The Gangster's Boss is my Teacher and my Lover

Thirty

The Gangster's Boss is my Teacher and my Lover
by: HanaIchiOne

Epilogue

Napaka- daming nangyari. Akala ko ay lubha ng napaka- hirap ng mga pinagdaanan ko sa trabaho ko sa gang. Pero may mas mahirap pa pala doon. Iyon ay ang Malagay sa panganib ang buhay ng mahal mo. Walang oras at araw na hindi ako nagsisi dahil sa mga nangyari. Kasalanan ko naman ang lahat. Pumasok ako sa buhay ni Ariella ng hindi pinag- iisipan ang lahat. Akala ko ay kaya ko na ang lahat. Nagkamali ako na inisip kong magiging maayos ang lahat dahil sa kapangyarihan ko. Sarili ko lang pala ang iniisip ko at hindi sya.

"I'm sorry." Sambit ko.

Kung maibabalik ko lang ang mga panahon na nakalipas, wala sana ako sa harap ng maliit na piraso ng marmol na ito dito sa sementeryo. Wala sanang mawawala kung naging mas matalino lamang ako. Masyado kong pinairal ang puso at damdamin ko. Hindi na ako nakapag- isip pa.

"Graduate na ako, Jem." Ani ng babaeng katabi ko. "Nagawa ko din sa wakas."

Noong mga oras na nalaman nyang wala na ang matalik nyang kaibigan ay ang oras kung kailan ko na- realized ang mga pagkakamali ko.

"Tingnan mo ang diploma ko, ohh. May isasabit na ako sa pader." Natatawang saad nya.

Mahal na mahal nya si Jemimah. Itinuring nya na ito na parang isang kapatid. Tapos sa isang iglap lang ay mawawala ang lahat ng mga masasayang alaala nila sa isat- isa.

"Magiging engineer na ako, Jem. Pag- nangyari iyon, magpapagawa ako ng bahay mo dito. Nakakatamad kayang tumayo dito sa tuwing dumadalaw." Naka- ngiti pero malungkot nyang bitaw.

Nakapag- tapos na nga siya sa kolehiyo ng may pinaka- mataas na parangal. Hindi ko tuloy mapigilan na hindi maging proud sa kanya. Sa lahat ng hirap at pagsubok na kanyang sinuong ay nagawa pa din nyang umangat at magpatuloy. Napaka- galing talaga ng mahal ko.

"Miss na kita. Sana nandito ka ngayon. Nakita mo sanang umiyak si kuya at Mama." Umiiyak na nyang ani. "Hwag kang mag- alala. Ako na lang ang bahala na tumupad sa mga pangarap nating dalawa. I'm sorry. Patawadin mo ako. Hindi ko naman sinasadya. I'm sorry."

Wala ding oras ang lumipas na hindi nya sinisisi ang sarili nya sa nangyari kay Jemimah. Araw- araw din naming dinadalaw ang puntod nito sa hapon pagka- labas nya ng eskwelahan.

"I'm sorry.." Sambit nya.

Hinila ko naman sya papalapit sa akin. Ikinulong ko sya sa aking mga braso at ipinaramdam ang init ng aking pagmamahal.