Unforgetable Moment of Us

CHAPTER XXVI

Nang matapos ang grupo nina Bloosom ay nag-ready na kami.

"Goodluck sa inyo, basic lang yan." Jerome cheer us before we left the room, and—

Habang naglalakad kami sa corridor napi-feel ko na ang pressure.

"Basic lang to." I said kasabay ng pagharap sa dalawa kong kasama, "Keri natin to, fighting." Dagdag ko pa, bilang isang leader ng grupo namin gusto kong maramdaman nila na naandito lang ako for them. We can do it until the end.

Nang makapasok kami binati namin ang tatlong panelist na nakaupo sa harap ng malaking board.

After a few minutes ng pagpapaliwanag at pagbibigay ng advice, changes and additional from them we didn't feel any pressure at all. Nagtawanan at asaran lamang kami sa loob ng auditorium. I felt relieved. Thanks God.

Lumabas kami ng auditorium ng malaki ang ngiti at—

"Yes! Road to Graduation!" Masayang saad naming tatlo at nagyakapan kami, hindi namin namalayan na naandito pala ang kasunod na grupo. Nakatingin lamang sila at—

"Ano? kamusta? Pressure ba?" Sunod-sunod nilang tanong. BTW, Kaklase namin ito.

"Hindi naman for us, basta focused and enjoy." Komento namin sa kanila. "Para lang Kaming nagkwentuhan dun." Dagdag na saad ni Vannie.

Nagpaalam na kami at dali-dali bumalik sa classroom, sa di inaasahan naandito pa pala mga kabarkada namin kasama sina Jerome.

"Kamusta?" Tanong nila,

"Ok naman," Sambit ni Ley, "Gagraduate na kami! hahaha" Sabay-sabay naming saad.

"Sana all." Sabi ni Jerome at Chan.

Inabot na kami ng dilim kaya nagmadali na kami magligpit at umuwi na.

Masaya ako ngayon dahil kampante ako na gagraduate na ako. Mababawasan na rin ang isipin ko.

Nang makauwi, hindi ko napigilan ang kasiyahan kaya nag-post ako sa SocMed na 'Road to Graduation' naka-tag sa dalawa kong buddy.

Binitiwan ko muna ang cellphone ko at dali-dali nag-linis ng katawan bago lumabas para kumain.

Dahil late ako nakauwi, mag-isa na lang ako magdi-dinner. Well, mas better dahil tahimik hahaha

After a few minutes, nang makapasok ako sa kwarto ko dali-dali ko kinuha ang cp ko para makapagbasa pa. I didn't notice the flood comments from my post earlier. Shocks! puro kabarkada ko ito kasama ang iba naming classmates.

Puro 'Sana all' at 'congrats' lang ang nasa comment section na nadagdagan pa ng mga kulitan nila.

Magla-log out na sana ako nang—

| Jerome Salazar ●|
Him: Congratulations.

Wow! hahahaha keleg yern? hahaha

| Jerome Salazar ●|
Him: Congratulations
Me: Thankyou! Goodluck for tomorrow, yakang-yaka niyo yan.

I replied, ayaw ma-end convo yarn? hahaha

| Jerome Salazar ●|
Me: Thankyou! Goodluck for tomorrow, yakang-yaka niyo yan.
Him: Thankyou, masyado niyo ginalingan haha

Naku po! hahaha I want to end this conversation but my heart didn't want to. Hayss Baka kung saan pa kami mapunta na naman at maiwan naman ako sa ere, mas better if I ended this one.

Hindi ko na sya ni-replyan pa, at naghanda na para matulog dahil may revision session pa kami hahaha

Kinabukasan

Nasa computer lab kami nina Ley at Vannie dahil mas comfortable kami dito at nagawa kami ng revision nang..

"Grabe mga bes, inabot ng almost three hundred pages yan?" Gulat na saad ni Vannie na nagpahagikgik sa akin.

"No choice tayo, kailangan included lahat." Sagot ko dito at ipinagpatuloy ang pagcopy ng codes.

"Magkano magagastos natin nan?" Ley asked.

Yun lang problema namin nang—

"You can used my printer." Suggestion ni sir Reo na naandito sa Lab,

"Eh?" Reaction ko,

"Yeah, you can used the printer.. if gusto niyo." Saad pa nito.

"Ang dami po nito sir." Sambit ni Vannie,

"Ok lang, gamit naman sa school yan haha" Sagot ni sir Reo, "Or kaya you can provide your own paper para kahit papaano hindi nakakakonsensya hahaha" Birong dagdag nito.

"Pag-isipan po namin sir, thankyou." Ako na ang sumagot.

Hayss nakaka-tempt yung offer ni Sir hahaha Olats kami kaya nakaka-tempt.

Mamaya nga pala ang final defense nina Miles, kaya iintayin pa namin sila to cheer them up.

Lumipas ang oras at hapon na, I felt the pressure ng makita si Director na lumampas sa harapan namin.

"Goodluck mga bes," Sambit ko sa grupo ni Miles.

Kinakabahan ako for Miles, to be honest medyo mabagal sya um-adopt sa programming kailangan mo talaga ituro step by step. And ang masaklap di naman sya naturuan nung dalawa, nakafocus sya sa pagtatype sa papers nila.

Sumalang na nga sila sa final defense.

Dumaan ang ilang segundo, minuto, at oras. Kinakabahan ako for my bestfriend. Dahan dahan bumukas ang pinto ng auditorium, dali dali lumabas si Miles at walang sabi-sabi na umiyak sa isang tabi.

Nilapitan namin sya, and asked what happened but she just cry and cry.
Kaya kina Jerome and Chan na lang ako lumapit and asked them.

"Nangyari?" Worried kong tanong,

Jerome smirked, "Nothing haha" He's just laughed at me?

"Bakit iiyak si Miles ng ganun kung wala?" Balik kong tanong

"Napressure lang yan si bes, hindi niya kasi nasagot agad yung tanong ni Director." Kwento ni Jerome, "Bawal naman kami sumagot, si Miles lang." He added.

Sinasabi na nga ba, hayss.

Lumapit ako kay Miles and I hugged her.

"It's ok," Paulit-ulit na pag-aalo ko dito.

"Atleast, road to Graduation na rin kayo mga bes." Sambit ni John. "Congrats to us!" Dugtong pa niya.

Pinatahan at kinomport lang namin si Miles bago nag-ayos na pauwi. Syempre kahit naman ako nasa situation ni Miles maiiyak talaga ako, lalo na sa case niya hayss di kasi naturuan sa program. Akala ko pa naman safe and matuturuan sya sa gruop na sinalihan niya, nagkamali ata ako ng desisyon. Hayss parang kasalanan ko.

Anyway, lumipas ang ilang minuto at nakauwi na rin ako sa bahay. Pagod at gutom na naman ako kaya nauna na ako kumain at natulog kina Mama.

Lumipas ang sabado at linggo ng wala namang kakaibang ganap busy pa rin sa page-edit ng thesis and system, masyado akong occupied sa pagtapos para on monday we can easily print it out then ipapa-hardbound na namin for sure punuan ang mga printing shop nito kaya mas better maaga kami makapagpa-hardbound medyo madami ito.

—————
Authors Note:
Pasensya na po kayo sa Short UD natin for this Chapter medyo marami lang bumabagabag sa akin na memories chals! haha Anyway, mas madaming UD sa next Chapters.

Malapit na pala ito matapos xoxad. Malapit na natin isara ang storya ni Ste at Jerome, hope you like it until the end.

-viyxx