I'm in love in Idiot. Zakochana w idiocie

★6. Nieustanne przypały★

Po lekcjach Marinette zaczęła opowiadać Alyi o zajściu na lekcji biologii omijając pewne szczegóły. Najpierw zaczęła opowiadać o swojej nowej, pechowej spódnicy omijając dwuznaczne komentarze dupka. Gdy doszła do prośby lub rozkazu (ciężko jej było stwierdzić o co mu chodziło) by siedziała na każdej biologii obok niego Alyę zamurowało. Nie mogła do wierzyć słowom przyjaciółki. Granatowowłosa zapewniała jej o prawidłowości swoich słów. W sumie sama nie do wierzała, więc w sumie się jej nawet nie dziwiła. Jak to ujął "chciał spędzić z nią czas". "Chciał rozgrzać tą grę".

Wtedy nagle przeszła do niepokojącego ją momentu. Zaczęła opowiadać jej o tym jak dotknął jej dłoni i nie wiedziała dlaczego nie mogła cofnąć swojej. Coś jej nie pozwalało ale nie miała pojęcia co to było. Myślała, że Alya na to wpadnie zważywszy, że była taka dociekliwa i ciekawska.

— Dotknął twojej dłoni? — zapytała zaskoczona gryząc kolejny kęs ciastka.

Kiwnęła potakująco głową.

— I nie cofnęłaś swojej?

Pokręciła głową.

— Nie mam pojęcia dlaczego! — wstała z krzesła wzruszając podenerwowana ramionami.

— Coś musiało się stać w twoim ciele, że nie pozwoliło ci na taki ruch — wyjasnila chwytając kolejne ciastko.

Marinette znów usiadła kładąc ręce na kolanach i opierając głowę o nie. Spojrzała na przyjaciółkę błagalnym wzrokiem. Była przerażona reakcją swojego ciała na jego dotyk. Bała się tego.

— Myślisz, że co to mogło być?

Zadając to pytanie w jej głowie tliła się nadzieja, że jednak nie jest to o czym myśli, że jednak grubo się myli, że jest jeszcze szansa. Alya poprawiła okulary i spojrzała smutnym wzrokiem na fiołkowooką.

— Myślę, że coś zaczynasz do niego czuć, Marinette.

Wybałuszyła na nią zaskoczona oczy, choć podejrzewała rokowania. Nie powinna być zdziwiona ale jednak była.

— To co jeszcze ten idiota wymyślił?

— Wyobraź sobie, że podpisaliśmy umowę! Umowę o tą głupią grę!

— Żartujesz!

Marinette pokiwała przecząco głową. Znała sytuację w jakiej znalazła się mulatka bo przecież jeszcze kilka godzin temu właśnie się w takiej znajdowała. Pełna niedowierzania i zaskoczenia. Często wprowadzał w niej właśnie takie odczucia.

— Wymyśliliśmy dziesięć zasad ale dodał jeszcze jakieś dwie. Chciałam żeby się odczepił, więc w końcu podpisałam to dziadostwo.

— Serio będziesz z nim w to grać? — zapytała Alya opierając plecy o ścianę i siadając wygodniej na łóżku — Chyba podpisałaś na siebie wyrok.

— Coś nie pozwalało mi nie podpisać coś takiego jak wtedy gdy dotknął mojej dłoni. To takie nie kontrolowane. Nie panuje nad tym.

Granatowowłosa załamała ręce. Była wykończona nieustanną myślą o sposobie w jaki reagowało jej ciało na sam dotyk dłoni, nie wspominając już o zupełnie czymś innym. Czuła się w tym zagubiona. Bała się, że stanie się najgorsze.

— Może to więź? Coś takiego jak mate tylko, że między wampirem a czarownicą?

Wzruszyła rękoma. Nie miała pojęcia co to mogło być. Jedyne co przychodziło jej na myśl to, że być może jej ciało pragnęło tego dupka lub działał na nią wanpirzy urok.