္စက္တယ္..."
***********************
ပူသည္...သိပ္ကိုပူလြန္းသည္....မနက္၈နာရီခန္႔သာရိွေသးေပမယ့္pkuၿမိဳ႔ရဲ့အပူခ်ိန္ဟာသိပ္ကိုပူလြန္းသည္
ပိုင္နဲ႔အတူတူရိွတုန္းကသတိေတာင္မထားမိခဲ့တဲ့အပူခ်ိန္က ပိုင္နဲ႔ခြဲရတဲ့အခ်ိန္မွာပိုပီးပူေလာင္ျပင္းရွေနသလိုပင္..
ကားျပတင္းေပါက္မွန္ကေနတဆင့္ျမင္ေနရတဲ့ထန္းပင္ရွည္ရွည္ႀကီးေတြကလည္းသိပ္ပီးလြမ္းေမာစရာေကာင္းေနသလို...
ပိုင္ ငါမင္းဆီကိုေသခ်ာေပါက္ျပန္လာမယ္..
"သခင္ေလး bossဆီကဖုန္း"
ပိုင့္ကိုရင္ဆိုင္ရမွာေၾကာက္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္phကိုပိတ္ထားခဲ့တာျဖစ္သည္..
📞ဟယ္လို aunty sein~
📞သား ေမေမ့ကိုစိတ္ဆိုးေနတုန္းပဲလား
📞ကြၽန္ေတာ္?ahak!စိတ္မဆိုးရဲပါဘူး
📞အခုအခ်ိန္မွာေတာ့သားေမေမ့ကိုမေကာင္းျမင္ခ်င္ျမင္ေနမွာပဲ တကယ္ေတာ့ေမေမလုပ္သမ်ွကသားေကာင္းဖို႔အတြက္ပဲဆိုတာသိလာမွာပါ~
📞may be~
ေျပာစရာမရိွရင္ကြၽန္ေတာ္ခ်ေတာ့မယ္
📞Ok ကားေပၚမွာဆိုေတာ့ေမေမခ်လိုက္ေတာ့မယ္...ေမေမသားကိုခ်စ္တယ္ေနာ္.."
**************************
2018 jan2~
2nd yr 1st sem~
"morning သားႀကီးတို႔ ဆရာမေပးတဲ့အိမ္စာပီးခဲ့ၾကလား"
စားပြဲခံုေပၚလြယ္အိတ္ခ်ခ်ျခင္းဟိန္းထက္ရဲ့အေမးကို ျမတ္မင္းက
"အိမ္စာ??ဘာအိမ္စာ..ဟုတ္သားပဲ ခ်ီးပဲကြာ ငါညကေမ့ေနတာ အာ တကယ္ပါပဲကြာ ဆရာမကလည္းႏွစ္စပဲရိွေသးတယ္အိမ္စာေတြေပးေနပီ"
"ဟိန္းသန္႔မင္းစာအုပ္ေပး"
"ဘာလုပ္မလို႔တုန္း"
"မင္းအေဖကအလွၾကည့္မလို႔တဲ့ေဟ့ ကဲေပးစမ္းပါကြာ"
"မင္းကလည္းဇြတ္ ေရာ့ေရာ့"
"ေက်းဇူးေဖ့သားေလး "
ဟိန္းသန္႔ေပးတဲ့စာအုပ္ကိုယူရင္းအိမ္စာကူးရန္လွန္ေလွာရွာေဖြၾကည့္လိုက္သည္..
"Hmm..ဟိန္းသန္႔ဘယ္မွာတုန္းဟ"
"ဘာကိုတုန္း"
"အိမ္စာေလကြာ ကူးမလို႔ပါဆို "
"aww အိမ္စာလား"
"ေအးေလ ေပးစမ္းပါကြာ ေနာက္မေနနဲ႔ေတာ့ဆရာမလာေတာ့မယ္"
"အိမ္စာ?"
