ကြၽန္းေပၚတြင္ တပတ္ [ ကျွန်းပေါ်တွင် တပတ် ]

ကြၽန္းေပၚတြင္ ( ​စေရာက္ျခင္း )

    မင္းသစ္ ပါးေတ ယားက်ိက်ိ ျဖစ္လာသည္...။
တခ်က္တခ်က္ အသက္႐ူွရင္လဲ ႏွာေခါင္းထဲသို႔
သဲမူွန္ေတ ဝင္ခ်က္ပဲ ၊ နားထဲတြင္လဲ လိူွင္းလံုးနဲ႔
ေက်ာက္ေဆာင္မ်ား ႐ိုက္ခက္သံႏွင့္ ဇင္ေယာ္ငွက္ ေအာ္သံကလြဲလို႔ မၾကားရပါ...။

မင္းသစ္ -  အား...ကြၽတ္ကြၽတ္...

     မင္းသစ္ ေခါင္းတျခမ္းလံုး
ထိုးေနာက္ေနေအာင္ ကိုက္ကာ ၊ စူး႐ွေသာ အလင္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို ျဖည္းညႇင္းစြာ ဖြင့္၍ ၾကည့္လိုက္ေသာ္....။

မင္းသစ္ -ေသေရာ...

     အဆံုးမ႐ွိေသာ ပင္လယ္ျပာကို ေတြ႔လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ျဖစ္ခဲ့သမွၽ အကုန္ ေခါင္းထဲသို႔ ေပၚလာခဲ့သည္...။

ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတဲ့ ငါ့အျဖစ္ပါလား...။
ဘဝက ဆင္းရဲ မြဲေတလို႔ တစ္သက္မွာ တခါပဲ ရည္းစားေလး ရဘူးပါတယ္...အမ္းစရာ  ပိုက္ဆံမ႐ွိတာနဲ႔..... ႏိုင္ငံျခား Bran company တစ္ခုက ႏွာဘူး သူေဋးရဲ႕ Bodyguard ဝင္လုပ္ပါတယ္...
အခုေတာ့ ႏွာဘူးေကာင္ ေကာင္းမူွေၾကာင့္....
အဲ့...အဲ့...ေနပါအံုး...ႏွာဘူးဆိုမွ...သူေရာ...။

      မင္းသစ္ ကမ္းနား ပတ္ပတ္လည္ ေဝ့ၾကည့္လိုက္ရာ...ေတြ႔ပါၿပီ ႏွာဘူးသူေဋး...။
မနီးမေဝးက ေနရာတစ္ခုတြင္ ေမွာက္ယက္ႀကီး
လဲေနသည္ကို ေတြ႔သည္ႏွင့္ အျမန္ သူ႔အနားသြားလိုက္သည္...။

ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏွာဘူးေျပာေျပာ..ကိုယ့္သူေဋးမလား...။
သို႔ရာတြင္....
ေမွာက္ယက္ႀကီး ဆိုေတာ့ကား ေသမ်ား ေနၿပီလားလို႔ ေတြးကာ...မင္းသစ္ တေယာက္ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ေနသည္...။

မင္းသစ္ - စိတ္ေအးေအးထား.... ေသလဲ သူ႔အကုသိုလ္နဲ႔သူပဲ...အရင္exေတက ေမတၱာအပို႔မ်ားလို႔ပဲ ေနမယ္....

    မင္းသစ္တေယာက္ အသက္ဝဝ႐ူွကာ တရားမွတ္လိုက္သည္..။
    ထို႔ေနာက္ ဒီခနၶာကိုယ္ႀကီးကို ပလက္လွန္ဖို႔ မနဲႀကိဳးစားရင္း ေနာက္ဆံုးမွာ ရသြားေတာ့ ...
မင္းသစ္ မ်က္လံုးက သူ႔ဟိုေနရာစီ ေရာက္႐ွိသြားသည္...။

မင္းသစ္ - အင္း...လူကသာ ေမ့ေနတာ...
ဟိုဟာက ေကာင္းကင္ေပၚထိ ေထာင္ထြက္ေတာ့ မလိုပဲ... ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့
အေျခေန ေကာင္းပါေသးတယ္...