"ေရာ္..ဟုတ္ပါတယ္ဆို "
"မပီးေသးဘူး"
"hmm F!မင္းဘာလို႔ေစာေစာကမေျပာတာလဲ
မင္းပဲငါ့စာအုပ္ကိုဇြတ္ယူသြားပီးမွ"
"အာ..က်စ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲကြာ ပိုင္ထက္ကလဲမလာေသးဘူး"
"ဟုတ္တယ္ သူညကေျပာတာေတာ့ဒီေန့ညေနေစာျပန္ခ်င္လို႔ မနက္ကိုဆိုင္ကယ္နဲ႔လာမယ္တဲ့"
"ငါ့ဆီကကူးေလ ျမတ္မင္း "
တည္တံ့ကလြယ္အိတ္ထဲကစာအုပ္ကိုထုတ္ပီးျမတ္မင္းေရ႔ွေပးလာသည္..
"ဟုတ္သားပဲ တည္တံ့ရိွသားပဲ ငါတို႔ငတည့္ဆီကကူးလို႔ရတယ္ ေပးေပးသားႀကီး "
ျမတ္မင္းကတည္တံ့ေပးတဲ့စာအုပ္ကိုမ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ပီး
"မလိုဘူး"
ဟိန္းသန္႔ကတည္တံ့ဆီကစာအုပ္ကိုယူလိုက္ရင္း.
"ျမတ္မင္း မင္းပဲေစာေစာကေတာ့စာမကူးရရင္ေသေတာ့မယ့္အတိုင္းျဖစ္ေနပီးေတာ့ အခုတည္တံ့ကကူးဆိုေတာ့ဘာလို႔မကူးတာလဲ"
"မင္းကူးခ်င္ကူး..ငါပိုင္ထက္ဆီကပဲကူးမယ္"
"ပီးေရာ..ဒါနဲ႔ေနပါၪီး မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ရန္ျဖစ္ထားတာလဲ"
"မဟုတ္ဖူး×2"
"ေသခ်ာပါတယ္မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ရန္ျဖစ္ထားျပန္ပီေနမွာ
​ျမတ္မင္း မင္းကလည္းကြာတည္တံ့ကိုဆိုေတာ္ေတာ္အႏိုင္က်င့္ခ်င္တယ္ အခုလည္းမင္းဘာေတြစိတ္ေကာက္ျပန္တာလဲ"
"ငါက?အႏိုင္က်င့္တာ ဒီေကာင္ကသာငါ့ကို..huh ေတာ္ပီထားလိုက္ေတာ့"
ေျပာပီးတစ္ဖက္ျပန္လွည့္သြားတဲ့ျမတ္မင္း
ဒီႏွစ္ေကာင္နဲ႔ေတာ့ခက္ပါတယ္..အသည္းကလည္းကြဲ ေဘးကငနာႏွစ္ေကာင္ကလည္းဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္မွန္းမသိ..ငပိုင္ကလည္းမႏွစ္ကsec semဖြင့္ကတည္းကအရင္ကထက္ပိုပီးေအးတိေအးစက္ျဖစ္လာတာေၾကာက္စရာေတာင္ေကာင္းတယ္..ဒီၾကားထဲအိမ္စာကလည္းမပီးေသး...ေအာ္...ငါ့ဘ၀ ငါ့ဘ၀ စာပဲဆက္ကူးေနလိုက္ေတာ့မယ္...
"ျမတ္မင္း...ငါ."
"Huh"
"ငါ.."
"Fxxx ငါေတြမင္းေတြနဲ႔အခ်စ္စမ္းမေနၾကနဲ႔ေတာ့ ၾကားထဲကစာကူးေနတဲ့ငါ့ကိုလည္းအားနာၪီးဟ...
မင္းတို႔စကားေျပာခ်င္ငါဖယ္ေပးမယ္ စာေလးေတာ့ေအးေဆးကူးခြင့္ေပးပါကြာ ဟုတ္ပီလား..
ဘ၀ႀကီးကခါးလိုက္တာကြာ..."
****************************
"အာ ..ေနာက္ဆံုးေတာ့ပိုင္ထက္လာပီ သားႀကီးငါ့ကိုအိမ္စာေပးလိုက္တဲ့စာအုပ္ငွား "
အင္း~
******************
ughhh..သြားပါပီ Chelသက္ အခ်ိန္မွေနာက္က်ရတယ္လို႔ ဒီေန့က်မွဖယ္ရီက ဘီးေပါက္ေနရသလား..ခ်ယ္ရီေမ ခ်ယ္ရီေမ ျဖစ္လိုက္ရင္အရာရာနဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္းပဲ...ျမန္ျမန္သြားမျွဖစ္မယ္..
အတန္းခ်ိန္ေနာက္က်မွာစိုးလို႔ ေလွကား​ေပၚေျပးအတက္ ရုတ္တရက္ေလွကားေထာင့္ခ်ိဳးကေနထြက္လာတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔တိုက္မိသြားပီးေနာက္ကိုဖင္ထိုင္ရက္က်သြားေလသည္
"အ...က်စ္ ဘယ္သူတုန္းေရ႔ွမၾကည့္ ေနာက္...."
မၾကည့္နဲ႔လို႔ေတာင္ပီးေအာင္မေျပာလိုက္ရဘူး ကြၽန္မေရ႔ွကေကာင္ေလးကေခ်ာလိုက္တာမ်ားပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ဖက္ကလည္းထင္းလို႔ သြားတန္းညီညီေလးေတြကလည္းပုလဲလံုးေလးေတြစီထားတဲ့အတိုင္းပဲ...ပီးေတာ့..တစ္လွမ္းခ်င္းတိုးလာပီး ကြၽန္မေရ႔ွကိုသူ႔ရဲ့လက္ေလးတစ္ဖက္လွမ္းေပးေနေလရဲ့...
အိုက္ယိုး..လက္ေလးကလည္းျဖဴေဖြးပီးေသြးေၾကာစိမ္းေလးေတြတန္းေနတာပဲ...
အာ...မာမီေရ ..သမီးေတာ့ ဖူးစာရွင္ေတြ့ပီ...
"Sryကိုယ္နည္းနည္းေလာေနလို႔ မင္းအဆင္ေျပရဲ့လား"
"ေခ်ာလိုက္တာ.."
"Hmm"
"အဟမ္း..ေျပ ​..အဟမ္း အဆင္ေျပပါတယ္
ေလာေနတာဆိုေတာ့ သြားစရာရိွတာသြားေလ.."
"အင္း သြားပီေနာ္"
"အင္း Bye bye"
အျဖဴေရာင္လြယ္အိတ္ေလးကိုေဘးတေစာင္းလြယ္ထားပီး..​တျဖည္းျဖည္းေက်ာခိုင္းသြားတဲ့ရွည္လ်ားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ေနာက္ေက်ာျပင္တစ္စံု...
အရပ္ႀကီးကလည္းအရွည္ႀကီးပဲ....အျဖဴနဲ႔အျပာ၀တ္ထားတာခ်င္းအတူတူေတာင္အတန္းထဲကေကာင္ေတြနဲ႔တျခားစီပဲ....အာ အတန္းခ်ိန္...အတန္းခ်ိန္....
*******************************
"အမယ္ေလး..ေတာ္ေသးလို႔ teachelမေရာက္ေသးဘူး"
"မခ်ယ္ရီ ဒီေန့ဘာကိစၥေနာက္က်ေနရသတုန္း"
ထိုင္ခံုမွာထိုင္ရံုရိွေသး ေဘးနားတိုးပီးေမးလာတဲ့ ခ်စ္လွစြာေသာငတိမႏွစ္ေကာင္
"မေျပာခ်င္ပါဘူးဟာ"
"မေျပာခ်င္ဘူးတဲ့ လာလာ ေမယ်ာ ဇာတ္ကားေလးဆက္ကူးရေအာင္"
"yarrr ခ်ီးထုပ္မေတြ "
စတာ စတာေျပာပါၪီး ဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ ဘယ္ေကာင္ေခ်ာေလးေတြ့ခဲ့လို႔လဲ"
Wow!!ဒီထက္သန္မက ေျပာလိုက္တိုင္းေပါက္ကရဆိုေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ကြက္တိကိုထိတာ..
"အဟမ္း..နင္တို႔ကလည္းဟာ ကားဘီးေပါက္ေနလို႔ပါဟ...ငါ့ဆိုႏွာဗူးမႀကီးက်လို႔ေျပာလိုက္ရင္"
"ကားဘီးေပါက္တာပဲဟုတ္လို႔လား"
"ahee~တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္"
"သိေနတယ္ေလ..​..ေျပာစမ္းခ်ယ္ရီမ.."
"အဲ့တစ္ေယာက္ကေတာ္ေတာ္ေတာ့ေခ်ာတယ္ဟာ လံုး၀ငါ့typeပဲ"
"ဘယ္လိုလဲ အရပ္ေရာရွည္လား~ အသားကေရာျဖဴလား"
အဲ့တာေၾကာင့္ဒီႏွစ္ေကာင္နဲ႔တြဲမိေနတာ....အေခ်ာအလွေလးေတြအေၾကာင္းမ်ားေျပာပီဆို မ်က္လံုးေလးေတြကဘလင္းဘလင္းကိုထလို႔..
တစ္ေက်ာင္းလံုးရဲ့အေခ်ာေလးေတြအေၾကာင္းဆိုလည္း ႀကိဳက္တာေမး မသိတာမရိွ
အဟမ္း...ႏွာဗူးက်တာမဟုတ္ရပါဘူး ဒီအမႀကီးတို႔squadကအလွအပကိုခံစားတတ္တဲ့အျမင္ကသိပ္ပီးစူးရွလြန္းယံုေလးပါ..
"အင္း..အရပ္ႀကီးကလည္းအရွည္ႀကီးပဲ....အသားေလးကလည္း၀င္းဥေနတာပဲ.."
ေျပာရင္းနဲ႔မ်က္လံုးထဲမွာေပၚလာျပန္တဲ့ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္အၿပံဳးခ်ိူခ်ိဳေလးနဲ႔ေကာင္ေလးရဲ့ပံုရိပ္ေလး..
"အာ...ျပန္ေတြးရင္း ရင္ေတြေတာင္အခုန္ျမန္လာသလိုပဲ"
"ေတာ္လိုက္ေတာ့..မခ်ယ္ရီ ငါတို႔ေျပာထားတဲ့ကတိစကားေတာ့မေမ့ေသးဘူးမလား"
"ကတိ?ဘာကတိလဲ ငါေတာ့မသိပါဘူး"
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပီးေရႊအိုေရာင္ဂုတ္ေထာက္ဆံပင္အိအိေလးကိုဟိုရမ္းဒီရမ္းလုပ္ေနတဲ့ ခ်ယ္ရီမ ..
ျဖဴ၀င္းေနတဲ့အသားအရည္ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းမ်က္ေတာင္စိပ္စိပ္ေလးေတြ..ခ်ယ္ရီသီးေလးလိုႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးရဲရဲေလးနဲ႔ ခ်ယ္ရီေမဆိုေသာ သူငယ္ခ်င္းမသည္ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းပီးလွသည့္အထဲတြင္ပါသည္..ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရြယ္တူခ်င္းေရာ အတန္းႀကီးကအကိုႀကီးေတြရဲ့ ခ်စ္ေရးဆိုျခင္းေတြအေျမာက္အ​ျမားရိွခဲ့ေပမယ့္ သူမကေတာ့ျငင္းဆိုခဲ့သည္ေလ..ထို႔အျပင္ က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုပါဆြဲထည့္ပီး ေက်ာင္းမပီးမခ်င္း သံုးေယာက္လံုးရည္းစားမထားရဆိုတဲ့ကတိကိုထားခဲ့ၾကတာ..
သူ႔ရဲ့ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔သူေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ ဘာတဲ့
"အသဲေလးတို႔ ေဘးနားမွာဒီေလာက္လွပေဝဆာေနတဲ့ ေရာင္စံုပန္းခင္းႀကီးတစ္ခုလံုးရိွေနတာကို ဘာကိစၥ တစ္ပြင့္တည္းခူးပီးေနမွာတုန္း..လာစမ္းပါ ဒီအမႀကီးနဲ႔အတူ ေရာင္စံုပန္းေလးေတြရဲ့အလွကိုရႉစားရေအာင္ပါ"တဲ့ေလ
အခ်စ္ကဘယ္ေလာက္ပဲခ်ိဳျမန္တယ္ေျပာေျပာ ပူေလာင္ရတာေတြ နာက်င္ရတာေတြ ေၾကကြဲရတာေတြလည္းရိွသည္..
လူငယ္ဘ၀ကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲျဖတ္သန္းပီး ပူေလာင္တဲ့အခ်စ္နဲ႔မခ်ဳပ္ေနွာင္ထားခ်င္ၾကတာခ်င္းလည္းအတူတူမို႔ ရည္းစားမထားရကတိကိုထားခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္
"ဘယ္လိုလဲ မေမ့ေသးဘူးမလား မခ်ယ္ရီ"
"ေမယ်ာမကလည္း...မေမ့ပါဘူး..မပူပါနဲ႔ ခ်င္းဂူးတို႔ အလွေလးေတြအမ်ားႀကီးရိွေသးတယ္ ဒီပန္းေလးတစ္ပြင့္ဆီမွာမက်ရႈံးေစရပါဘူး..သိတယ္မလား ဒီအမႀကီးအေၾကာင္းကို"
"သိပါတယ္ သိပါတယ္ ဒီေန့ဒီတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေျပာပီး မနက္ျဖန္ဆိုေနာက္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းေျပာပီ..."
"hee..ကဲကဲေတာ္ေတာ့အသဲေလးတို႔ chelသက္လာလို႔ ဆူညံေနရင္ေကာခံရလိမ့္မယ္...."
"ဟုတ္တယ္ ထက္သန္မလာလာဇာတ္ကားေတျြမန္ျမန္ကူးၾကစို႔.."
Chelသက္ရဲ့စာအုပ္ကိုဖြင့္ပီး မေန့ကသင္ထားတဲ့အေၾကာင္းအရာေလးေတြကိုျပန္ၾကည့္ေနလိုက္သည္..
ဘယ္ေလာက္ပဲအေခ်ာေလးေတြအေၾကာင္းေျပာပီးစတတ္ၾကေပမယ့္ စာဆိုရင္လည္းဘယ္ေတာ့မွသူမ်ားေအာက္ေနာက္မက်ေစရေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကသည္....
အာ...စာအုပ္ကိုဖတ္ေနရင္းနဲ႔ မ်က္လံုးထဲေပၚလာျပန္တဲ့ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္ေလး....
မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ဘူး..ေရာင္စံုပန္းခင္းႀကီး..ပန္းလွလွေလးေတြအမ်ားႀကီး...
ပန္းတစ္ပြင့္တည္းမွာမက်ရႈံးေစနဲ႔....
"ခ်ယ္ရီမ ငိုင္မေနနဲ႔ေတာ့ Teachelလာပီ"
"Morning class"
"Morning teachel"
"Ok sit down"
**********************************
"မေန့ကအိမ္စာေပးတဲ့ထဲမွာမရတဲ့အပုဒ္ရိွလား"
"No.36/No.22/No.17....."
"Ok Teachelအဲ့သံုးပုဒ္ကိုတြက္ျပေပးမယ္ က်န္တာေတြေတာ့ရမယ္ထင္ပါတယ္"
"ဟုတ္×all"
**********************************
"Teachel pls"
teachelကwhite boardေပၚမွာစာတြက္ျပေနရင္း အတန္းေရ႔ွကခြင့္ေတာင္းသံၾကားလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ပီး
"come in"
Teachelတြက္ျပေနတဲ့ပုစၧာေတြကအိမ္စာေပးကတည္းကတြက္ခဲ့ပီးသားေတြမလို႔ အေျဖကိုက္မကိုက္တိုက္ၾကည့္ေနရင္းမွ ဘာရယ္မဟုတ္ အတန္းအျပင္ဘက္ကခြင့္ေတာင္းသံၾကားလို႔လွည့္ၾကည့္မိေတာ့......
ေထာက္!
စာကူးေနၾကလို႔ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတဲ့အခန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲကလြတ္က်သြားတဲ့ေဘာပင္ျပဳတ္က်သံသာက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာသည္...